FanFic.nl

Silence || Emmett Cullen

018 | Unexpected

Edward keek me aan toen hij binnenliep, hij had mijn gedachten vast gelezen, de rotzak.
“Emmett, iedereen heeft een voornaam,”� zei hij spottend.
“Niet als ze niet praat en niemand haar naam geeft,”� beet ik terug. Rosalie keek geamuseerd om.
“Dan moet ze je niet,”� zei hij lachend.
“Kom op Edward, laat hem over haar vertellen.”� Rosalie mengde zich in ons gesprek. Edward was me kwaad aan het krijgen, de bemoeial.
“Dat is inderdaad waar,”� zei Edward grinnikend,”�Vertel me over haar.”� Geërgerd stond ik op en donderde de trap op. Ik zou hen niets vertellen over haar, geen woord. In het ziekenhuis en in het bos had ze zo kwetsbaar geleken. De sofa in de hoek was bezaaid met kleding en x-box spelletjes. De kleren smeet ik in de wasmand die ergens op mijn kamer verdwaald was en de spelletjes zette ik in de overvolle kast. Met een plof liet ik me in de, ondertussen lege, sofa ploffen. Ik opende pagina na pagina, op zoek naar het recentste fragment. Toen ik dat maar niet vond bladerde ik naar een willekeurige pagina.

22/02/2010
Dagboekje,
Vandaag was een rot dag, mam en pap zijn niet thuis. Ze zouden al lang thuis moeten zijn. Ik kan niet alles doen! Ze hebben het vast druk op werk, wat ik normaal zou vinden als het al geen elf uur ’s avonds was. De telefoon heeft al twee keer gerinkeld, maar ik ben te bang om op te nemen. Angsthaas dat ik ook ben. Ik hoop maar dat Hope niet wakker wordt, mijn zusje.
Oh, ik zit helemaal te trillen, de telefoon gaat weer voor de derde keer in een uur. Misschien is het dringend? Ik kan maar best opnemen. Ik schrijf zo verder boekje.

Het was het ziekenhuis. Ik kan mijn pen amper vasthouden door de tranen die over mijn wangen druppelen. Mam en pap hebben een auto-ongeluk gehad. Mam ligt in het ziekenhuis, maar pap. Pap was op slag dood. Ik moest meteen naar het ziekenhuis komen, het gaat ook slecht met mam, maar ze is bij bewustzijn. De dokters geven haar niet lang meer, en dat weet ze. Ze wil dat we afscheid komen nemen, mam wil dat. Ze zouden een politieteam sturen om ons te komen ophalen. Straks denken de buren nog dat ik of Hope wat misdaan hebben. Ik schrijf straks verder, als ik terug ben. Nu moet ik Hope gaan wakker maken en me gaan aankleden.

x S.

Als er tranen over mijn wangen zouden kunnen stromen, zouden ze dat nu doen. Wat een rottijd heeft ze, S, meegemaakt.

Reacties: