FanFic.nl

What the hell happend to me (afgerond)

Hoofdstuk 14: Australia

Het was in Australie ontzettend warm. Zodra we uit het vliegtuig stapte kwamen we de warmte tegemoet. Oh heerlijk warm was het, ik had meteen zin in te zonnen en lekker in de zee te zwemmen. De Gold Coast was echt prachtig. De hele kust was ontzettend groot. Het strand was zo aanlokkelijk dat je er meteen in wilde zitten en in de zee wilde zwemmen. Ik glimlachte en keek Sirius aan en die glimlachte ook. We haalde onze bagage op en gingen naar onze camping. We wilde persee een camping met een tent omdat we van kamperen hielden en het was weer eens wat anders. 'Hermelien en Ginny zullen vast jaloers zijn', zei ik lachend. 'Ron denk ik ook', zei Sirius grimmig. 'Kop op, niet meer aan grimmige dingen denken, we gaan genieten van deze maand vakantie', zei ik. 'Deal, dit is onze huwelijksreis dus dat komt in orde', zei Sirius. Dit was inderdaad onze huwelijksreis, we hadden nog geen reis gemaakt, omdat Sirius toen nog een beruchte moordenaar zou zijn en nu is het vrijheid en blijheid. Even geen Voldemort, hij zou ergens in Albanie zitten, vast bij die Alberto Danzich, bedacht ik me. Maar ik ging me nu niet druk maken over iemand zoals hij ook al was die zo gevaarlijk als wat. Ik grinnikte luid. 'Wat is er zo om te lachen?' vroeg Sirius. 'Nou kijk, ik dacht eigenlijk aan Vol, sorry Jeweetwel en dat die ons nu nooit kon vinden', zei ik. 'Gelijk heb je', zei Sirius blij. 'Even geen zorgen meer aan ons hoofd', zei ik. 'Inderdaad, geen zorgen meer voor de komende maand', zei Sirius. Er was ook nog een zwembad bij ons op de camping en dat was ontzettend lekker. Als je dan even genoeg had van de golven kon je lekker zwemmen in het zwembad. 'Oh heerlijk om in een ander werelddeel te zijn', zei Sirius. 'Hoezo?' vroeg ik verbaasd. 'Omdat niemand me dan kent en nog een oordeel over me heeft', zei Sirius. 'Natuurlijk, sorry schat dat ik dat niet eerder beseft had dat jij het misschien wel lekkerder vind om ergens anders te wonen dan in Londen', zei ik. 'Dat hoeft jou zorg helemaal niet te zijn, bovendien I love Europe', zei Sirius. 'Oh gelukkig maar, maar elke keer als we op vakantie gaan dan beloof ik dat we ver weg gaan waar niemand ons nog kent, ik moet zeggen dat ik het ook erg fijn vind om nergens herkend te worden als het meisje van de voorspelling en mensen vragen wat hun toekomst zou kunnen brengen', zei ik. 'Beruchte moordenaar is erger', zei Sirius lachend. 'True', zei ik met hem mee lachend. De vakantie begon in elk geval goed en ik kon niet wachten tot we uit deze benauwde taxi waren en op de camping. En eindelijk was het zo ver. Ik vond de camping prachtig liggen en je rook de oceaan gewoon. Ik snoof het zoute water op. Hier kan ik wel eeuwig blijven wonen. 'Ons huis de Zeester is ook wel aan de zee, maar aan de kust van Engeland, dat is toch wat anders nietwaar', zei ik. 'Zekerweten', zei Sirius die hetzelfde als ik deed. 'Oh ik kan hier wel blijven wonen', zei ik enthousiast. 'Niet te enthousiast worden he, dadelijk doen we het ook nog', zei Sirius. 'En wat zou daar op tegen zijn?' vroeg ik. 'Niets eigenlijk', zei Sirius die heel diep nadacht. We liepen naar de camping om in te checken. Dat ging gelukkig erg snel en daar was ik nogal blij mee. Ik glimlachte breed toen we aankwamen in de tent. Het was een tent dat al klaarstond met alles erop en eraan. Er zat een wc in, een tweepersoonsbed, een minikeuken. Tafels stoeltjes en een houten terrasje. En we zaten heel beschud. 'My dearest darling, hier kunnen we doen wat we willen zonder dat er mensen op onze vingers kijken', zei Sirius en hij sprong op bed en trok mij naar zich toe. Ik giechelde. Geloof het of niet, maar ik wist al wel wat hij daarmee bedoelde...

'Jumping on a truck, your get what you get', zong ik vrolijk de volgende morgen wakker wordend in de stralende zon van Australie. Ik stond onder de douch, helaas alleen, het was zo klein dat je je niet kon keren in die douch. Dat was nog al vervelend, maar ja ik ging toch niet elke dag onder de douch als ik op vakantie was, misschien ook wel, om me altijd lekker af te spoelen als ik naar het strand was geweest. Ik deed een handdoek om me heen dat net alles bedekte. Sirius keek geinteresseerd toe. 'Aha, daar komt niks van in ook al zit je er nog zo goddelijk bij', zei ik lachend. Sirius begon poses aan te nemen alsof hij een mannelijk model was. Ik giechelde. 'Kijk uit jij he', zei ik lachend en we stoeide een beetje op het bed zonder bezig te zijn. 'Laat me aankleden alsjeblieft', smeekte ik. 'Your're welcome', zei Sirius lachend en hij was nu degene die onder de douch sprong. 'Kom maar als je durft', zei Sirius en hij wenkte naar me en ik moest echt keihard lachen om de manier waarop hij dat deed. 'Ben zo blij dat ik met jou getrouwd ben', zei ik lachend. 'Me to, met jou', zei Sirius lachend. Die dag liepen we naar de markt. Het was een gezellige drukke markt. Je hoorde duidelijk wie er echt Australisch was. Dat hoorde je natuurlijk aan het accent. Ik vond het geweldig om het echte accent te horen. Ik wilde naar Sea World theme park iets waar ik al heen wilde sinds ik de Australische serie H2o just add water volg. Dat begreep Sirius volkomen en hij vond het park er ook erg leuk uitzien. Het was het leukste park wat je je maar kon bedenken. Wildwaterbanen, achtbanen en andere attracties en ook nog eens dolfijnenshows iets wat ik helemaal geweldig vond, Sirius die zou kijken of ik bij de dolfijnen kon zwemmen. Iets wat mijn droom was om te doen. 'Het is heel fijn om hier te zijn', zei Sirius. 'Helemaal mee eens, even geen zorgen', zei ik terwijl ik een stalletje bekeek dat lekkere dingen had. 'Ik geloof dat ik zo'n leuke bol wel at voor jou vind', zei Sirius en hij wees op een bol waar een achtergrond van de Gold Coast in zat en het gevuld was met sprankelende zilveren dingetjes. 'Prachtig', zei ik glimlachend. Sirius die kocht zo'n bol en zei dat het pas voor mijn verjaardag was. De man die aan het stalletje stond die scheen ons ergens van te herkennen, wij zeiden dat het waarschijnlijk niet het geval was omdat we allebei tweelingbroers/ zussen hadden. Daar moest de man wel om lachen en hij vroeg niet verder. 'Heel leuk hoor', zei Sirius lachend toen we het stalletje verlieten. 'Tweelingbroers, tweelingzussen, kon je niks beters verzinnen', lachte hij. 'Nou verzin jij dan wat', zei ik lachend en ik gaf Sirius een vriendschappelijke pets op zijn hoofd. Al snel waren we weer aan het stoeien en achter elkaar aan het rennen. 'Zeg weet jij eigenlijk waar we zijn?' vroeg ik. 'Ben je je richtingsgevoel dan kwijt?' vroeg Sirius. Ik knikte. 'Ik geloof van wel, het strand is eindeloos lang you know', zei ik. 'I know dear', zei Sirius. 'Maar weet jij dan wel waar we zijn?' vroeg ik. 'Ja ik weet precies waar we zijn', zei Sirius zo duidelijk dat ik wist dat het niet waar was. 'Goed, met andere woorden, we kunnen maar beter een taxi nemen weer terug naar de camping omdat we verdwaald zijn', zei ik lachend. 'Ik denk het van wel', zei Sirius lachend. 'Oops daar gaat ons geld', zei Sirius lachend. 'Gelukkig kunnen we iets wat toveren heet', zei ik. 'I've got the magic in me', zong Sirius en ik deed het zowat in mijn broek van het lachen. 'Heel grappig, maar nu wil ik echt een taxi pakken en daarna gaan zonnen op het strand en zorgeloos genieten. Ik wil jou wel zien in bikini hoor', zei Sirius. 'Ja daar heb jij zeker geen problemen mee nietwaar', zei ik lachend.

