FanFic.nl

Like nothing could go wrong. - Draco Malfoy, Harry Potter, Ron Weasley & anderen. <3

Train.

01/08/2011 - Venezia station - Maandag, 10:49.

Samen met Dominico, Aurora, Damaris, Elliot, een donkerharige Duitse jongen uit Rome, en - tot haar ongenoegen - Gunther, zat Capri op de taxiboot. Het irriteerde haar hoe Gunther steeds naar haar - en haar lichaam - keek. Damaris en Aurora hadden geen oog voor de rest, Elliot en Dominico keken zwijgend uit het raam en zijzelf luisterde naar muziek. Haar zesde jaar aan Ryrschian zou gaan beginnen. De boot bracht hun naar een voor muggles onbekend eiland, en ze liepen naar het station. Eenmaal in de trein, rilde Capri even. Dit was slechts het begin van een lange reis. De trein vertrok naar Bern, waar ze opnieuw over zou moeten stappen. Ze keek uit het raam, maar er was niets te zien. Ze reden onder de grond door, door een smalle tunnel. Capri slikte, elke seconde was ze verder verwijderd van haar thuis.

Bern station, 17:08.

Ze hadden nog zo'n dikke twintig minuten voordat de Ryrschianse express zou vertrekken. Capri keek toe hoe alle leerlingen afscheid namen van hun ouders, en beet op haar lip. Jonge, eerstejaars meisjes namen in tranen afscheid van hun moeders en vaders. Tweede, derde en vierde jaars probeerden hun ouders met andere volwassenen aan de praat te krijgen, zodat zij vast konden gaan. Vijfde, zesde en zevendejaars gaven hun ouders vluchtig een knuffel, en haasten zich de trein in. Dominico sloeg een arm om haar heen. Krizia, een Zweeds meisje die maar al te graag bevriend wilde worden met Aurora en Damaris, knoopte een gesprek aan met haar 'idolen'. Gunther bleef naar Capri staren, en Elliot keek verdrietig om zich heen. Misschien had hij ook geen ouders meer. Ze kneep zacht in Elliot's hand, en hij keek haar verbaasd aan. Toen glimlachte hij, begrijpend dat ze in het zelfde schuitje zaten.

Ryrschian, 20:31.

Zo'n drie uur later zaten Dominico, Elliot en Capri aan de lange tafel van de zesdejaars. In tegenstelling tot de meeste toverscholen met afdelingen, zaten hier leerlingen met dezelfde jaarlaag bij elkaar, zodat er minder verdeeldheid tussen de afdelingen zou zijn. Zonder resultaat, natuurlijk. Capri zat tussen haar twee sterke jongensvrienden in, en voelde Gunther's ogen vanaf de andere tafel voor laatstejaars in haar rug branden. Meerdere jongens gaapten haar aan, ze was deze vakantie immers veel veranderd, positief. Dominico en Elliot hadden beide een arm om haar heen geslagen, en luisterden naar de speech van het schoolhoofd, mevrouw Yurniaerschyck, kortweg proffesor Yurn.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.