Juna

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Twilight » Juna » 005

Juna

Geschreven door:

JeRiNo

Onderdeel van:

Juna

Laatst bijgewerkt:

19 feb 2012 - 20:39

Aantal woorden:

398

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

261

005

Sorry dat ze zo kort zijn, maar dat is Quizlet-lengte :P En ook sorry dat ik jullie zo lang laat wachten, ik weet dat ik een slecht mens ben XD

Deze zaterdagavond gingen we weer naar de bioscoop. Het ging wat mij betreft heel goed tussen ons, maar tot nu to leek er alleen maar een hechte vriendschap te zijn ontstaan. Meer niet.
Natuurlijk flirtte ik met haar, en ik merkte ook dat ze dat niet erg vond. Maar na vanavond zou ze echt van mij zijn.
Ik had erop gestaan om naar een ‘kleffe zoenfilm’, zoals zij het noemde, te gaan.
‘Echt wel,’ had ik aan de telefoon gezegd. ‘Ik ga je niet weer zo wit als een vaatdoek thuisbrengen.’
En nu zaten we dus achterin de zaal, in het hoekje. Het was niet heel druk en de film was dodelijk saai, dus zaten we met elkaar te fluisteren.
Af en toe keek ik haar indringend aan en dan keek ze blozend weg en begon twee seconden later over iets onbenulligs.
Op de terugweg in de auto, hing er een gespannen sfeer tussen ons. De bakkerij was al donker toen we terugkwamen. Sliep iedereen al?
‘Waar is je moeder?’ vroeg ik.
‘Die komt morgen pas terug, geloof ik,’ zei Juna. Ik kon niet geloven dat ik zo’n geluk had. Juna aaide even over mijn hand.
‘Bedankt,’ zei ze. ‘Het was gezellig.’
We klikten precies tegelijk onze gordels los, al deed zij het alleen om uit te kunnen stappen. Ze draaide zich om naar het portier, maar ik pakte haar bij haar arm. Wel zachtjes, anders had ze morgen blauwe plekken.
Ze draaide zich verbaasd om. Ik boog me steeds dichter naar haar toe, tot ik haar zoete adem over mijn gezicht voelde strijken. Ik legde één hand om haar mooie, niet-begrijpende gezicht.
‘Juna,’ fluisterde ik.
Onze gezichten waren nog maar een centimeter van elkaar verwijderd. Zachtjes en voorzichtig kuste ik haar lippen. Ze waren koel, zoet en heel zacht.
Toen mijn gezicht even terugtrok om haar aan te kijken, staarde ze me aan met haar grote, donkere ogen. Er glinsterden lichtjes in.
Ik boog me opnieuw naar voren, en dit keer reageerde ze wel op me. Ik voelde hoe ze haar zachte handen om mijn gezicht legde, ik hoorde hoe haar hart tekeer ging en ik vergat de wereld om ons heen. Pas toen ze zich terugtrok werd ik ook weer bewust van de tijd.
Ze gaf me nog één zoen op mijn voorhoofd voor ze de auto uitstapte en in de donkere bakkerij verdween.
Ik leunde met een zucht achterover. Ik hield zielsveel van dat meisje..

.