Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » You're not my father! @Bill Kaulitz. » °2
You're not my father! @Bill Kaulitz.
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
4 aug 2011 - 14:17
Aantal woorden:
840
Aantal reacties:
5
Aantal keer gelezen:
181
°2
Deeeeeel 2! [:'
Hoofdstuk 2
De volgende ochtend hadden de meiden met een fris hoofd opgestaan, en deden hun ochtend ritueel. Ze zouden voor ontbijt naar een breakfast-shop gaan, nieuwe schoenen kopen, omdat Sophie die dringend nodig had, en achter dat alles, gingen ze bij de zolder , rond neuzen. `Soph, ben je bijna klaar?´, geërgerd had Skye naar haar horloge gekeken, bang dat ze niet genoeg tijd hadden, om iets deftig te kunnen eten. Haar vriendin was altijd al een traag iemand geweest, die graag alles fatsoenlijk had zitten. Anders zou zij niet op straat durven komen. `Ik kom, ik kom, ik kom! Nog even Pindakaas eten geven!´, Pindakaas was de oude kat, die Sophie van kinds af aan al had zien opgroeien, maar niet het baasje was. Al voelde ze zich verantwoordelijk over het oude beestje, het was Skye haar bezit. `Ga jij je auto sleutels maar zoeken, in plaats van die gerimpelde kat eten te geven! Dat doe ik wel.´, het was niet zo, dat ze Pindakaas niet graag zag, want werkelijk zag ze het beestje dol graag. Ze was alleen iets opgefokt, omdat alles zo traag verliep die dag. `We kunnen vertrekken!´, met een opgelucht hart, werpte ze hun tassen in de Cadillac Escalade, en reden naar de zaak, waar ze gingen ontbijten.
`Waarom heeft oma je geen verhalen verteld over je ouders?´, Sophie noemde de grootmoeder, haar eigen oma, ze kenden elkaar al zo lang... en hadden ondertussen al een hechte band opgeschept. `Ze wil me geen verdriet doen, oma denkt dat het me gaat kwetsen, om over onbekende mensen te praten.´, De meisjes dachten er anders over. Het waren ten slotte haar ouders, en wilde zo graag wat meer over hen weten. Natuurlijk kreeg ze door dat Anne-Sofie iets achter hield, daar kwam ze nog wel achter. `Kijk!´, Sophie hield een leren boek vast, dat inderdaad vol stof zat. Het zag er niet bepaald nieuw uit, toch opende ze het boek.
1992.
Ik heb een zwangerschap' test gedaan, en het resultaat had ik liever niet geweten.
Inderdaad, ik ben zwanger van hem. Degene die haast onbereikbaar is, nooit meer in mijn leven zal komen,
heeft me vol gepropt, met een kind. Mijn vader zei dat ik beter een abortus kon laten doen,
maar ik dacht eerder aan adoptie... ik zal wel zien, als ik het helemaal zeker weet,
ik heb het immers alleen maar van die test... misschien moet ik naar een gynaecoloog gaan?
Ik hoop dat ze het van me afnemen, want ik wil niet zien hoe het kindje op de vader gaat lijken.
Het zal me kwetsen. Ik hoop dat het kind, haar of zijn vader nooit zal kennen...
Ze zal hem toch nooit zien. Maar ik ga stoppen met schrijven,
en een afspraak maken voor het kind.
Ongelukkige tranen welde bij het meisje op, wetend dat haar moeder haar niet gewenst had. `Ach lieverd, ze heeft het niet gedaan, want anders stond jij hier niet. Ik weet zeker dat ze van je houdt, en hier boven over je waakt.´, bruusk schudde Skye haar hoofd, en bladerde verder.
1992.
Hij vroeg achter me, of alles goed met me ging. Natuurlijk wist hij eerst nog niet, dat ik een kind van hem draag...
Ik heb hem een leugen verteld,een leugen voor zijn best wil.
`Ik was zwanger... van jou. Het kindje heeft het jammer genoeg niet gered.´
Allemaal gelogen... en jammer genoeg? Ik wil dat kind geeneens!
Ik hoop dat ik om de één of andere manier een miskraam krijg...
Het is niet dat ik niet van het kindje hou, maar ik wil haar/zijn de pijn niet geven,
die ik op dit moment voel.
De afspraak was enkele dagen geleden, en het staat vast.
Ik ben al 9 weken over tijd, zonder dat ik er besef van had!
Ik ga wat eten... tot de volgende!
1992.
Het wordt een meisje, ik ben zo blij! Ik heb me eroverheen kunnen zetten, en kan niet wachten tot
ik mijn meisje vast kan houden... wat ik wel van plan ben is, mijn meisje van haar vader weg houden.
Hij hoeft het allemaal niet te weten, anders gaat hij haar opzoeken, en na een tijdje
gaat hij dan weer weg, en zal haar hartje in miljoenen stukken barsten!
Begrijp je, waarom ik haar eerst niet accepteerde?
Nou ja, ik kan niet wachten tot de bevalling!
Ik ben trouwens al 5 maanden zwanger.
1992.
Binnen een maand is het zover, en de vader weet nog steeds van niets.
Hij kijkt zelfs niet meer naar mij...
Ik bedoel, ik ben die avond toen we seks hadden gehad, meteen weggegaan,
maar we hielden contact via de gsm.
Hij wilde er eerst iets serieus van maken,
maar dat wilde ik niet...
Het was gewoon een nacht, dat ik dronken was,
en over de schreef ging.
Ik was niet verliefd op hem...
Hij zal zijn kind toch nooit kunnen zien opgroeien!
Ik ga de baby kamer even bezoeken,
dan lijkt het net alsof ik Skye al heb,
ja, Skye is de naam.
Een naam die ik zelf heel graag gehad had,
en die ik wil delen met mijn bloed eigen kind.
Ruw sloot Skye het boek, en wierp het zo ver haar armen toe lieten. `Ik haat haar!´, Sophie hield haar vriendin in haar armen,
en hielp haar waar ze kon.
De volgende ochtend hadden de meiden met een fris hoofd opgestaan, en deden hun ochtend ritueel. Ze zouden voor ontbijt naar een breakfast-shop gaan, nieuwe schoenen kopen, omdat Sophie die dringend nodig had, en achter dat alles, gingen ze bij de zolder , rond neuzen. `Soph, ben je bijna klaar?´, geërgerd had Skye naar haar horloge gekeken, bang dat ze niet genoeg tijd hadden, om iets deftig te kunnen eten. Haar vriendin was altijd al een traag iemand geweest, die graag alles fatsoenlijk had zitten. Anders zou zij niet op straat durven komen. `Ik kom, ik kom, ik kom! Nog even Pindakaas eten geven!´, Pindakaas was de oude kat, die Sophie van kinds af aan al had zien opgroeien, maar niet het baasje was. Al voelde ze zich verantwoordelijk over het oude beestje, het was Skye haar bezit. `Ga jij je auto sleutels maar zoeken, in plaats van die gerimpelde kat eten te geven! Dat doe ik wel.´, het was niet zo, dat ze Pindakaas niet graag zag, want werkelijk zag ze het beestje dol graag. Ze was alleen iets opgefokt, omdat alles zo traag verliep die dag. `We kunnen vertrekken!´, met een opgelucht hart, werpte ze hun tassen in de Cadillac Escalade, en reden naar de zaak, waar ze gingen ontbijten.
`Waarom heeft oma je geen verhalen verteld over je ouders?´, Sophie noemde de grootmoeder, haar eigen oma, ze kenden elkaar al zo lang... en hadden ondertussen al een hechte band opgeschept. `Ze wil me geen verdriet doen, oma denkt dat het me gaat kwetsen, om over onbekende mensen te praten.´, De meisjes dachten er anders over. Het waren ten slotte haar ouders, en wilde zo graag wat meer over hen weten. Natuurlijk kreeg ze door dat Anne-Sofie iets achter hield, daar kwam ze nog wel achter. `Kijk!´, Sophie hield een leren boek vast, dat inderdaad vol stof zat. Het zag er niet bepaald nieuw uit, toch opende ze het boek.
1992.
Ik heb een zwangerschap' test gedaan, en het resultaat had ik liever niet geweten.
Inderdaad, ik ben zwanger van hem. Degene die haast onbereikbaar is, nooit meer in mijn leven zal komen,
heeft me vol gepropt, met een kind. Mijn vader zei dat ik beter een abortus kon laten doen,
maar ik dacht eerder aan adoptie... ik zal wel zien, als ik het helemaal zeker weet,
ik heb het immers alleen maar van die test... misschien moet ik naar een gynaecoloog gaan?
Ik hoop dat ze het van me afnemen, want ik wil niet zien hoe het kindje op de vader gaat lijken.
