Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » De Wetten van de Magie » De zoeker en de phoenix » the last day on earth ends in a disaster!!

De zoeker en de phoenix

4 sep 2011 - 23:36

1098

1

433



the last day on earth ends in a disaster!!

het was tijd om het hier te verlaten. maar natuurlijk wordt dat weer eens een keer verpest. * esmeralda is een vamper. en daaar onder is zij de koningin en om gezag te houden heeft ze de draken vlam. die zogd er voor dat iedereen naar haar luisterd. en de phoenix is een heel gevaarlijke woede die alles actieveerd.

Ik werd eerder wakker dan Jacob. Hij lag nog te snurken. Ik ging naar beneden. Had honger. En als die twee snurkers het ruiken willen ze ook eten dus maak ik maar een heel ontbijt voor ons alle. Ik gooide toost in de broodroaster, bakte eieren en zette thee. Ik hoorde charlie al opstaan. Bij Jacob was de geur nog niet door gedrongen. Maar toen charlie net beneden was kwam hij ook naar beneden. ‘oe lekker ontbijtje.’ En hij ging gelijk aan tafel zitten. we ontbeten in stilte. We ruimde met zijn alle de tafel af. ik en charlie deden de afwas. Jacob ging nog even naar de pack en ze vader. ‘weet je het zeker dat je hem mee gaat nemen?’vroeg charlie toen Jacob weg was. ‘nee. Maar ik kan er niks aan doen hij wil mee. En ik wil niet alleen zijn. Maar ben bang wat ik hem aan kan doen met deze reis.’zei ik verslagen. ‘niet aan denken. Doe je ding en kom gauw terug.’ We waren klaar met de afwas. Charlie liep naar de bank en zette de tv aan. ik liep naar boven. Nam een lekker douche. Om alles een beetje te ontspannen. ik had me krachten goed onder controle. Ik bekeek mezelf in de spiegel toen ik me kleding aan getrokken had. Dit is het dan Esmeralda. Over een paar uur is het zo ver. Dan zie je je jongste broertje. Stiefbroertje weer. Gooide de kleding die ze moest dragen in een tas samen met haar cape en haar laarzen.
ik ging nog een laatste rondje door de stad doen. Een afscheidsrondje. ik stapte op me motor. Deed me muziek op. Ik ree eerst door het bos. Toen door de stad zelf. Ik kwam in de buurt van de cullens. Ik draaide abrupt om. Die wil ik vandaag helemaal niet zien. Zonder dat ik het in de gaten had ree ik naar het weilandje waar ik en robert soms heen gingen als we alleen wouden zijn. toen ik daar aankwam kwamen alle herinneringen terug. Ik zetten me motor uit en liep er door heen. Ik was de hele tijd kwijt geraakt ik was al 3 uurtje aan het rijden. Het is 5uur avonds. Toen ik naar me motor wou lopen stopt ik abrupt. Ik kreeg een visioen. Een heel groot leger komt hier heen. Oh nee. Ik had nog een half uur voordat ze hier waren. Ik sprong op me motor en reed super snel naar huis. Zetten de motor neer. En rende richting de open plek net voor de stad in het bos. Ik zag dat Alice precies de zelfde visioen kreeg. Oh nee. Hun komen ook daar heen. Maar wat ze niet weten is dat ik daar ook ben. Omdat Alice kan mij niet zien. Hun waren er eerder dan ik. Ik bleef in de bosjes achter hun. Onzichtbaar zat ik daar te wachten. Ik voelde dat ze ons omsingelde. Toen ik de gedachten hoorde van wie ze leiden. Laaiden mijn woede op. Het was thomas. Thomas heb ik 350 jaar geleden gered van de volturi en dit is wat die mij terug doet. Ik was pist. De phoenix was al niet moeilijk om op te roepen. Dus de vlammen stonden al in me ogen. ze waren aan het praten. ‘stuurde Esmeralda jullie om mij tegen te houden. Dat is zielig. Zelfs voor haar.’en hij begon te lachen. Dat was blijkbaar een teken want zijn leger begon aan te vallen. Ik stond op. En lied de wind keihard waaien. ik renden richting het open veld en thomas schok. En moest toen lachen. ‘wat is dit? Jouw leger?’ en hij begon weer te lachen. ‘ik heb geen leger en dat weet je. Wat doe jij hier thomas? Wat is dit? Ik dacht dat ik je 350 jaar geleden gered had en nu flik je me dit.’ En ik schudden mijn hoofd. me ogen waren nog licht aan het branden. Ik zetten mijn gezag stem als koningin op. ‘je gaat hier nu weg en neemt je hele leger mee. Ook die achter mij in de bomen zitten mee. En je komt hier nooit meer terug begrepen?!’ ‘ja uwe hoogheid. sorry we zullen gelijk weg gaan en nooit meer terug komen.’en iedereen ging op hun knieeen behalve de familie cullen. ik gooiden mijn lange vleugels uit. En zorgde voor de phoenix gloed erover heen. En vloog richting hun om ze bang te maken. Ze schrokken, sprongen op en renden weg. Ik maakte een koprol toen ze weg gerend waren. En begon te lachen. ‘oh wat is die gozer bang zeg.’ik stond op want ik was niet alleen. De familie cullen stond mij met open mond aan te staren. ‘hoe deed je dat?’ vroeg jasper. ‘je hebt net een heel leger weg gestuurd zonder de leider te vermoorden.’ Zei hij verbaast. ‘ik ben de koningin onder de vampieren. Ik heb een speciale gezagsstem ik noem het de drakenvlam.’ ‘Je bent de wat?’vroeg iedereen verbaast. Behalve carlisle. ‘ik wist al dat je me bekend voor kwam. Er hangt een mega grote portret van jouw in het kasteel in italie bij de volturi. Als je binnen komt moet je er voor buigen. Die foto is best angstaanjagend.’ Ik begon te lachen. ‘ja dat klopt hij is best eng ja. Maar zo ziet de drakenvlam eruit. Het heeft super veel gezag als ik die gebruik. Ik heb net maar de helft gebruikt anders waren jullie ook in gepalmpt.’het was tijd om het hun te vertellen. ‘nou ik ga hier dus toch weg. Dus binnekort moeten jullie zelf beschermen. Dan ben ik niet meer hier. Dus een gelukkig leven verder.’ En ik draaide me om en verdween terug naar huis. Het was avond. Charlie stond al op me te wachten. En Jacob kwam net naar binnen. ‘het is tijd.’ Zei ik tegen hem. Charlie kreeg tranen in zijn ogen. we omhelde elkaar. ‘lieverd je bent altijd welkom terug he dat weet je en je moet wel af en toe iets van je laten horen hoor.’ Mijn ogen waren over gelopen. ‘ tuurlijk pap.’en ik geef hem een por. Toen ik hier voor het eerst kwam heb ik gedaan alsof charlie me vader was. Hij moest lachen. ‘jacob zorg goed voor haar ja.’ Zei hij streng. Ik moest hard lachen. ‘tuurlijk charlie.’en iedereen lachte met me mee. ‘nauw het is zo ver. Tot ziens lieverd. En Jacob tot ziens.’ ‘tot ziens charlie’ zei Jacob en hij gaf hem een vriendschappelijke stomp tegen zijn schouder. ‘tot ziens charlie.’ En ik pakte jacobs hand en we verdween. Op weg naar een nieuw avontuur…


Reacties:


Kahlan
Kahlan zei op 4 sep 2011 - 23:14:
wacht wie is die Thomas nu?
Waarom stuurt hij een leger op haar af?
Omdat ze een koningin is?
een hoop vragen,ik weet het.
is die drakenvlam net zo iets als de aanraking van een conffeser?
( Lap nog een vraag)
wel leuk geschreven weer