FanFic.nl

•Fallen Angel Of Blood•

~ 8. 'What Did I Do Wrong?' ~

Een lichte blos verschijnt er op jouw wangen. Je had gewoon niet gedacht dat hij zijn armen om jouw middel zou wikkelen. Wat je moet doen weet je niet, moet je hem wegduwen of het juist toelaten? Dat is de vraag die er in jouw hoofd rondspeelt. Je voelt je anders bij Itachi in de buurt. “Komt het misschien omdat ik hem pas net ken.. Want als Akira zulke dingen bij me doet, word ik gek en sla ik hem zo hard als ik kan..”� denk je heel verward. Je legt jouw hoofd heel voorzichtig en twijfelachtig op zijn schouder. Je voelt dat hij zachtjes over jouw rug wrijft, waardoor je ietsjes meer bloost.
Je hoort een aantal voetstappen jullie richting op lopen, maar het maakt je niet uit wie het zijn. Je wilt in deze houding blijven zitten, een soort van knuffelend samen met Itachi. ‘Daar is mijn good-for-nothing zus dus.. Heb je een vriendje gevonden? Aw, wat schattig maar niet heus.. Als mam hiervan hoort hé.' zegt de stem die je uit duizenden kent. Het is een rot stem, eerlijk gezegd wil je haar zo hard slaan zodat ze niet meer kan praten.
‘Houd je mond, Sayuri! Ik en Itachi hebben helemaal niks met elkaar, we zijn gewoon vrienden. Of kan je er niet tegen dat ik vrienden heb of zoiets! Jij hebberig kind! Altijd al wilde je alles hebben.. Alles wat ik ook heb of had.. Ik haat jou!’ grom je best luid, aangezien je haar helemaal zat begint te worden. Vooral haar opmerkingen begin je helemaal zat te worden. Jullie zaten nooit echt op één lijn. Sterker nog, je haat haar uit de grond van jouw hart. Als je hoort dat haar stappen dichterbij komen, haal je onmiddellijk jouw hoofd van Itachi’s schouder af en ga je rechtop zitten. Snel draai je haar richting op. Je kijkt daardoor recht in haar bloedrode ogen, de ogen die door de meesten gevreesd worden. Je vertrouwt haar niet, en al helemaal niet de blik in haar ogen. Haar blik is anders dan normaal, dit keer zit het met zoveel haat, dat als blikken konden doden je allang dood zou wezen. Het lijkt alsof je voor haar nu haar allergrootste vijand bent.
Sayuri loopt nu naar je toe en stopt precies voor jouw neus. Snel en ruw pakt ze jouw hand vast en trekt je keihard mee naar een andere kamer. ‘Wat probeer je te doen? Waar ben je mee bezig?!’ vraag je verbaast, aangezien je helemaal niet weet waar ze het over heeft. Het enige slechte dat je tot nu toe gedaan hebt, zijn uitvallen tegen haar en jouw moeder Kanae. Voor de rest weet je echt niet wat je fout gedaan zou kunnen hebben.
Ze kijkt nadat je dat gevraagd hebt, veel woedender dan een eerst. ‘Dat weet je best wel, Yui!’ snauwt ze best luid, terwijl ze in jouw pols begint te knijpen. Daardoor grom je eventjes, maar je houdt je voor de zekerheid stil. Je nooit vertrouwen in haar gehad, want je weet nooit wat ze van plan is. Voor de zekerheid vermijdt je elk oogcontact met haar. Het laatste dat je wilt is dat jouw botten breken. ‘Doe nou niet alsof je dom bent!’ voegt ze er heel kwaad en snauwend aan toe. Ze knijpt nu veel harder in jouw pols, het voelt alsof ze het fijn wilt knijpen of het wilt breken, aangezien ze dat nu niet kan met haar Kekkei Genkai. Ze kan namelijk pas botten breken met haar Kekkei Genkai, als ze oogcontact heeft met degene van wie ze de botten wilt breken.
Snel trek je jouw hand uit de greep van Sayuri, want als ze zo door blijft knijpen breekt er op zeker een botje. Je fronst daardoor naar haar en zegt best geïrriteerd: ‘Waar heb je het over, Sayuri?! Ik weet echt niet waar je het over hebt! Wat heb ik dan fout gedaan volgens jou?!’
Sayuri kijkt je even kwaad aan en ze doet haar mond open om iets te zeggen. De blik in haar ogen veranderd plotseling, ze kijkt best geschrokken. Niks komt er uit haar mond, geen enkel geluidje. Via de weerspiegeling van haar ogen zie je alleen een gedaante naast jou staan. Je kan niet goed zien wie de gedaante is. Dan voel je hoe er heel zachtjes een hand op jouw schouder gelegd wordt. Snel draai jij je om, zodat je kan zien wie zijn of haar hand op jouw schouder laat rusten. Ook jijzelf kijkt er verbaast om. ‘I-Ita-kun..’ is het enige wat er uit jouw mond komt.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.