Het zal me kwetsen. Ik hoop dat het kind, haar of zijn vader nooit zal kennen...
Ze zal hem toch nooit zien. Maar ik ga stoppen met schrijven,
en een afspraak maken voor het kind.
Ongelukkige tranen welde bij het meisje op, wetend dat haar moeder haar niet gewenst had. `Ach lieverd, ze heeft het niet gedaan, want anders stond jij hier niet. Ik weet zeker dat ze van je houdt, en hier boven over je waakt.´, bruusk schudde Skye haar hoofd, en bladerde verder.
1992.
Hij vroeg achter me, of alles goed met me ging. Natuurlijk wist hij eerst nog niet, dat ik een kind van hem draag...
Ik heb hem een leugen verteld,een leugen voor zijn best wil.
`Ik was zwanger... van jou. Het kindje heeft het jammer genoeg niet gered.´
Allemaal gelogen... en jammer genoeg? Ik wil dat kind geeneens!
Ik hoop dat ik om de één of andere manier een miskraam krijg...
Het is niet dat ik niet van het kindje hou, maar ik wil haar/zijn de pijn niet geven,
die ik op dit moment voel.
De afspraak was enkele dagen geleden, en het staat vast.
Ik ben al 9 weken over tijd, zonder dat ik er besef van had!
Ik ga wat eten... tot de volgende!
1992.
Het wordt een meisje, ik ben zo blij! Ik heb me eroverheen kunnen zetten, en kan niet wachten tot
ik mijn meisje vast kan houden... wat ik wel van plan ben is, mijn meisje van haar vader weg houden.
Hij hoeft het allemaal niet te weten, anders gaat hij haar opzoeken, en na een tijdje
gaat hij dan weer weg, en zal haar hartje in miljoenen stukken barsten!
Begrijp je, waarom ik haar eerst niet accepteerde?
Nou ja, ik kan niet wachten tot de bevalling!
Ik ben trouwens al 5 maanden zwanger.
1992.
Binnen een maand is het zover, en de vader weet nog steeds van niets.
Hij kijkt zelfs niet meer naar mij...
Ik bedoel, ik ben die avond toen we seks hadden gehad, meteen weggegaan,
maar we hielden contact via de gsm.
Hij wilde er eerst iets serieus van maken,
maar dat wilde ik niet...
Het was gewoon een nacht, dat ik dronken was,
en over de schreef ging.
Ik was niet verliefd op hem...
Hij zal zijn kind toch nooit kunnen zien opgroeien!
Ik ga de baby kamer even bezoeken,
dan lijkt het net alsof ik Skye al heb,
ja, Skye is de naam.
Een naam die ik zelf heel graag gehad had,
en die ik wil delen met mijn bloed eigen kind.
Ruw sloot Skye het boek, en wierp het zo ver haar armen toe lieten. `Ik haat haar!´, Sophie hield haar vriendin in haar armen,
en hielp haar waar ze kon.
Reacties:
BTGGxTHxLala zei op 5 aug 2011 - 11:05:
zo heffieee
Ik vind dat Bill echt de waarheid moet weten, komt er snel nog een deeltje?
hij is echt goed!
zo heffieee
Ik vind dat Bill echt de waarheid moet weten, komt er snel nog een deeltje?
hij is echt goed!
duracelkonyn zei op 4 aug 2011 - 16:41:
mooi zeg!
wel zielig voor Skye natuurlijk, maar haar moeder had haar natuurlijk wel gewild net als wat BAM zegt.
snel verder! <'3
en stuur je weer een melding als je verder bent?
xxx <'3
mooi zeg!
wel zielig voor Skye natuurlijk, maar haar moeder had haar natuurlijk wel gewild net als wat BAM zegt.
snel verder! <'3
en stuur je weer een melding als je verder bent?
xxx <'3
BAM zei op 3 aug 2011 - 21:07:
Wow, wat mooi !!!
ik kan wel begrijpen dat Skye het geen leuk iets vond maar aan de andere kant is het ook wel fijn om te weten dat haar moeder haar tóch wel gewilt had.
snel verder !
zet je volgende keer een melding in mijn gastenboek ??
Wow, wat mooi !!!
ik kan wel begrijpen dat Skye het geen leuk iets vond maar aan de andere kant is het ook wel fijn om te weten dat haar moeder haar tóch wel gewilt had.
snel verder !
zet je volgende keer een melding in mijn gastenboek ??
Nog steeds prachtig, ga je btw snel verder???