Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » He... and Me? » hoofstuk 10.2

He... and Me?

28 aug 2011 - 14:27

742

9

476



hoofstuk 10.2

Omdat de vakantie eindig, ten minste, bij mij hier, krijgen jullie van mij twee hoofdstukken vandaag....

Met zijn allen rennen we iets verder het bos in. Ik sta nu wel voort op mijn eigen benen, en mag zelf rennen, maar Edward heeft nog wel mijn hand stevig vast. Iets waarop ik niets op tegen heb. Hij past zich aan op mijn snelheid en fluistert af en toe iets wat ik moet onthouden voor het op dieren jagen. Zo begrijp ik uit wat hij zegt dat we nu achter een groepje grizzlyberen aanrennen. Ik dwing mijn hersenen de geur te onthouden van grizzly, maar het gaat niet zo gemakkelijk. Ik ben in mijn hoofd veel te veel bezig met eten, nou ja drinken. Ik moet iets drinken. Dan staat ineens de beer voor ons. Ik verschiet een beetje van de immensheid ervan. Hij is stukken groter dan een mens. Angstig zet ik een stapje achteruit. Emmet lacht erom. Grommend draai ik me naar hem om en kijk hem kwaad aan met de vuilste uitdrukking die ik heb. Snel houd hij op. Al zie ik hem wel nog op de grizzly afrennen. ‘Oh, nee dat ga je me niet flikken.’ Voorzichtig zet ik een voet naar voren, dan herinner ik me weer dat hij me niets kan doen, dat ik veel sterker dan hem ben. Ik ren snel om hem heen, spring behendig op zijn rug en klem me uiteindelijk stevig aan hem vast rond zijn nek. Ruw duw ik
Emmet weg die net wil gaan drinken. Ik voel hem trillen tijdens het grommen als ik hem wegduw. Toch win ik. Nog heel even wacht ik besluiteloos of ik dit wel wil, maar dan toch zet ik mijn tanden in zijn nek. Gulzig drink ik hem leeg, al duurt het langer dan ik gewend ben. Het bloed valt reuze mee. Het blijkt niet zo vies te zijn als ik heb verwacht. Voldaan keer ik weer terug naar Edward.

Vele uren gaan rennend voorbij. Het is dat vampier niet moe kan worden, anders was ik dat nu wel voort. Verveeld kijk ik voor me uit. Ondanks de vele uren is het eind nog niet erg dichtbij. Bij de Volturi heb ik de afstand naar de Denali’s en de Cullens dus heel erg onderschat. Plots stoppen we. Waarom weet ik niet. Ik ben te veel in gedachten geweest om mee te krijgen wat er net allemaal gezegd is. Ik werp een blik op Edward, die gelijkt lijkt te merken dat ik niet weet wat er aan de hand is.
“Michael schijnt te denken dat we gevolgd worden. Hij hoort gedachten van iemand die niet van ons is. Van twee personen eigenlijk,”¯ zegt Edward op een toon alsof hij vindt dat Michael gek is geworden. “Ik hoor echter helemaal niets.”¯
“Kan het zijn dat zijn vermogen verder weg kan?”¯ Ik weet dat mijn vraag niet heel aardig is tegenover Edward, vooral niet nu net alles een beetje goed begint te worden, maar ik moet weten of het mogelijk is.
“Ja, dat kan.”¯ In zijn ogen kan ik zien dat het pijnlijk is voor hem om het toe te geven.
“Sorry, maar ik moest het vragen,”¯ fluister ik in zijn oor als ik tegen hem aan ga hangen. Ik begraaf mijn gezicht in zijn hals. Diep haal ik adem om zijn geur in mijn hoofd op te slaan. Als vampier ruikt zijn geur nog lekkerder dan als mens. Ik sluit mijn ogen en wacht af wat we gaan doen.

Eigenlijk heb ik wel verwacht dat iemand de vraag zou stellen, maar niet zoals het is gegaan. Ik heb verwacht dat iemand zou herinneren dat ik mensen kon lokaliseren en dat diegene het dan beleefd zou vragen. In werkelijkheid is het heel anders gegaan. De botte opmerking van Rosalie dat ik niet meehelp met het vinden van diegene, ondanks dat ik dat heel makkelijk zou moeten kunnen doen, doet pijn. Het is als dat Caius je gevechtstechnieken probeert te leren en als je dan iets niet goed doet je gestraft word door zijn lievelings wapen, Jane’s kracht. Zo voelt het nu ook. Geschrokken zet ik dan ook een stap achteruit. Edward begint te sissen tegen Rosalie. Ze heeft volgens hem niet zo gemeen mogen doen. Toch voel ik me ook schuldig. Ze heeft wel gelijk. Snel haal ik de gave naar voren. Ik hoor nog dat Esmé Rosalie en Edward tot rust maant, zodat ik me kan concentreren, daarna hoor ik niets meer bewust. Geconcentreerd begin ik te zoeken, maar diegene lijkt onvindbaar. Wie of wat is het toch?


Reacties:

1 2

BAM
BAM zei op 1 sep 2011 - 10:04:
cliffhanger attack !!!!!

jij bent gemeen

kusjes BAM

p.s. wéér een geweldig hoofdstuk !!!


MyReflection
MyReflection zei op 29 aug 2011 - 12:38:
En nu ben ik weer bij.
x


Hermelien
Hermelien zei op 28 aug 2011 - 20:22:
Super spannend en super snel verder !
Iloveit !
xx


Lovalicious
Lovalicious zei op 28 aug 2011 - 17:25:
Whaaa! Snel verder!!!
Deze twee hoofstukken waren echt fantastisch!
Leuk geschreven! Je bent echt goedd!

xxxxx Nadien


Nniinnoo
Nniinnoo zei op 28 aug 2011 - 17:01:
Whaaaa. Nu moet je heel snel verder ^^