Gelukkig kon de taxichauffeur de camping in een keer vinden, iets wat ik erg prettig vond en hij scheurde er werkelijk vandoor. Kennelijk mocht je in Australie veel harder rijden dan in Europa. We waren er binnen 10 minuten. We bleken heel dichtbij te zitten, ergens om de hoek, alleen daar kon de auto niet komen, die moest over de weg en dat was dan weer een andere route, afijn we waren er en daar ging het me om. Toen gingen we lekker onze badkleding aantrekken en plofte we in het zand neer op een handdoek. Ik deed mijn zonnebril af en ging op mijn rug liggen en genoot van de zon die lekker warm was. Australisch warm. 'Oh wat lekker warm is het hier', zei Sirius na een tijdje. 'Wel wat anders dan in Engeland he', zei ik lachend. 'Inderdaad, daar is niks warms aan', mompelde Sirius. Sirius die ging met zijn wijsvinger over mijn zanderige lichaam heen. 'Heej laat dat', zei ik zijn vinger beetpakkend. 'Verveel je je', zei ik en ik ging rechtopzitten. 'Mannen hebben scheinbaar niet het geduld van een vrouw als het gaat om bruinworden', zei Sirius lachend. 'Je doet je best er maar voor, ik wil jou wel eens lekker zonbruin zien', zei ik lachend. 'Je zei een paar dagen geleden nog dat ik een goddelijk lichaam had', zei Sirius. 'En misschien wil ik het wel op deze manier nog goddelijker maken zodat het me niet gaat vervelen', zei ik op mijn beurt weer lachend. 'Grapjas, je weet dat je me enorm kwetst he als je over mijn lichaam beledigd'. Toen keken we elkaar aan en schoten we allebei in de lach en gingen dan maar lekker zwemmen in de zoute zee die heerlijk warm was. 'Hoor jij dat ook?' vroeg ik plotseling toen we weer op de kust stonden. 'Geschreeuw, ik hoor het', zei Sirius. 'Laten we gaan', zei ik. 'Goed idee', zei Sirius op zijn beurt weer. We pakte razendsnel onze spullen in en rende bijna naar onze tent dat magisch gebarricadeerd was zodat er geen duistere tovenaars of heksen konden komen. Als de tovenaars of heksen in de buurt waren ging er een alarm af als het duistere tovenaars of heksen waren. Perkamentus heeft dat ingesteld voordat we kwamen. Hij was uitraard gewoon verschijnseld. Leek mij heel makkelijk, maar ik deed het toch maar niet. 'Wat zou dat zijn voor een geschreeuw?' vroeg ik een beetje angstig toen we terug in de tent waren. 'Ik heb geen idee, maar ik weet niet of ik het wel wil weten', zei Sirius en hij pakte de Ochtendprofeet die hier ook bezorgd werd via toverkracht bij ons. 'Ik geloof helaas dat ik het al weet, volgens mij is Voldemort ons op het spoor', zei Sirius slechts in een adem maar...

Sirius en ik waren dom genoeg om in de krant te kijken en hadden er eigenlijk spijt van. Onze vakantie in Australie zou veranderen in een gezellige vakantie met Voldemort die achter ons aan zou zitten. En als er iets is waar ik geen zin in had was het dat wel. 'Het is niet zo'n goed idee om hier onbewaakt te komen', zei Sirius. 'Jawel, het was wel een goed idee, alleen nu hebben we een klein probleempje, Voldemort is ons op het spoor', zei ik woedend. Ik was niet boos op hem, ik was boos op Voldemort die onze huwelijksreis naar de verdommenis zou laten gaan. 'Sorry Sirius, ik ben gewoon pissig, onze huwelijksreis moet perfect zijn, en Voldemort en perfect zijn twee woorden die niet samen gaan', zei ik. 'Gelijk heb je', zei Sirius een beetje triest. 'Ik denk dat het het beste is als'... begon Sirius. 'Ho, niks zeggen, ik heb al enig idee waar je het over hebt', zuchtte ik. Ik liep naar de slaapkamer waar we samen plezier hadden gehad meteen de dag dat we aankwamen en ik keek naar mijn koffers die open en bloot lagen en ik zwaaide met mijn toverstok en alles was er weer in en dat van Sirius ook. We hadden allebei maar 1 koffer, we hadden een magische spreuk van Hermelien geleerd waardoor er veel meer in de koffer paste dan eigenlijk in Dreuzelgemeenschap mogelijk is. Ik vond het een geweldige spreuk die ik scheinbaar nog sneller onder de knie had dan Hermelien zelf. 'Thanks honey', zei Sirius en hij pakte zijn koffer op en het was zo licht als een veertje terwijl er een heleboel inzat. 'Volgens mij is het een beter idee om te verdwijnselen, op deze manier heeft Voldemort nog een idee dat we nog steeds in Australie zitten', zei Sirius. 'Ik denk dat dat ook een goed idee is, maar is het niet gevaarlijk voor het kindje', zei ik. Ik pakte naar mijn buik en wreef er een beetje over. 'Dat weet ik niet, maar we moeten ook onszelf redden en niet vermoord worden, anders heeft ons kindje geen vader en moeder meer', zei Sirius. 'Je hebt gelijk, een twee drie hupsakee dan maar', zei ik en ik pakte Sirius zijn hand en we verdwenen in een flits.

