Hoofdcategorieën
Home » Darren Shan » Am I the pen or the paper? » In the eyes of the dog
Am I the pen or the paper?
In the eyes of the dog
Zijn muil leek steeds groter te worden. De grote witte tanden staken -collosaal als de ijberg waar de titanic door zonk- uit zijn verotte tandvlees. Een bedorven walm kwam uit zijn bek. Het rook naar oude bedorven groentes en zwavel. Zijn grote roze tong hing uit zijn linkermondhoek. Zijn gigantische lijf klaar voor de aanval-alsof hij klaar stond om een wild hert te verorberen. Zijn pikzwarte vacht glimmend als fluweel in het zondlicht. Zijn grote gele ogen wachtend op een moment van zwakheid van mijn kant. In een poging weg te komen schoof ik mijn voet voorzichtig naar achteren *KRAK* ik kreeg haast een hartverzakking toen er een twijgje knapte onder mijn -nieuwe bordeauxrode, nu al met modder besmeurde- converse. Voor nog geen twee seconden had ik het "monster" uit het oog verloren, maar dit waren twee seconden te lang geweest. Voor ik het me eenmaal realiseerde lag ik al op de grond. Het beest -dat haast 70 kilo woog- zwaar hijgend op mijn buik. Zijn kop kwam dichterbij, en zijn verotte adem maakte dat ik bijna moest overgeven. Net op het moment dat ik dacht dat ik mijn laatste adem had geblazen deed het beest iets wat ik nooit had verwacht... Hij likte me recht in mijn gezicht. Zijn ruwe tong ging over mijn gehele gezicht en ik had het gevoel alsof ik elk moment over mijn nek kon gaan. "Wiskey! af!" Hoorde ik een strenge stem achter me. De gebiedende toon maakte dat het beest van me af ging -ik kreeg zelf de neiging om ook te gaan liggen en braaf te gehoorzamen, zo dwingend was deze ene stem. Dankbaar keek ik zoekend om naar mijn reddende engel. Om vervolgens te ontdekken dat Cem, de knapste jongen van de school- nou ja in mijn opzicht, hij is namelijk niet erg populair bij de meisjes, maar ik vind hem zó vreselijk knap- achter me stond. "Hoi" Ik voelde mijn gezicht rood kleuren. Waarom bleef ik hem ook altijd in zulke situaties tegen komen? "Hay, ik ben Cem, en dit is mijn hond Wiskey, nou ja, mijn stiefvaders hond. Sorry, hij vind je blijkbaar aardig. Gaat het wel?"
Plots realiseerde ik me dat mijn anders o zo perfect zittende haar vol zat met takjes, en mijn gezicht en kleren onder de modder zaten...
to be continued
© WhippedCream
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.