FanFic.nl

Densetsu no Akio.

The big break up!

''Yasu, alles goed met je?'' Akio keek vragend naar het oranje wezentje dat daar op de grond zat, genietend van een Oran Berry die haar langzaam weer terug op krachten kreeg. ''Het gaat al stukken beter!'' riep ze met een brede grijns, terwijl ze één van haar duimen naar hem opstak. ''Gelukkig,'' zuchtte de Riolu opgelucht en glimlachte licht. De drie pokémon keken elkaar een paar tellen aan, voordat er weer iets gezegd werd. ''Heb je die Miltank op zijn plaats gezet?'' Yasu keek haar vriend glunderend aan, wachtend op zijn antwoord. ''Nee,'' begon hij, waardoor hij van beide pokémon een verbaasde blik kreeg. ''Toen hij wist wie ik was, liep hij vanzelf weg,'' legde hij uit. De Buizel schoot in de lach. ''Wat een lafaard,'' mompelde Nana er tussendoor. Het blauwe wezentje schudde zijn hoofd. ''Hij is geen lafaard, want dat was niet laf. Het betekende gewoon dat hij aan onze kant staat,'' zei hij kalm. Yasu stopte abrupt met lachen en keek naar de Berry in haar poten. Of wat ervan over was, in ieder geval. ''Oh,'' bracht ze droog uit, voordat ze de andere helft nu ook naar binnen werkte.

''Shuu! Ben je soms doof of wil je me gewoon niet horen?!'' blafte Jiro kwaad naar zijn broer, maar die trok zich er compleet niks van aan. ''Ik krijg je wel klein, Aipom!'' riep deze en vuurde een Flamethrower op zijn tegenstander af. ''Brutale snotaap!'' gromde de Aipom terug, terwijl hij de aanval ontweek. ''Hah! Jij bent hier de aap, stomme idioot!'' Shuu barstte in lachen uit, wat zijn tegenstander alleen maar kwaaier maakte. Deze verdween voor de ogen van de Growlithe, die verbaasd inhaleerde. Niet veel later verscheen de pokémon weer en sloeg met zijn staart in op Shuu, die tegen zijn broer aanknalde. ''Heb je nou je zin?!'' beet Jiro hem toe. ''Hou toch je kop, schijtluis,'' reageerde Shuu en stond weer op, tot ergernis van zijn broertje. De paarse aap viel meteen weer aan. Hij ging regelrecht op de oudste af. ''Eet dit maar!'' riep het wezen kwaad, terwijl zijn staart naar achteren ging, zodat de klap meer impact zou hebben. ''Shuu, maak dat je daar wegkomt!'' De Growlithe hoorde het niet, hij stond aan de grond genageld. De Aipom kwam steeds dichterbij, maar Shuu verzette geen stap.

''Not on my watch!'' De twee pups keken verbaasd op bij het horen van die zware stem. Hij klonk heel bekend. Voor ze konden reageren was de Aipom aan de kant gebeukt, en kwam bewusteloos op de grond terecht. Voor Shuu stond nu geen woeste aap meer, maar een hijgende Arcanine met een gewonde Weavile op zijn rug. ''Alles oké, Shuu, Jiro?'' vroeg deze bezorgd. De twee knikte ter antwoord, en het enorme wezen zuchtte opgelucht. ''Miltank! Aipom!'' Kenshin keek om en zag dat de twee pokémon werden teruggeroepen. Vervolgens rende het meisje weg. ''Waar is de rest?'' mompelde Kunai op een droge toon, hij klonk nog steeds verzwakt door het gevecht met Takumi. ''We zijn Yasu kwijtgeraakt in het gevecht, omdat iemand niet naar me wilde luisteren en zonodig moest vechten,'' antwoordde Jiro, waarbij hij express naar zijn broer keek. ''Akio? Nana?'' vroeg nu de Arcanine, maar de twee haalde niet-wetend hun schouders op. ''Dan gaan we hen nu zoeken,'' sprak Kenshin meteen en begon al de geuren in zich op te nemen.

''Deze kant op!'' Akio rende tussen een paar struiken door, gevolgd door Yasu en Nana. ''Het gaat steeds beter met je aura, of niet?'' riep Yasu vrolijk. De Riolu keek om en knikte met een brede glimlach. ''Ik kan ze al horen!'' riep Nana plots verblijdt. De drie hielden zich even stil en hoorde de geruzie van Nana's broertjes inderdaad al. ''Het komt daar vandaan,'' deelde Akio mee en wees ietsjes naar links. Ze verhoogden hun tempo en rende de kant uit waar de Riolu net naartoe had gewezen. Ze konden nog net op tijd remmen voordat ze een kettingbotsing hadden teweeg gebracht. ''Pap!'' Nana stormde met een brede glimlach op haar vader af, die haar hartelijke ontving. ''Nana! Wat ben ik blij jullie heel te zien,'' sprak hij, ergens kon je een trotse toon in zijn stem horen. ''Maar..'' voegde hij er twijfelachtig aan toe. ''Wat is er?'' vroegen Akio en Yasu in koor. Ze keken elkaar met een verbaasde blik aan, maar richtten toen hun volle aandacht op Kenshin. ''Hebben jullie dat dan niet gemerkt? In kleine groepjes reizen gaat makkelijker, want dan val je minder op. En zeker rond deze plek, waar allemaal trainers rondlopen,'' legde hij toen uit. Opnieuw wisselden de Riolu en Buizel een blik met elkaar uit, ditmaal bedachtzaam, maar knikten uiteindelijk instemmend. ''Dus we gaan ons in teams opsplitsen?'' vroeg Akio. ''Dat lijkt me wel een beter idee, kozo,'' antwoordde Kunai. De Weavile gleed van Kenshins rug en bleef daar op de grond zitten, waarschijnlijk kwam hij niet meer recht, omdat hij daar de kracht niet voor had. ''In dat geval worden de teams dus Kenshin, Nana, Shuu, en Jiro en Yasu, Kunai, en ik,'' sprak de Riolu, alsof hij dit idee al verwacht had en de teams al een paar keer in zijn hoofd had doorgenomen. Hij herhaalde het nogmaals zonder geluid en knikte toen vastbesloten. Hij keek naar de rest van de pokémon, die allemaal met zijn idee meestemden. ''Dat lijkt me de beste keus.''

Reacties: