Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Frozen Love • One Direction | Harry Edward Styles. » Chapter 4 -

Frozen Love • One Direction | Harry Edward Styles.

25 nov 2011 - 17:48

415

0

143



Chapter 4 -

~ Harry Styles ~
Lachend en luid pratend liepen we de gang op, eindelijk vertrekkend naar huis. In de verte zagen we iemand tegen de muur leunen, maar door het vage licht zagen we nog niet wie het was. Toen we dichter kwamen zagen we dat het Amy was. “Amy”¯ schreeuwde Liam luid, net voordat ze op de grond viel. Geschrokken sprintten we naar haar toe. Liam boog zich over haar en controleerde snel of ze nog ademde, en haar polsslag nog te voelen was. “Ze ademt nog en ik voel polsslag”¯ zei hij. Zachtjes tikte hij op haar wang om haar bij bewustzijn te krijgen. “Kom we tillen haar benen op, dat helpt bij sommige mensen ook.”¯ Sprak Zayn me toe. Elk tilden we een been op terwijl Liam op haar wang tikte en Louis haar naam zei. “Ze is er.”¯ Fluisterde Liam toen ze voorzichtig haar ogen probeerde te openen. De meesten gingen er van rond en Liam en ik hurkten naast haar neer, nadat we haar benen voorzichtig terug op de grond hadden gelegd. Voorzichtig verlegde we haar iets zodat ze wat meer ademruimte kreeg. “Wij gaan haar vader zoeken en halen.”¯ Zeiden de andere jongens en liepen weg.

“Gaat het?”¯ vroeg ik aan haar. Haar blik stond twijfelend maar ze gebaarde dat ze zich wel oké voelde. “Wat gebeurde er nu eigenlijk?”¯ vroeg ik zachtjes. “Mijn hoofd….zo’n druk….suizen…oor…zicht weg..”¯ vertelde ze schor en moeilijk. Wat zou je willen ze was net even helemaal van de kaart geweest. “Shht rustig maar.”¯ Zei Liam en legde zijn hand even zacht op haar wang. Een lichte steek van jaloezie ging door me hen, ik wou dat ik dat had gedaan.

Harry, ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan, daar dacht ik nu aan terwijl dat gebeurd is. We hoorden rennende voetstappen onze kant op komen. Louis, Zayn en Niall kwamen aangerend samen met de vader van Amy. “Gaat het Amy.”¯ Vroeg haar vader ongerust. Zij blik stond helemaal panisch. Wat zou je willen, net zijn vrouw verloren, zakt zijn dichter in de gang in elkaar. “Ik heb de ambulance gebeld.”¯ Kwam Louis ertussen. Iedereen knikte begrijpend. Dit vroeg een check-up. Even later kwam de ambulance met loeiende sirenes aan en werd ze op de brancard gelegd, waarna ze werd afgevoerd naar het lokale ziekenhuis. Als we wilden mochten we nog mee van haar vader, maar we besloten toch maar naar huis te gaan. Het was al lang dag geweest. Meer dan lang genoeg.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.