FanFic.nl

Frozen Love • One Direction | Harry Edward Styles.

Chapter 7 -

Harry stapte het bed uit, waarna ik er voorzichtig uitstapte. Mijn hoofd tolde door het lange liggen en even verloor ik mijn evenwicht. Beide jongens grepen me aan een arm vast en keken me bezorgd aan. “Gaat het?”� vroeg Liam opeens overbezorgd. “gaat wel, dat gaat wel over na een tijdje.”� Mompelde ik zachtjes. Liam hielp me verder het bed uit en samen met Harry liepen we de trap af naar beneden. We liepen de keuken in en gingen via de buitendeur naar de tuin toe. De schommelstoel trok meteen mijn aandacht en ik wandelde er naartoe, om me er zacht in neer te laten ploffen. Liam en Harry kwamen naast me zitten. Harry legde zijn hand op mijn bovenbeen. “En hoe voel je- je nu?”� vroeg hij met een lieve glimlach. Mijn adem stokte in mijn keel door het plotse contact van zijn hand en mijn been. De huid onder zijn hand leek te gloeien. “De frisse lucht doet me goed.”� Stammelde ik wat moeilijk. Liam grinnikte zacht bij mijn stotteren. Er viel een lange stilte tussen ons allemaal, maar het buiten zijn deed me goed, de hand op mijn been echter, ging er nog voor zorgen dat ik in overdrive zou gaan. Zachtjes schommelde ik waardoor de stoel mee schommelde. Ik legde mijn hoofd in mijn nek en keek de donkere lucht in. De maan zat hoog in de lucht en liet zijn zachte maanlicht op ons neerdwarrelen. Ik zat rustig naar de sterren te kijken als Liam en Harry plots tegelijkertijd zeiden: “Kijk daar een vallende ster. Nu moeten we een wens doen.”� In mijn hart deed ik mijn wens, een wens die duidelijk genoeg was. Laat mij naar mama gaan of laat haar terugkomen.

Zachtjes begonnen de 2 jongens te zingen. Genietend sloot ik mijn ogen. Een zacht briesje deed mijn lange kastanjebruine haren wat opwaaien. Liam streelde er zachtjes door heen. Hier kwam ik helemaal tot rust door. Alles ging mijn hoofd uit. Zachtjes wiegde ik met mijn hoofd mee. Na een tijdje begon de koude toch zijn tol te eisen. Een koude rilling trok over mijn lichaam en deed me kippenvel krijgen. “Ja trilt helemaal.”� Merkte Liam op. “Laat ons teruggaan.”� Stelde Harry meteen voor.

Uiteindelijk voegden we ons terug bij de rest, net zoals we net lagen. Ik lag terug neer op Harry’s warme borstkast, omdat ik het koud had. Met mijn hand voor mijn mond probeerde ik een gaap te onderdrukken. De vermoeidheid begon ook zijn tol te eisen. “ Ze is moe.”� Fluisterde Louis. “Zet het iets stiller anders.”� Vervolgde hij meteen daarop en ik hoorde dat het geluid wat gedempt werd. Ik sloot mijn ogen en probeerde me af te sluiten van de kamer en de geluiden in de kamer aanwezig. Het enige wat ik nog hoorde was Harry’s regelmatige hartslag. Waardoor ik al snel naar dromenland vertrok.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.