FanFic.nl

love is not a compatition but im winning [robert pattinson lovestory<3]

a trip.

ik zucht eventjes uit en sta dan vastbesloten op.in mijn kast haal ik alle warme kleding die ik kon vinden eruit en prop ze even later in een grote tas.daarna loop ik de trap af en word al gelijk smerig aan gekeken door Mary en Edward.Edward?
omg fuck it ik ben tog lekker weg!>.<
ik ga naast Alice zitten die er nog altijd even vrolijk bij zit.
'ken jij ailyn?' vraag ik bot door haar gebler door.ik zie mary schrikken en edward angstig aankijken. hij fronst en kijkt mij dan arrogant aan : hoezo wil je dat weten?' verweerde hij zich.'omdat het mijn zus is en omdat rose zei dat mary een oude vriendin was dus kan het bijna niet anders' zuchtte ik.ik wil geen ruzie vlak voor ik weg ga.'ja ik ken Aiylin hoezo?'vroeg Mary nu met een arrogante ondertoon.
'dat zeg ik net,ze is mijn zus! hoe is het met dr?'vroeg ik met een hoopvolle blik.
'hmm niet al te best,ze eet te weinig als je het mij vraagt overleefd die het niet lang meer!' lachte ze spottend.
Alice,Edward en ik keken haar stom verbaasd aan.'Je hebt het over mijn zus fucking gek!' gil ik driftig.
'nou ook slechte zus dani k heb nog nooit over je gehoord' zegt ze met een gemene lach.
ik knijp mijn ogen tot spleetjes om de tranen er niet door te laten komen :'ik geloof er niets van!' ik ren naar boven en pak mijn tas. onder mijn kussen haalde ik het nog altijd geldige retourtje en rende de trap af waar ik jasper tegen kwam :'waar ga je heen?' ik haal mijn schouders op en stap de deur uit.
ik ren snel door het bos en sta al snel bij ht trein station.Ik zucht alleen dit klote stadje heeft geen vliegveld.ik koop een kaartje en ga op een bankje zitten wachtend op die klote trein die eens in de fucking 25 minuten komt --'
na ongeveer 10 minuten komen er een paar gastjes langs lopen. 2 daarvan herkende ik.jacob en zn vriend gisteren in het bos.eventjes keek jacob me met een lachje aan. ik lachte pijnlijk terug.Hijs een goede gast alleen hij is en blijft een weerwolf en ik hoef niet dood...
ik zuchtte opgelucht toen ze de hoek om waren en staarde de andere kant weer op.Niet veel later kwam er een jongen naast me zitten,een jongen die naar weerwolf rook.in een ruk draai ik me om en ontbloot mijn tanden.als ik jacob zie ga ik weer rustig zitten en lach vriendelijk : eng wezen' grinnikt hij.
'eyee jij liet me schrikken!' roep ik verondwaardigt.
hij lachte nog maals : waar gaat de reis naar toe?'
'de dichts bijzijnde vliegveld' zuchtte ik en fakte een lach. zijn mond zakte open en de eerste 2 minuten kwam er alleen gebrabbel uit tenslotte verstond ik er toch nog wat van :'Nee..'
ik trek mijn wenkbrauw op :'wat nou nee? ja ik ga terug naar alaska!' lach ik.al is het met een steek in mijn hart.
'je mag niet weg gaan!' roept jacob nu waardoor een paar mensen ons raar aankijken.'why not?'vraag ik nieuwsgierig.
hij staart naar zijn schoenen en murmeld dan iets waar ik maar "ik denk dat ik verliefd op je ben"van maak en kijk hem met een afkeurende blik aan.snel keek hij weg.'dit kan niet waar zijn'grinnik ik.en niet veel later kom ik niet meer bij van het lachen :'kom op zeg! een weerwolf? op een vampier!jij spoort niet helemaal wil je dood ofzo!' grinnik ik weer.'jackie luister,ik meen het serieus ik voel wat voor je! je mag niet weg gaan' zei hij terwijl hij mijn polsen beetpakte en me hoopvol aankeek.met een emotielose blik keek ik hem terug aan :'ik ben een vampier jacob,en dat zal ik altijd blijven ik zal nooit van je kunnen houden!' merk ik nu op,met een spijtige onderklank.
weer pakt hij mijn handen vast en kijkt me met die zelfde blik aan :'je kunt het altijd proberen?' ik krab aan mijn voorhoofd en hoor in de verted de trein al aankomen.ik zucht diep :'ik blijf niet voor lang' begin ik dan moeilijk.'ik kom je als eerste opzoeken wanneer ik terug ben,en hopelijk heb ik mijn zus bij me!'zeg in nu met een klein lachje. hij lacht ook en knikt : ik hou je eraan' grijnst hij. ik lach breed en voel de wind van de net voorbij gereden trein voelen.ik kijk achterom en zie te treindeuren automatisch openen. als ik me weer omdraai naar jacob voel ik zijn zachte lippen weer kort op de mijne. ik lach lichtjes en als ik nog menselijk was zou ik blozen.ik drukte mijn lippen nogmaals zachtjes en kort op de zijne en ren dan de trein in als ik de condicteur hoor fluiten.ik neem plaats in een lege coupé en zwaai Jacob uit.ik zie een zilvere volvo en een zwarte hummer stoppen voor het station en edward en emmett rennen ruit.
ik zucht,alsof ze me kunnen tegenhouden.
ik leun chill achterover en doe mijn oordopjes in.de zachte stem van Maria mena galmt door mijn oren.

Reacties:

BILLSxKETTE zei op 16 feb 2009 - 22:38:
Goed deel!
Idee pikkerd, maar mijne word minstens 2x zo lang O.O best erg he?
Anyway, snel door hun!

<33xo.