FanFic.nl

Once upon a time (Edward Cullen)

Chapter 7

Gelukkig kan Edward mijn gedachten niet lezen anders wist hij dat hij een kind had ja nadat ik de scheidingspapieren getekend had kwam ik erachter dat ik zwanger was en het was een hel maar ik heb er een prachtig jongetje aan over gehouden. Als iedereen er dan toch achterkomt dat ik moeder ben dan zeg ik dat het van mijn vorige vriend is. ‘Ik ben erg moe dus ik ga alvast aar bed’ zei ik tegen iedereen iedereen knikte en wenste me weltrusten behalve dan Edward. Ik nestelde me onder de dekens en viel al snel in een droomloze slaap.

De volgende ochtend word ik door gehuil wakker het klinkt bekend en het is ook zo want zo klinkt het precies als Jesse huilt. ‘Het jongentje is helemaal overstuur zijn ouders zijn vast weg ofzo misschien kunnen Emmet en ik hem dan adopteren ratelde ze hopend verder. ‘Rose zo gemakkelijk is het niet’ zei Carlisle serieus. Het is mijn beurt om naar beneden te gaan. Ik liep rustig de woonkamer in ‘nee Rose zo gemakkelijk is het niet’ zei ik. Jesse stopte meteen met snikken hij leek zo erg op Edward maar ik durf het het gewoon niet te vertellen hij draaide zich om en zodra hij mij zag ‘mama’ riep hij enthousiast. Ik nam hem in mijn armen en zei sussende woordjes tegen hem totdat hij uitgesnikt was. ‘Jesse waar is Nigel’ vroeg ik zachtjes mijn toenmalige vriend en de fake-vader van Jesse. ‘Papa liet me gewoon achter in het bos’ snikte hij weer. Hoe kon hij dit doen ‘hij zei ook dat je niet van me houd en toen begon ik te huilen en toen...’ hij stopte zijn zin. We zaten inmiddels op de grond de Cullens hadden ons alleen gelaten maar ik wist dat ze ons afluisterden. ‘Heeft papa je geslagen’ vroeg ik verbaasd. Hij knikte enkel, er rolde een traan over mijn wang, ‘rustig maar papa kan hier niet komen we gaan niet meer terug zodat hij je nooit meer kan aanraken goed’ vroeg ik hij knikte blij en gaf me een kus op mijn wang. ‘Mama ze zitten ons allemaal af te luisteren hea’ vroeg hij serieus, ik knikte wat is hij ook slim. ‘Ik heb honger’ fluisterde hij in mijn oor ik knikte en pakte zijn handje ik liep met hem mee naar de keuken waar de andere Cullens zaten ik zette hem op het aanrecht. ‘Ik heb je gemist mama’ zei hij terwijl hij een handje op mijn wang legde. ‘Weet ik schatje’ zei ik liefkozend. ‘Jesse waar heeft hij je geslagen’ vroeg ik hij ontweek mijn blik. Hij wees met zijn vingertje naar zijn wang waar je nu niks meer zag. ‘Deed het veel pijn’ vroeg ik hij knikte en nestelde zich weer tegen me aan. Ik vermoord hem echt nog eens, ‘mama ik heb echt heel erg dorst’ zei hij verdrietig. Ik zuchte dit doe ik heel soms dan snijd ik mijn pols door en dan kan Jesse mijn bloed drinken als er geen andere mogelijkheid is. Ik pakte een mes uit de la de Cullens volgde alles wat ik deed ik legde de scherpe kant op de ader op mijn pols. ‘Ben je gek geworden’ schreeuwde Rosalie. ‘Hou je er even buiten Rose’ zei ik en gaf een ruk aan het mes. Mijn pols lag nu open ik stak mijn pols naar Jesse uit hij begon gulzig te drinken. Het was geen fijn gevoel maar het deed ook geen pijn. Na een minuut of 5 trok hij zich terug en had hij genoeg gedronken. Hij veegde zijn mond af aan zijn mouw ik likt over mijn wond die meteen heelde. En ik, ik durfde de Cullens niet aan te kijken.

Reacties: