FanFic.nl

Frozen Love • One Direction | Harry Edward Styles.

Chapter 1 -

Mijn hoge hakken maakten een kletterend geluid tegen de betegelde vloer, waardoor je me al van ver aan hoorde komen. Met mijn blackberry geklemd tussen mijn ene hand en de band van mijn handtas tussen mijn andere hand, probeerde ik onhandig met mijn elleboog de deur te openen. Wat me verbazingwekkend nog lukte ook. Dit was het gebouw waar alles gebeurde. Waar miljoen mensen constant werken om alles hier in goede banen te leiden. De gebouwen waar zich jaarlijks heel wat afspeelt. De muziek studio’s. Ondermeer ook de allernieuwste tienersensatie One Direction neemt hier hun album op. En die jongens tegen komen, zou ik alles behalve erg vinden. Maar ik kwam ze al veel tegen. Zo heel even, ze weten mijn naam en dat is het. Moet het wel meer zijn?

“Heey Amy!”� riep Jason toen ik zijn bureau passeerde. Een grote glimlach trok over mijn gezicht toen ik hem vriendelijk terug begroette. Met snelle passen liep ik verder naar mijn vader zijn kantoor. Mijn vader is hier de manager en soms kom ik hem wat helpen, of kom ik gewoon gezellig naar hier. De meeste mensen kennen me hier toch niet, dat is dus best relaxed.
De zachte klanken van een zingende stem klonken doorheen de gang toen ik deze doorliep. De deur bij de studio van One Direction stond op een kiertje open. Liam was zacht aan het zingen, toen hij me opmerkte glimlachte even en zei: “Hallo Amy.”� Ik glimlachte lief terug. “Liam.”� Ik liep de gang verder door naar mijn vader toe, eens voor zijn deur tikte ik eens zacht tegen de deur. “Binnen.”� Klonk mijn vaders stem kalm. Ik opende de deur en liep naar binnen. Mijn vader keek op en leek verbaasd. “Oh heey Amy, jij bent het. Ik verwachte eigenlijk iemand anders.”� “Als je bezoekt hebt, ga ik anders wel weer hoor. Ik kom straks wel even terug.”� Antwoordde ik hem en draaide om en verliet het kantoor.

Een lange man gekleed in een chique maatpak kwam daar de gang in gelopen en liep op het kantoor af. Ik opende de deur voor de man en knikte zacht terwijl ik een vriendelijk glimlacht had opgezet. “Dankjewel”� zei de man vriendelijk. Achter hem sloot ik de deur weer en vervolgde mijn weg naar de tuin van het gebouw. Daar kwam ik altijd tot rust. De buitendeur leidde me naar de prachtige tuin vol bloemen en planten en een prachtig groen grasveld, met in het midden een mooie vijver omgeven door grote keien en water plantjes. Op het water dreven waterlelies. De vogels floten vrolijke melodietjes. Ik snoof mijn neus even op en haalde de frisse geuren binnen. Ze deden mijn longen herleven en verspreidden een krachtig gevoel doorheen mijn lichaam. Hemels.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.