'Dat was snel', zei Hermelien verbaasd. 'Ja binnen een week', zei Ron nog verbaasder. Wonder boven wonder was hij weer aan het eten. 'Voldemort', mompelde ik en ik ging naar boven. Ik moest een plan bedenken om Voldemort te slim af te kunnen zijn, vroegtijdige dood van Voldemort zou daarbij redelijk goed uitkomen. Dan zou ons kindje ook in een veilige omgeving kunnen opgroeien zonder dat je elke keer achterom moest kijken om... Er werd op de deur geklopt. 'Binnen', zei ik. Het was Ron, zonder eten. 'Oh hai', zei ik terwijl ik mijn kleding ophing met behulp van toverkracht. 'Je hebt het al aardig onder de knie nietwaar', zei Ron oprecht bewonderingswaardig. Ik knikte en zuchtte diep. 'Wat wil je?' vroeg ik. 'Ik wil mijn excuses aanbieden voor mijn gedrag, ik besef dat ik me niet waardig gedragen heb tegenover jou, ik dacht al die tijd gewoon dat je een spion was of zoiets', zei Ron. Ik lachte. 'Een spion, voor Voldemort zeker', zei ik en terwijl ik die naam zei kromp Ron een beetje in elkaar. 'Nee joh gekkie, ik wist dat je dat dacht trouwens, ik heb je overduidelijk gehoord in Zweinsveld, dat was ook een van de redenen waarom ik telkens onderuit ging en uiteindelijk een goede smoes had om terug te kunnen gaan naar Zweinstein', zei ik. 'Heb je dat vanwege mij gedaan', zei Ron schuldig. Ik knikte. 'Het spijt me, duizend keer miljoen keer excuses', zei Ron. 'Het is oke, oh heej wil je je toekomst nog weten, geloof me je staat verbaasd', zei ik. 'Wil ik mijn toekomst weten?' vroeg Ron. 'Ik wil er al mijn galjoenen om verwedden dat je dat wel wilt weten', zei ik. 'Oke, gooi het eruit', zei Ron. 'Je gaat trouwen met Hermelien en krijgt 2 kinderen met haar', zei ik in een adem. Ron stond stomverbaasd te kijken. 'Eh met Hermelien?' vroeg Ron verbluft. Ik knikte. 'En dan zou ik je nog wat zeggen, je zusje gaat met een bekende trouwen, meer zeg ik niet', zei ik. 'Ik geloof eigenlijk dat ik al te veel heb gezegd', zei ik. 'Ik met Hermelien trouwen en kinderen krijgen, dat betekent'... zei Ron langzaam maar nog steeds met stomheid geslagen. Ik knikte. 'Je maakt een grapje, Hermelien ziet mij niet staan remember', zei Ron. 'Niet als je blijft eten nee', zei ik lachend. 'Oke dus ik moet mezelf verhongeren', zei Ron een beetje boos. 'Hoho, je hoort niet wat ik zeg, je luistert niet, je hoort het wel, maar je luistert niet, je moet minder gaan eten, anders dan lijkt het net alsof je een vreetzak bent, je ziet er zo niet uit hoor daar niet van, ik bedoel maar, als je Hermelien wilt krijgen dan moet je toch echt wat beter je best doen, want op deze manier gaat het natuurlijk nooit lukken', zei ik. 'Oke, bedankt voor de tip', zei Ron. 'Ik met Hermelien', zei Ron en hij liep nog verbaasder de kamer uit na mij bedankt te hebben dat ik zijn excuses aanvaard had.

'Australie was een beetje een snelle trip, geloof me we gaan nog een keertje ergens naar toe, maar dan moet Voldemort ons niet op het spoor komen', zei Sirius en hij beloofde het plechtig. Ik was niet zozeer boos als teleurgesteld en dat vertelde ik Sirius ook. 'De volgende keer gaan we wat minder ver, Parijs of zo', zei Sirius. 'Parijs, daar heb ik altijd al een keer heen gewild', zei ik. 'Ben je nog nooit in Parijs geweest', zei Sirius vol ontzag. 'Nee, jij wel dan?' vroeg ik. 'Ja, toen ik nog niet op de vlucht was', zei Sirius. 'Oh, wat cool', zei ik. 'De volgende keer gaan we naar Parijs', zei Sirius en hij beloofde dat plechtig met een kus op mijn lippen waardoor ik weer helemaal zweefde. 'Vinden jullie niet dat het eens tijd wordt om kleertjes voor jullie kindje te kopen', zei Hermelien die binnen kwam. 'Ja eigenlijk wel', zei Sirius opgewonden en enthousiast. 'Goed idee Hermelien', zei ik vrolijk en ik trok mijn jas aan en ging met Sirius naar hartje Londen. Hier en daar werden we herkend en dat was soms best vervelend. Mijn buik was nu best zichtbaar en iedereen die vroeg of ik zwanger was. Ik dacht toen. 'Duh, natuurlijk ben ik zwanger, misschien dachten sommige dan dat ik iets te veel at of zoiets'. 'Here I come, Buenos Aires', zong Sirius. 'Is de musical Evita niet iets om in te spelen voor jou als Wicked is afgelopen', zei Sirius. 'Ja misschien wel, maar ik wil eerst van het moederschap gaan genieten en met jou met het vaderschap', zei ik. 'Daar heb jij weer gelijk in', zei Sirius liefdevol. We gingen alle winkels in waar ze babykleertjes hadden. Iedereen die daar werkte bij die afdeling was in een opperbest humeur. Iets wat ik echt erg gezellig vond. Maar helaas na een uur of 2 begonnen mijn benen echt zeer te doen. Misschien was mijn buik toch iets zwaarder dan ik had gedacht. 'Nou dat wordt wat als ik echt hoogzwanger ben', zei ik terwijl Sirius me op zijn rug droeg. 'Geloof me het is het einde van de wereld niet', zei Sirius. 'Nee integendeel, maar tijdelijk niet kunnen shoppen', zei ik lachend. 'Vrouwen', zei Sirius. 'Heej, je bent er wel met eentje getrouwd hoor', zei ik verontwaardigd. 'Oh ja, dat was waar ook, even vergeten', zei Sirius lachend. 'Jij bent een leuke', zei ik. 'Heel leuk', zei Sirius. 'En daarom ben je ook mijn man geworden', zei ik lachend. 'Een van de redenen', zei Sirius erop wijzend dat hij niet alleen grappig kon zijn. Ik giechelde. 'Heej Ginny ga jij nog naar Londen?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Nee vandaag niet, ik heb het wel gehad met het shoppen voorlopig', zei Ginny. 'Hoe zou dat nou komen', zei Hermelien sarcastisch. 'Ginny heeft gewoon een jatlag denk ik', zei Sirius. 'Hoezo zou ze nou een jatlag hebben', zei Sirius. 'Omdat ik de hele dag doorslaap, ik ben doodmoe', zei Ginny gapend. 'Hoe komt dat?' vroeg Hermelien nieuwsgierig. 'Ik heb werkelijk geen idee, heeft iemand hier iets met de Tovertweelingstopfopshop uitgehaald waardoor ik extreem moe ben, jongens het is niet grappig', geeuwde Ginny. 'Inderdaad, Fred en George, hebben jullie het gedaan?' vroeg ik. 'Nee, dit keer niet al vinden we het geen probleem dat ons zusje wat meer moe is dan fit', zei George lachend. 'En waarom is dat grappig', zei Ginny geeuwend en voor ze het wist viel ze al in slaap. Op de bank dit keer. Ik vroeg me af wat er met Ginny was. Sirieus dat was niet normaal om zo moe te zijn en zoveel had ze nou ook al weer niet gedaan die dag.

'Ik maak me zorgen om Ginny', zei ik tegen Sirius die avond. 'Ik ook', zei Sirius tot mijn verbazing. 'Het is niet normaal om zo moe te zijn', zei ik. 'Ik heb het gevoel dat iemand iets in haar drankje heeft gedaan en als het Fred en George niet is dan kan ik maar een iemand bedenken', zei Sirius. 'Je denkt toch niet aan Sneep', zei ik verontwaardigd. 'Waarom zou ik dat niet mogen denken', zei Sirius. 'Omdat hij bij de good guys hoort, niet bij de bad guys, hij is ook lid van de Orde', zei ik. 'Iets waar ik het nog steeds niet mee eens ben', zei Sirius. 'I know', zei ik Sirius zijn haar strelend. 'Maar het is waar dat we echt moeten gaan onderzoeken wat er met Ginny aan de hand is', zei ik. 'En wij gaan er voor zorgen dat er niets ernstigs met haar aan de hand zou moeten zijn of kunnen zijn', zei Sirius...

Reacties: