Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Hogwarts ' adventures » A cursed amulet

Hogwarts ' adventures

5 okt 2011 - 23:03

1282

2

345



A cursed amulet

Jammer voor Garreth was Kyle iemand die zijn beloftes altijd nakwam.
De volgende ochtend al kreeg hij het aan de stok met professor Sneep die hem meteen een grote stapel strafwerk gaf en het ook niet kon late om ook nog eens tien punten af te trekken voor Griffoendor.
' Dit kun je niet menen! Het was maar een klap. Hij doet net of ik hem kreupel geslagen heb. Zo kom ik nooit aan huiswerk toe. '
' Je had hem ook niet moeten slaan. '
' Hoe hij tegen jou tekeer ging? Sorry, maar ik kon me niet langer beheersen. '
' Het is lief dat je me wou verdedigen. Maar wat heeft het je nu eigenlijk opgelevert buiten dat strafwerk? '
' Genoegdoening. ' Antwoorde hij lachent.
Hij bleef zo vrolijk dat ze zich niet langer schulldig kon voelen en met hem mee begon te lachen.
' Ik help je wel met je huiswerk. Goed? '
' Hulp is altijd welkom maar dat hoeft toch niet? Je hebt niets misdaan. '
' Toch, ik wil het gewoon. Ik ben trouwens met Anderling gaan praten. Ze heeft belooft dat ze met hem zou gaan praten. '
' Denkt ze nu echt dat hij naar haar zal luisteren? '
Niet echt overtuigd haalde Elena haar schouders op.
' We zullen wel zien. '
' En als hij niet wil luisteren neem ik hem nog eens onder handen. '
' Hou jij je nu maar kalm, voor ze jou van school sturen. ' Antwoorde ze bestrafent maar met een glimlach die haar beripende woorden in kracht deden verliezen.



Enkele maanden later hadden ze weer de kans om een dagje naar Zweinseld te gaan, een kans die de tweeling met beide handen aannam om maar even weg te zijn van hun zware studie 's
' Wat denk je, eerst naar Zacharinus? Of lopen we meteen door naar de fopshop? ' Riep Garreth in de handen wrijvend.
' Als je het niet erg vind, ga ik liever eerst eens naar de drie bezemstelen voor een boterbiertje. Het is verdomme echt koud aan het worden. '
' Wat wil je, het is bijna kerstmis.
Maar veel moeite om hem te overhalen had ze niet meer nodig.
Gewillig volgde hij haar vrijwillig naar het caffeé.
Daar vonden ze Ginny in een omhelzing met Daan Thomas die niets aan de verbeelding over liet.
' Die moeten we beter niet lastig vallen. ' Lachte Elena toen ze naar een andere tafel liepen waar Harry Ron en Hermelien zaten.
De jongens bekeken het tafereel met hun gezicht tot tegen de grond en Hermelien leek blij te zijn dat ze eindelijk ander gezelschap had.
' Nou, ik moet zeggen dat je zusje smaak heeft. Die Daan is echt wel een knappe kerel. '
' Hou die opmerkingen maar voor je als je hier nog levend buiten wilt komen. ' Waarschuwde Hermelien haar vlug.
' En dat noemt zich zelf een vriend. ' Mompelde Ron die haar grapje duidelijk niet had opgemerkt.
' Hij ligt verdorie met mijn enigste zus te...Ah, ik wil er gewoon niet aan denken. '
' Ze is geen kind meer. Is het zo erg dat ze nu net samen is met een vriend van je? '
' Je begint niets met de zus van je vrienden. Dat hoort gewoon niet. '
Geamuseerd zag Elena Harry ineenkrimpen.
' Nooit gedacht dat jij zo ouderwets ingestelt was. ' Lachte Garreth.
' Moet jij zonodig zeggen. Was jij het niet die enkele weken geleden nog de bewonderaar van je zus in elkaar hebt gemept. '
' Sorry, ten eerste was dat maar een mep en ten tweede deed ik dat omdat mijn zus zijn aandacht niet op prijs stelde. Ginny heeft duidelijk geen problemen met Daan 's aandacht. '
Ron wou iets ter verdedeging zeggen maar zijn aandacht werd getrokken door iets wat hij door het raam zag.
' Als je van de duivel spreekt. ' Mompelde hij verrast.
Ze keken allen door het raam en zagen Kyle in een geftige discussie met niemand minder dan Draco Malfidus.
' Wat nu weer? ' Mompelde Elena geërgerd.
' Gewoon twee Zwadderaars die het niet met elkaar eens zijn. Niets om je zorgen over te maken. '
' Als jij het zegt.' Antwoorde ze duidelijk niet overtuigd.
Onbewust volgde Elena 's blik Malfidus toen hij de herberg binnen kwam.
Hij leek zich in ieder geval niet op zijn gemak te voelen.
Schichtig keek hij alle kanten uit voor hij naar het toilet liep.
' Wat is hij nu van plan? ' Mompelde ze nieuwsgierig.
' Je gaat hem toch niet achterna?' Siste Garreth. ' Wie weet wat hij van plan is. '
' Niemand kan me tegen houden om even naar het toilet te gaan. ' Antwoorde ze simpel.
Voor iemand haar kon tegen houden was ze al recht gesprongen en sloop hem achterna.
' Ze weet ik niet van ophouden.'
Geërgerd liep Garreth achter haar aan.
Dat zei er nooit aan gedacht had om Schouwer te worden, ze was verdorie avonuurlijker en vooral veel impulsiefer dan hij.
In de deuropening liepen ze Katja Bell tegen het lijf.
' Wel ja, jullie twee zijn ook nooit van elkaar te schijden. ' Lachte ze toen ze hen samen zag.
' Heb jij Malfidus gezien? ' roeg ze meteen.
' Ik heb hem naar het jongenstoilet zien gaan. Maar daarbinnen heb ik niets te zoeken. ' Lachte ze terwijl ze verder liep.
' Nou daar heb jij niets te zoeken. Laten we gaan.' Probeerde Garreth haar te overtuigen.
' Ik heb er inderdaad niets te zoeken, maar jij wel.'
Dit had hij voelen aankomen.
' Goed, zei die sterven gaan groeten u. ' Antwoorde hij dramatisch.
Hij gooide de deur open en liep net niet tegen Malfidus aan.
' Kijk uit je doppen. Of ben je blind? ' Riep Malfidus kwaad.
' Lang in een donkere kelder vast zitten kan inderdaad schadelijk zijn voor het zicht.' Antwoorde Garreth koud.
Hier wist hij geen antwoord meer op dus liep hij weg.
' Hij verbergt iets. ' Zei Garreth.
' Maar wat? ' Mompelde Elena.
' Dat moeten we maar eens gaan uitzoeken. '
Geamuseerd zag Elena dat Garreth in ieder geval weer energie had om mee te doen.


