Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » In love with the king of pain. [Johnny Knoxville] » 17) phil poker night

In love with the king of pain. [Johnny Knoxville]

20 sep 2011 - 11:18

730

0

220



17) phil poker night

Ape was naar haar kunstles en phil greep deze kans om een poker night te houden met een paar mensen van de familie. Plots hoorde ik een oorverdovend geluid vanuit de garage. "OMG." Glomb en Bam hadden tegen elkaar geracet en Glomb had de garagepoort plat gereden. "what's wrong whit you guys?" zei Boof, onze tante woest. ze liep als een tijger heen en weer.
"oké, we hebben de garagepoort plat gereden, en wat dan nog?" barste Bam uit.
ik wist dat het zou escaleren, het voelde alsof er donder op komst was. plotseling, nam ik de gitaar van Chris waarop ik de eerste avond had getokkeld. ik herinerde me mijn lievelingsliedje van vroeger. mijn vingers vonden plots vanzelf de snaren. ik zong, ik wist de tekst nog helemaal van buiten.

"Do you feel what I feel too?
Do you need me?

You're so beautiful
But that's not why I love you
I'm not sure you know
That the reason I love you

Is you being you,
just you

Yeah the reason I love you
Is all that we've been through

And that's why I love you"

De jongens hielden niet zo van 'gezellig samen liedjes zingen' en gingen er meteen vandoor, enkel johnny en chris bleven hangen.
"Gaan we er een echt feestje van maken?" glimlachte ik. Chris zette het volume van de muziek harder.

"Wil je dansen?" vroeg Knoxville. "graag," en ik daagde chris speels uit om met mij te dansen.
chris en ik ondervonden al snel dat we allebei totaal niet konden dansen en we lachten heel wat af.

Knoxville keek toe, hoe ik vrolijk ronddanste in de ruime woonkamer. Ik had mijn armen om me heen geslagen en had mijn schoenen uit gedaan, ik vond het fijner met mijn blote voeten op de mat. Ze ziet er volmaakt gelukkig uit, dacht Johnny. Hij voelde iets in hem veranderen.

"wat scheelt er, buddy?"
"niets."
Ik geloofde hem niet en bleef aandringen.
"chris heeft een chrush op je."
"ow," was het enige wat ik wist uit te brengen.
"Je moet aan de show denken. wat als jullie twee uit elkaar gaan tijdens de show en hij kan zich niet meer concentreren op de stunts?"
"chris en ik zijn vrienden en dat blijven we ook.
c'mon, dans met me. gelukkig zijn we niet écht broer en zus, anders zou het nogal raar zijn om met jou te dansen."
Terwijl ik met johnny op een traag nummer danste, sloot ik monter mijn ogen om van de muziek en zijn afer shave te genieten.

Mum Mum was onder de indruk van mijn "reddingsactie" en toen ik voorstelde om haar naar huis te brengen, vond ze dat ok.
"volgens mij heeft die johnny nog altijd een oogje op je," zei ze toen we in de auto zaten.
"we zien elkaar meer... als broer en zus."
"Denk je nu echt dat die twee snotapen bleven om op mijn oud gezicht te zien?" ik bloosde een beetje, ik moest er nog aan wennen dat ze zo direct was.
"Heb jij vroeger veel lieven gehad?" informeerde ik nieuwsgierig.
Mum Mum vertelde dat het toen anders lag, als je dan een limonade met een jongen ging drinken, dachten ze meteen dat je een koppel was.
"en dat was niet zo?"
"niet altijd nee."
"En eh, met hoeveel mannen heb je gekust?"
"kijk voor je, ivy."
"Meer dan 2?" Mum Mum neuriet.
"hola, meer dan 3."
"het zijn u zaken niet," zei ze plagerig.
we keken elkaar aan en lachten.




Toen ik Mum mum had thuisgebracht, waren Johnny en Roan, het zoontje van dave, een wedstrijdje aan het doen in schijfjeswerpen.
"ik win!" riep Roan. "kijk eens, ivy! mijn schijf ligt het verste weg!"
"ietsje," zei Johnny.
"niet! heel duidelijk! kijk dan! Chris, kijk eens?"
roan kreeg rode wangen van opwinding. "ja, die van jou ligt verder maar mij kan je niet verslaan!" Chris pakte een schijf en wierp.
Met een kreet nam Roan de uitdaging aan. Net als hij zijn schijf wil gooien kietelde Chris hem in de zij. in een oogwenk was de binnenplaats vol gelach en geschreeuw. knoxville wenkte mij. ik volgde hem naar binnen. in de keuken zei hij: "ik heb iets voor je."
verbaasd neem ik een bruin pakje aan. ik haalde ongeduldig het papier eraf. "het is een fotoalbum over je leven," zei Johnny. Mijn ogen werden vochtig toen ik het doorbladerde. "dank je." ik nam er een foto uit. Ik was zo'n klein meisje, echt veel te jong voor een skateboard.
"ze hadden me een paar poppen moeten geven om mee te spelen."
Johnny haalde zijn schouders op. "je was nu eenmaal gek van skaten."


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.