Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Frozen Love • One Direction | Harry Edward Styles. » Chapter 3 -

Frozen Love • One Direction | Harry Edward Styles.

25 nov 2011 - 17:43

373

1

145



Chapter 3 -

Het was al laat in de avond toen ik de tuin uitkwam en de gangen doorliep om naar huis te vertrekken. Mijn hakken maakten hetzelfde klakkende geluid als deze morgen. De babbel met Liam had me ongelofelijk goed gedaan. Ik had het gewoon even nodig eens te weten dat iemand luisterde en me gewoon vast hield. Iemand die het probleem zelf niet had. In de gang brandde de lampen nog en een kleine zachte schijn licht kwam van onder de deur van One Direction. Ik twijfelde even of ik nog even zou aankloppen om Liam te bedanken. Uiteindelijk deed ik het toch. Ik tikte eens tegen de deur waarna een zachte “Binnen”¯ weerklonk. Ik opende de deur en stak mijn hoofd om het hoekje. “Amy”¯ glimlachten de vijf jongens. “Heey.”¯ Glimlachte ik wat schor. “Ik kwam juist even dankjewel zeggen tegen Liam. Hier bij dus. Dankjewel Liam.”¯ Zei ik rustig. Ik liep naar hem toe en gaf hem een vlinderlicht kusje op zijn wang. “Graag gedaan.”¯ Zei hij lief en knipoogde eens. “Dan ga ik weer.”¯ Zei ik en verliet de kamer. “Laat de deur maar open hoor.”¯ Zei Louis nog snel toen ik hem wou sluiten. Ik liet de deur open en liep verder.

Opeens voelde ik een zware druk op mijn hoofd en begon de gang voor mijn ogen te draaien. Mijn zicht werd enkel waziger en de druk op mijn hoofd leek zich telkens te verhogen. Ik moest steun zoeken bij de muur om me nog enigszins staande proberen te houden. Mijn oren maakten een suizend geluid. Ik hoorde de voetstappen en luide stemmen van enkele mensen op de gang. Net voor het moment ik op de grond neerzakte, hoorde ik rennende voetstappen en iemand die luid “Amy!”¯ schreeuwde. Met een harde klap raakte ik de grond en werd alles zwart. Ik werd opgezogen in een zwarte draaikolk, zonder einde. De pijn in mijn hoofd, de suizing in mijn oor, mijn zicht alles leek plots verdwenen. Het voelde zo vredig. Ik wenste vurig dat het zo zou blijven, het voelde beter als leven. Ik linkte de dood hier aan en weet je dat vond ik niet eens erg. Ik zweefde hier toch enkel rond zonder betekenis, dus waarom niet?


Reacties:


Reactiongirl
Reactiongirl zei op 25 nov 2011 - 20:58:
Love your schrijfstijl (: En eindelijk een 1D Story hier! <3 Ga snel verder lezen! xx