Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » We lost a dream we never had. » (no subject)

We lost a dream we never had.

12 feb 2009 - 22:44

359

0

238



(no subject)

i hate hospitals --'

verveeld zaten we met zn alle gespannen naar Tom te kijken. Ik slaak een zucht van verveeling en spring op.ik rug de klok van de muur en gooi hem op de grond waarna ik er driftig op begin te springen. opgelucht ga ik dit keer naast ely zitten die me met open mond aanstaart.'veel beter zo' grijns ik.Bill schud lachend zijn hoofd en kijkt me met een vaderlijke blik aan. ik trek mijn wenkbrauw omhoog en Ely shiet in de lach : je lijkt wel een mogool zo' weer trok ik mijn wenkbrauw op wat ik beter neit had kunnen doen want Ely rold haast uit dr bed. ik pak haar ezorgt vast en na een paar minuten van stilte lig ik zelf huilend van het lachen op de grond.

"Misschien moet ik de zuster roepen voor Aya, dan kan ze onder de beademing." fluister ik tegen Bill die nog steeds achter me zit. "Dat lijkt me een goed idee." fluisterd hij terug. Aya staat alweer recht en veegt de tranen uit haar ogen. "Right, maar die gast heeft nog steeds niet gezegt hoe en wat er gaat gebeuren met me." mopper ik. "Maak je nou niet zo druk." zucht Bill en geeft me tedere kusjes op mijn wang. "Slijmbal." grijns ik. Bill kijkt me beledigt aan en haalt zijn schouders op. Hij kust zachtjes in mijn nek en mijn blik valt op Aya. Ze zit triest aan Toms bed. Ik kan zien dat ze moeite heeft met mij en Bill, aangezien we best klef doen. "Uhm, Aya alles goed?" vraag ik bezorgd.

ik slik mijn tranen in en fake een lach wat me nog moeilijk afgaat omdat het mizerabele gevoel zelfs mijn brein aan het aantasten is.. 'ja joh,hij word al bijna weer wakker'spreek ik mezelf de moed toe al klinkt het tog minder geloofwaardig dan in mijn hoofd.ik ben een slecht vriendinnetje! wie doet dit nou uberhaubt iemand aan! langzamerhand druipen de zoute troebele druppeltjes van mijn wangen op tom's voorhoofd.teder veeg ik ze weg en druk een kusje op zijn voorhoofd.iedereen kijkt me met een treurige blik aan. weer fake ik een lach wat bijna pijn lijkt te doen


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.