Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » He... and Me? » hoofdstuk 13.2

He... and Me?

24 okt 2011 - 16:33

687

5

391



hoofdstuk 13.2

duizend maal sorry dat ik het vandaag pas activeer........ was gisteren verplicht in de efteling.... hoop dat jullie het leuk vinden

Eindelijk lijkt er rust over het veld te komen. Eindelijk is alles voorbij. Ik kijk Alec een keer schuin aan, zijn ogen staan verdrietig. Hij weet net als ik dat de kans klein is dat ik nog ooit terug ga naar Volterra, al is het maar voor een bezoek. Hij weet hoeveel ik van deze plaats houd, en dat ik het liefst hier zou willen zijn. Ik draai me langzaam om en kijk Edward recht in zijn ogen aan. Na al die jaren voelt het weer goed om aan hem te denken. Ik hoef me er niet schuldig over te voelen. Hij loopt met kleine passen naar me toe. De grijns die ik lang geleden, en nu nog steeds, zo leuk vind op zijn gezicht. Geluk overspoelt me als ik zijn armen om me heen voel. Toch blijf ik een beetje onwennig staan. Het voelt toch raar na al die tijd.
“Nooit is er ook maar één moment geweest dat ik niet van je hield en dat ik mezelf haatte dat ik je zoveel pijn heb gedaan door te zeggen dat niet ik van je hield,”¯ fluistert hij in mijn oor. Zacht voel ik zijn lippen op mijn kruin. Ik richt mijn hoofd op, om hem recht in zijn ogen aan te kijken. Ze zijn gesloten. Net op het moment dat ik mijn hoofd omhoog draai, wil hij mijn kruin nog een kusje geven. Die belandt nu op het puntje van mijn neus. Hij opent zijn ogen, en ik glimlach. Het voelt zo goed. Zijn ogen staan verbaast. Waarschijnlijk heeft hij niet verwacht dat ik mijn hoofd op zou richten. Zachtjes pak ik met mijn handen zijn hoofd vast. Vluchtig druk ik een kusje op zijn lippen, waarna ik me afdraai van hem en Alec weer aankijk. Ik zie de pijn in zijn gezicht. Ik voel de pijn bijna die door hem heen gaat. Hij houdt van mij, ik niet van hem. Hij zal voor eeuwig van me houden, en ik nooit van hem.

Voor mijn ogen draait hij om, loopt met gehaaste pas het bos in. Achter de Volturi aan, om terug te keren naar Volterra. Aro heeft me op het hard gedrukt dat ik altijd langs mag komen, er mag logeren of, als ik zou willen, er blijven wonen. Ik weet nu al dat dat nooit zal gebeuren. Er zou iets verschrikkelijks moeten gebeuren, als ik dat alleen al zou gaan overwegen.

Ik maak me los uit Edward zijn armen, en ren de bossen in achter Alec aan. Al snel heb ik hem ingehaald. Ik heb dan ook al zo’n vermoeden gehad dat hij niet snel bij me weg zou willen. Hij kijkt achter zich, met een verschrikt gezicht, maar dat verzacht al snel als hij mij ziet.
“Toch besloten om mee te gaan,”¯ vraagt hij hoopvol.
“Nee. Ik wilde gewoon afscheid nemen,”¯ zeg ik. Ik kan aan zijn gezicht zien dat het niet het antwoord is waarop hij gehoopt had, maar hij kan er mee leven. Vluchtig geef ik hem een knuffel en een kus op zijn wang. Ik zie nog net zijn hand naar zijn wang gaan waar mijn lippen zijn huid raakte, voor ik weer terug ren naar de Cullens, naar Edward.

Als ik weer in Edwards beeld kom, zie ik zijn ogen oplichten.
“Ik heb een verrassing voor je.”¯ Terwijl hij het zegt sleept hij me mee door de bossen. Als we eindelijk stilstaan, sta ik voor een prachtig klein huisje.
“Voor… ons?”¯ Met grote ogen kijk ik hem aan.
“Ja,”¯ zegt hij met een grote glimlacht. Samen lopen we naar binnen. In mijn gedachten probeer ik mijn schild van me af te duwen, het van me los te maken. Ineens zie ik Edward raar naar me kijken. Zijn gezicht is goud waard. ‘Ik hou van je’.
“Ik… Ik hoor je gedachten,”¯ fluistert hij. Ik schiet in de lach om een nog raarder gezicht van hem. Als hij een beetje is bekomen van dat hij mij kan horen, komt hij ook in de tegen aanval.
“Zo dus ik heb grappige gezichten,”¯ zegt hij, voor hij me kietelt voor wat lijkt voor eeuwig. Maar hee, ik heb de tijd hoor!


Reacties:


BAM
BAM zei op 29 okt 2011 - 5:01:
aww... is dit echt het einde?? dat is niet leuk!!


Lovalicious
Lovalicious zei op 26 okt 2011 - 21:32:
Een eind van een prachtig verhaal!!
Echt, ik zag dat je met elk hoofdstuk beter werd, dus was het fantastisch om te lezen!
Weet je Jos, jij bent echt een getalenteerde, lieve meisje
We zijn allemaal heel erg benieuwd naar wat je nog allemaal gaat schrijven!(hoop ik)
Wel toch? Hahahah, ik krijg een paniekaanval als je stopt met schrijven
Hahahhahaha


SUPER GEDAAANNN!

xxxxx Nadine


Hermelien
Hermelien zei op 24 okt 2011 - 18:05:
I'M IN LOVE !
Whooot whooot we love TEAM EDWARD
Dit was een prachtig verhaal lieverd !
Echt prachtig !
xx


sabiiraaah
sabiiraaah zei op 24 okt 2011 - 17:53:
Aaaahh wat een schattig einden.
Echt geweldig verhaal!
Jammer dat het afgelopen is!


Nniinnoo
Nniinnoo zei op 24 okt 2011 - 16:39:
Geweldig. Ga je een nieuw verhaal maken ??