FanFic.nl

*de vergeten god*

*de vergeten god* 2

Ik woon in New York , ja dacht ik ook , das écht iets voor mij!
nou , vergeet het maar , NOT!
Het is hier vérschrikkelijk!
Uitslapen? als jij tegen 3 miljoen toeterende auto's kan moet je hier vooral gaan wonen!
Nee, ik haat het hier , maar ik kan niet weg , ik zit hier nou eenmaal opgesloten, ik heb geen geld om te verhuizen...

'Oh pardon meneer'
'huh?'
Een meisje liep tegen mij aan , maar ik was zo diep in mijn verzonken dat ik het niet eens merkte!
'jaja , het is al goed..' zei ik
Mensen hebben het tegenwoordig ook zo druk , eventjes blijven staan , de frisse lucht inademen , nouja dat laatste zou ik niet doen in NY maar goed , het gaat om het principe.
Nee , daar is allemaal geen tijd voor , maar ik neem het ze niet kwalijk , zo was ik vroeger ook , jong en onbezonnen.

Ik stond in een kiosk , die bij mij op de hoek , bij de internationale bladen.
Hoe vreemd het ook lijkt ,mensen lijken me nog steeds te herkennen , dus daarom moet ik nog altijd incognito.
Een zonnebril , pet , zwarte jeans , en een jas.
Zo herkenen ze me niet .(of wil ik dat juist wel???)
Ik liep naar de balie met de NY Times, met een starbucks koffie in mijn hand.

'Bill?'
een man met bruin haar in een staart keek me aan , 'ben jij dat echt?'
'ehm , wie moet ik zijn dan?' zei ik
'god wat zie jij der uit!' zei de man

Plotseling herkende ik hem , Georg.
Die is wel veranderd dan , hij heeft een baard!
'nou zo erg is het toch niet?'zei ik
'haha , yeah right!'
'hoe is het nou met je man!' zei Georg
'Best , jij?'
'goed man , mooi huis , mooie vrouw (die waarschijnlijk al zijn bevelen opvolgt) , mooie auto!'
'zo dan , en kinderen?'
hij keek me aan alsof ik gek was geworden.
'í­k en kinderen?' zei hij
'je bent wel vergeetachtig hé?'
'je weet toch dat ik daar niet zo van hou '
'o nouja , ik moest weer eens ga...'
'...hoe gaat met Tom?'zei hij

Ik keek onbegrijpelijk naar hem , 'wie?' zei ik ,
en ik liep weg.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.