Ze dronken nog haastig een boterbiertje en besloten toen maar om verder te gaan.
Het was bijna tijd om weer terug te gaan.
Op de terugweg kwamen ze katja weer tegen.
Ze had hen niet in de gaten omdat ze al haar aandacht op het pakje in haar handen.
' Veel geld uitgegeven? ' Lachte Elena toen ze naast haar liep.
' Dit is een cadeautje voor Perkamentus. Geen idee waarom maar mevrouw Rosementa haf het me zodat ik het hem kan geven. '
' En wat zit er in dan? '
' Geen idee eigenlijk. Wacht. '
Ze scheurde het pakje tot haar grote verwondering open.
' Ik herstel het straks wel weer. Kijken kan nooit kwaad. '
Ze haalde een medalion uit het pakje.
' Mooi, maar wat moet Perkamentus daar mee? '
' Geen idee, in ieder geval....'
Het meisje verstijfde eerst en begon daarna te schudden over heel haar lijf.
' Katja? Katja wat...? '
Met een harde zwaai werd de vrouw in de lucht gehooid en kwam met een harde smak tegen de grond terecht.
Terwijl Garreth hulp ging halen bleef Elena bij het meisje.
' Katja! Katja luister naar mijn stem. Vecht er tegen, je kan het.'
Het meisje leek steeds verder weg te zakken.
Elena voelde dat ze iets zou moeten ondernemen als het meisje het zou kunnen overleven.
Ze kon zich een spreuk herinneren die de werking van een vloek dan wel niet tegen ging maar wel kon vertragen.
' Oké Katja. Ik kan het maar proberen. '
Ze zwaaide met haar staf en zag dat haar spreuk meteen begon te werken.
Katja 's leven was nog steeds in gevaar maar Elena wist nu wel zeker dat ze het op tijd zou halen.
Troostend nam ze de hand van het meisje in de hare en wachte gedulldig op hulp.


Reacties:


sabiiraaah
sabiiraaah zei op 4 okt 2011 - 22:17:
Heler elena.
Geweldig.
Ga zo door.


Rebella
Rebella zei op 4 okt 2011 - 10:46:
Arme Katja! Ik vind het leuk dat je je eigen draai aan hebt gegeven. ga zo door meis! Top!