FanFic.nl

love is not a compatition but im winning [robert pattinson lovestory<3]

Jacob Black

verschrikt schiet ik overeind en kijk achterom.
een jongen met lang zwart haar,een getinte huid en de meest witte tanden ooit stond voor me.
ik schudde met mijn hoofd : er is niets hoor'zeg ik uiteindelijk met een zucht.
'dat klonk overtuigend' lacht hij. ik grinnik : ik ben Jackie sparling'
'leuke naam ik ben jacob black' ik lach : vette achternaam' probeer ik zo serieus mogelijk te zeggen. een paar secondes later liggen we beide in een deuk.
'waarom ben je hier alleen?'vroeg hij toen hij klaar was met lachen.
ik haal mijn schouders op en kijk naar de zee :'het is hier prachtig' fluister ik.
'ja hea,dit strand heet la push en daar achter is het reservaat.daar woon ik met mijn familie' zegthij terwijl hij met zijn vinger naar het bos wijst.
'cool,zit jij ook op het Folks college?' hij schudde nee. 'dacht ik al anders had ik je wel gezien' zeg ik en kijk weer over de zee.
'je bent niet echt heel vrolijk' merkt hij dan op.
'goh zou je denken'zeg ik nuchter terwijl ik strak naar de zee blijf kijken.
'vurig hoor' zei hij sarcastisch. ik keek hem dodelijk aan : ohg gaan we sarcastisch wezen,kom op black die strijd win je niet met mij' grijns ik.
hij begint te lachen : whaha nog humor ook!'
ik trek mijn wenkbrauw op maar schud dan gauw weer met mijn hoofd.
als ik mijn mobiel voel trillen haal ik hem uit mijn zak en kijk op het kleine schermpje wie me belt "Edward<3" ik zucht en schuif mijn mobiel open en weer dicht.
'stalkers?' vroeg Jacob grijnsend. 'nope family, bijna net zo erg' Jacob begint weer hard te lachen en rolt op het zand. ik kijk hem dom aan : ehh sorry hoor maar heb ik wat gemist?' hij begint nog harder te lachen waardoor ik het ook niet meer inhield en samen rolden we over het zand. toen ik eindelijk bijgekomen was keek ik weer op mijn mobiel hoe laat het was. '4 gemiste oproepen van Edward<3' las ik hardop voor.
ik klap mijn telefoon dicht en kijk op het schermpje nog hoelaat het is.
ik sta op en trek Jacob ook overeind.
'ik meot maar eens gaan,ze gaan zich daad werkelijk echt zorgen maken' lach ik. hij knikt.
'bedankt voor het opvrolijken'lach ik nog.
'ag graag gedaan als je weer een oppepper nodig hebt kom je maar gewoon langs oke?' vroeg hij met een hoopvolle blik.
'zal ik zeker doen!' en bevestigde hiermee zijn hoop.
hij lachte zijn tanden bloot en voorzichtig kuste hij mijn lippen.
'bye' piep ik en loop snel het bos in. steeds sneller begin ik te lopen totdat ik eindelijk na 20 minuten voor mijn huis sta. aarzelend sta ik met mijn sleutels in mijn hand."Wedden dat Carliste en esme super ongerust zijn" hoor ik mezelf denken.ik kan ook op edwards balkon springen en zo naar mijn kamer springen. bedenk ik me vlak daarna. ik schud de gedachtes uit me en stop de sleutel in de duer die mt een zachte klik open gaat. Langzaam wil i kde deur openen maar die word al open gerukt door Emmett.aam mijn arm word ik de woonkamer in gesleurd en op de bank gegooit. zoals ik al dacht werd ik bekogeld met vragen.ze waren neit eens boos.
'waar was je?' vroeg edward opeens door de drukte heen recht in mijn gedachte. dat is een gave die we samen delen vanaf dag 1 dat we elkaar ontmoette.Alleen ik kon mezelf afsluiten voor zijn stem hij niet voor de mijne.
"op een strand genaamd la Push bij het reservaat" denk ik terug. zijn ogen worden groot "beloof me daar nooit meer heen te gaan!"zegt hij streng. "je bent mn baas niet" kets ik beledigt terug.
'je hebt iemand ontmoet hea' zegt hij opeens zodat iedereen het hoort. kwaad kijk ik hem aan : je weet dat ik het haat als je er misbruik van maakt als ik je in mijn hoofd laat!' schreeuw ik met tranen in mijn ogen.niet zo zeer omdat ze niet mogen weten dat ik iemand heb ontmoet maar om het feit dat hij steeds weer mijn vertrouwen in hem laat verbrokkelen,beloftes breekt en doet alsof ik minderwaardig ben.
ik loop op hem af en kijk hem kwaad aan. hij kijkt me met de zelfde emotieloze blik aan als tijdens muziek.
ik hef mijn hoofd op : weet je wat edward,je bent een zielig jongetje.' zeg ik dan kalm. iedereen zit rustig op de bank. wat zal rose denken? dat mijn plannetje niet meer lukt haha dí­t is mijn plan! denk je nou echt dat ik niet in zijn gedachtes ben gaan vroeten,hij wil me kwaad maken,zo kwaad dat ik hem nooit meer aan zal kijken.geloof het of niet maar hij gaat nog gelijk krijgen ook,maar het zit voor nu nog veels te ingewikkeld.
'en jij dan? je hoort swerelds meest gevaarlijke roofdier te zijn en niet te gaan huilen om herrinneringen van 5 jaar geleden' kets hij terug denkend mij te kunnen vernederen.
ik grijns : ach gossie,denk je nu echt dat ik NU nog om je geef echt edward je bent over de lijn gegaan,je boeit me niets meer' zeg ik zo geloofwaardig mogelijk. hij kijkt me doordringend aan,zijn blik verzacht en word verbaasd.
'nou doeg!' lach ik en loop trots naar mijn kamer. fase 2 completed. he things im not even care!

Reacties:

BILLSxKETTE zei op 7 feb 2009 - 21:16:
whahahahaha
lekker voor Edward