FanFic.nl

De laatste kracht

Hoofdstuk 12

Nico liep weer om de hoek, daar stond de draak al te wachten. Zijn ogen stonden kwaad en leek op het punt te staan om hen aan te vallen. Hij voelde zich licht worden in zijn hoofd. De vrouw van het visioen met Boris begon weer te spreken: “Je bent al ver gekomen, Nico, de opdracht, ofwel het spel, loopt tegen zijn einde. Alle krachten op één na is jullie midden. Maar de kracht die ontbreekt, is niet de laatste kracht, maar een andere. Je zult het rijmpje op een andere manier bekijken. Zoals Sholira beweerde klopt hij niet.”, de stem zakte weg. Voor hem stond de draak weer. Hij werd ondersteund door Acawy en Kachara.
“Sholira had het mis, het rijmpje is niet zo simpel!” zei hij snel, “De draak uit de weg ruimen moet dus niet.”
“Misschien moeten we hem niet als een vijand behandelen, maar als een vriend.”, iedereen keek naar Kachara terwijl ze rustig op de draak afstapte. De draak begon kwader te kijken, maar het hield haar niet tegen. Ze pakte hem op. Zijn gezicht werd helder, en keek aangenaam naar het groepje. Kachara hield hem liefkozend in haar armen.
“Oké, dat is één ding opgelost, maar wat nu nog?” vroeg Acawy op een argwanende toon.
“De draak? De draak! De machtige Draak, de betekenis van de naam van Sholira!” iedereen keek naar haar. Ze leek niet vrolijk dat ze het raadsel bijna opgelost hadden. Ze deinsde achteruit.
“Jullie zijn veel te ver met het raadsel en het redden van Adegna!”
“Jij kan Sho niet zijn, zo ze nooit reageren!” Acawy stapte op haar af.
“O, toch ben ik Sho wel.”
“Sho zou zichzelf nooit Sho noemen! Laat je zien, demon!”
“Demon?!” riep de rest van het groepje uit. De zachte gelaatstrekken van Sholira veranderden in een afschuwelijk gezicht. Ze werd langer en steviger, haar kleren veranderden. Voor hen stond nu de demon.
“Jullie zijn niet de domste, ik had niet verwacht dat jullie het zouden oplossen. Helaas moet ik jullie toch zeggen dat jullie het spel niet kunnen winnen!” hij klapte in zijn handen en ze stonden op het levensplein. Om hen heen stonden op een afstand verbaast naar hen te kijken. Sholira zat rechts van hen op haar knieën. Toen ze merkte dat ze buiten was stond ze gelijk op en omhelsde iedereen, ook Boris. Bij Nico bleef ze even staan.
“Het spijt me zo… ik heb me voorgedaan als Uluby, ik heb de droom wel echt gehad, maar had het lef niet om het als mezelf te vertellen.”
“Het geeft niets, zolang je ons nu maar helpt om de demon te verslaan!”
“Jongens, er is iets mis met Kachara. Ze heeft hoofdpijn ofzo!” riep Boris. Nico en Sholira liepen snel naar hen toe. Kachara hield haar hoofd in haar armen. Toen Sholira en Nico net bij haar waren keek ze weer op, “Ik weet iedereen z’n rol hier en de manier om de demon te verslaan.”
“O, vertel op!”
“Ja, zal ik doen, Boris. Ik begin gewoon bij de eerste, dat is Acawy. Ze staat voor de wijsheid en opleiding, is de eerste poort die ervoor heeft gezorgd dat de demon ontwaakt is. Haar steen van het levensplein is het bergkristal. De tweede kracht is Sholira, ze staat voor fitheid, lichamelijke kracht en arbeid, is de tweede poort die ervoor heeft gezorgd dat Nico en Boris hier kwamen. Haar steen is de Chinese Jade. Dan kom ikzelf, de derde kracht. Ik sta voor fantasie, creativiteit en schoonheid, ik ben de eerste eigenschap. Mijn steen is de Amethist. De vierde kracht is Nico…. Wow!” de Demon was op hen afgestormd en begon nu op hen te slaan.
“Jullie zijn te ver met het rijmpje! Jullie mogen hem niet oplossen! Dat mag niet!” in zijn stem klonk wanhoop. Nico zag de mensen die eromheen stonden angstig hun handen voor hun mond slaan en fluisteren. De demon vloog woest over het plein waarbij hij wild met zijn armen maaide naar iedereen die hem maar in de weg stond.
“Kachara, vertel verder!” schreeuwde Sholira over het plein. Kachara knikte.
“Nico is de derde kracht, hij staat voor de wil en nieuwsgierigheid, hij is de derde poort, naar visioenen en dromen. Zijn steen is de Fluoriet. Boris is de vijfde, hij staat voor vriendschap en loyaliteit. Hij is de tweede eigenschap, vriendschap, zijn steen is het Agaat. De zesde weten jullie wel.” Op dat moment werd Kachara tegen een muur geslagen door de demon.
“Houd je mond! Je vertelt te veel, de oorlogen mogen niet eindigen!” Acawy en Boris renden gelijk op haar af. De demon wilde achter hen aan gaan.
“Sholira, we moeten hem tegenhouden.”, Sholira gaf een snel knikje en liep op de demon af.
“Ga aan de kanten klein kind! Of wil je dat ik je weg sla…”, de demon keek naar Sholira alsof hij de dood in de ogen keek.
“Wat is er Sho?!” riep Acawy.
“I-ik weet niet.”, ze pakte iets uit haar zak. Het was een ketting met een fel gloeiende steen. Nico was ook naar Kachara toe gerend die nu opstond.
“Is dat die Chalcedoon die ik je vorig jaar gaf?”
“Ja.”
“D-da-da-dat is onmogelijk! De krachten horen nog geen galcedoon te hebben! Geef hier!”
“Mooi niet, hij is van mij!” de demon probeerde de ketting uit Sholira’s handen te grijpen.
“We hebben nu alle wapens om de demon te verslaan!” riep Boris over het plein “En ik weet hoe.”

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.