Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Just Read it » 12. And of the story

Just Read it

17 dec 2011 - 18:38

765

0

179



12. And of the story

Hij belde aan, en de deur werd al opengedaan door Sophie. ‘’ach, ik had kunnen weten dat jullie achter Bill aan zouden gaan..’’ en ze liet ons binnen. Ik schrok, dat Bill er écht zat. En liep samen met Shari achter Tom. Bill zat op de bank, en keek me aan. Ik negeerde zijn blik. Hij zuchtte. ‘’ik bedoel het niet zo hoor, maar..’’ ‘’ik weet heus wel wat je hier doet!’’ riep ik uit, ik kon me niet meer inhouden. Hij kuchte. ‘’wat doe ik hier dan?’’ ‘’je bent nog verliefd op haar, en laat daarom kerstin stikken!’’ riep Shari nu ook. Hij stond op, en liep naar de gang om zijn jas te pakken. Hij pakte zijn mobiel en liet een sms’je zien dat hij vandaag van Sophie had gekregen. ‘’kijk, ik ben niet meer verliefd op je of zo, maar er is iets met mijn hond, en , jij bent nu eenmaal in de buurt…’’ mompelde Tom, en hij keek van Shari, naar mij, en van mij, naar Sophie. Sophie zuchtte. ‘’we zijn net naar de dierenarts geweest, mijn hond is ziek, Bill heeft verstand van honden, omdat jullie zelf ook een hond hebben, dus daarom sms’te ik hem, nu duidelijk?’’ ik dacht na, zou ze de waarheid spreken? ‘’waar is die hond van je dan?’’ ze zuchtte. ‘’die is nog bij de dierenarts.. lijkt me logisch, dat beest gaat bijna dood!’’ Shari keek mij raar aan, en toen naar Sophie. ‘’maar, sowieso, Bill… je kent haar langer dan vandaag, en wij kennen jou ook langer.. je weet wat ze geflikt heeft bij je, en toch?’’ dí¡t was de druppel voor Bill. ‘’jullie moeten nu echt kappen verdomme! Het ging om die hond, niet om haar!!’’ en hij rende de deur uit, pakte zijn fiets en ging weg. Tom schrok, zo’n reactie had hij niet verwacht, ik ook niet, en liet mijn glas zelfs vallen. Ik draaide me om, en rende naar buiten. Maar ik was net te laat, Bill reed net de hoek om. ‘’shit!’’ riep ik uit, Shari lachte. Tom legde zijn hand op mijn schouder en zuchtte. ‘’die komt wel terug..’’

Die avond
‘’whahahaha’’ lachte Tom, we zaten een komedie film te kijken. Ik zuchtte. ‘’yo, ik ga naar boven hoor..’’ hij knikte. ‘’alvast welterusten..’’ ik liep naar boven, en ging naar het dakterras. Ik zuchtte, en kroop het dak op, en ging liggen. Er waren vanavond veel sterren aan de hemel. ik dacht na over vanmiddag, Bill boos, bij Sophie, een of andere hond… was het allemaal wel waar? Was dat sms’je niet gewoon een smoesje om Bill daar te krijgen? Ik snapte er niks van, en ging rechtop zitten. Het begon steeds donkerder te worden. Opeens zag ik beneden een klein licht steeds dichterbij komen, het was een fietser. Ik kroop voorzichtig van het dak af, en ging kijken wie het was. Ik zag zwart haar onder de lamp rijden, het was Bill. Ik kuchte, net iets te hard, hij hoorde me en keek omhoog. Hij zag me, en negeerde mijn vragende blik, ik zuchtte weer, en liep naar binnen. Ik riep Tom. ‘’yo, Bill komt eraan, en volgens mij is die nog steeds boos.. hij negeerde me..’’ Tom knikte begrijpelijk. ‘’ik zal wel even met hem praten, ga jij nou maar naar boven.’’ Ik haalde me schouders op en knikte. Ik ging op bed liggen, en zuchtte weer eens. Ik had haast nog nooit ruzie gehad met Bill, ja oké de eerste keer dat we ze ontmoet hadden in hamburg, maar daarna echt nooit meer, tot nu… ik kuchte, en deed mijn ogen dicht. Een half uurtje later voelde ik handen op mijn schouder. ‘’hé, slaap je al?’’ hoorde ik Bill zacht. Ik kreunde. ‘’Wa? Hoezo dan?’’ Bill zuchtte kort. ‘’het spijt me van zo straks, maar het was echt alleen om die hond! Je weet dat ik van dieren hou hé..’’ ik knikte. ‘’en ik kan niet echt lang boos op je blijven… en ik wil gewoon echt geen ruzie met je.. dus, sorry.’’ Ik glimlachte, en sloeg mijn armen om hem heen. Hij grijnsde en kwam langzaam dichterbij, en ging me zoenen. Daar lagen we dan zo’n 10 minuten, en toen begon hij het een beetje te warm te krijgen. Hij stopte even, en ging van me af. Hij zuchtte diep. ‘’dat luchtte wel even op..’’ ik lachte hard. Hij draaide zich om, en grijnsde breed. Ik wist wat hij wou, maar schudde mijn hoofd. Hij knikte begrijpelijk. En gaf me nog een zoen. ‘’dan maar welterusten hé.’’ ik glimlachte, en deed me ogen dicht


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.