Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Brownsville Academy; Another Love Story » Chapter 17

Brownsville Academy; Another Love Story

9 april 2012 - 18:49

1870

7

666



Chapter 17

Ben ik weer! Niet zo´n lang hoofdstuk dit keer, rond de 1900 woorden dacht ik... I hope you guys enjoy! Ik kon niet echt een geschikte nummer vinden? Misschien jullie wel? Zeg het maar, dan zet ik hem erbij zodat de lezers na jullie er van kunnen genieten :) NPOV=Natalie´s Point Of View APOV= Avan´s Point Of View Enjoy!

17.
APOV
Het licht van Natalie´s kamer stond aan, en ik deed mijn ogen langzaam open. Verderop stond Natalie zich om te kleden, en ik ving een glimps op van haar mooie bruine benen, nét voordat ze verdwenen in haar spijkerbroek.
Ze stond met haar rug naar me toe, en draaide zich om. ´Hé, je bent wakker.´ Zei ze met haar heldere stem, en ze liep naar me toe. Ze boog zich voorover, en kuste me. Haar blouse stond halfopen, al had ze dat zelf niet door.
´Je blouse,´ zei ik. Ze keek naar beneden en bloosde. Haar tijgerprint BH was te zien. ´Niet dat ik er last van heb.´ Ik lachte.
Zebloosde, en glimlachte. ´Gedraag je.´
´Aye, aye seniorita.´ zei ik, en ik zag dat ze haar blouse dichtknoopte. ´Je hoeft je nergens voor te schamen hoor, je hebt een cuerpo perfecto. Echt waar.´
´Slijmerd.´ zei ze. Het was wel grappig om te zien dat ze niet wist hoe ze met een compliment om moest gaan. Ze heeft echt geen idee wat voor een effect ze op het andere geslacht heeft.
´Jij gaat het Cindy en John vertellen. Weet je nog?´ zei ze.
´O, ja.´ ik zuchtte.
Ze boog zich opnieuw voorover, en kuste me langzaam. Ze trok zich terug en keek me met haar mooie ogen wat dromerig aan. ´Succes. Ik moet gaan.´
Plotseling barstte ik in lachen uit. ´Wat is er?´ vroeg ze, en ze moest glimlachen omdat ze zag dat ik zo in een deuk lag.
´Ik voel me zo... goedkoop.´ lachte ik.
´Hoezo?´ vroeg ze verbaasd.
´Nou, kijk. Ik word achtergelaten in bed, net nadat ik met je geslapen heb. Dat is toch... Hoerig?´
Ze lachte. ´Avan! We hebben toch helemaal geen seks gehad?´
´Weet ik.´ zei ik. ´Maar we hebben wel met elkaar geslapen.´
Ze rolde met haar ogen.
´Vergeet het geld niet neer te leggen op het nachtkastje.´ grapte ik.
///
Het was drie uur. Natalie had op dit moment Biologie van Bennett. Ik besloot om via het raam Natalie´s huis te verlaten, dan zou ik Natalie´s ouders niet tegenkomen, en zouden ze zich dus ook niet afvragen waarom ik niet naar school was gegaan met Natalie. Ik deed mijn capuchon op, zette mijn vingertoppen tegen mijn slapen en focuste me op onzichtbaar worden. Ik klemde mijn kaken op elkaar, en begon zwaar adem te halen. Het lukte nog steeds niet. Mijn gave werkt steeds minder goed, nu merk ik het pas echt. Het zweet brak uit op mijn voorhoofd, en ik keek gefrustreerd naar beneden. Ik was er nog steeds. Plotseling werd het zwart voor mijn ogen, en ik begon te wankelen. Ik hield me vast aan Natalie´s bureau om niet om te vallen. Ik deed mijn ogen dicht en weer open, en keek geeërgerd naar een raaf die op een tak voor Natalie´s raam zat. Alsof hij me uitlachte. Uiteindelijk besloot ik om dan maar niet onzichtbaar te gaan, het lukte me niet, en het zal niet lukken. Ik deed de capuchon verder over mijn hoofd heen, zodat ik er nog net onderdoor kon kijken. Ik verstopte mijn gezicht verder in mijn vest, en klom Natalie´s raam uit.
///
NPOV
De biologie les begint. Bennett start zijn powerpoint presentatie op, en begint een lang verhaal over genen, de evolutietheorie, en erfelijkheid. Nevar die naast me zit tekent hartjes in zijn schrift. Ik glimlachte. ´Hoe was jullie date?´ vroeg ik aan hem. Sam had ik nog niet gesproken want die had zich verslapen, en besloot uiteindelijk om het eerste uur te skippen.
´Het was geweldig.´ zei hij met een dromerige blik. ´We zijn Titanic in 3D wezen kijken, en het was zo gezellig. Sam is echt geweldig.´
´Weet ik.´ zei ik. ´En? Hebben jullie gekust?´
Hij bloosde. ´Nee, nu je het zegt niet nee. Ik was het eigenlijk helemaal vergeten, zo gezellig was het.´
´Awh, dat is geweldig. Hebben jullie naast de film nog was anders gedaan?´ vroeg ik nieuwsgierig.
´Nou, we hebben even in de stad rondgelopen, en Sam ging van alles passen wat ik moest oordelen.´ hij grinnikte. ´Het was echt heel gezellig.´
´Ik ben echt heel blij voor jullie. Het zou echt wat moois kunnen worden tussen jullie.´ zei ik.
Hij glimlachte. ´Hoe is het met jou vriendje?’ vroeg hij.
´Het is goed met hem... Hij is een beetje zwak de laatste tijd, dat is alles.´
Hij fronsde. ´Wat bedoel je precies met zwak?´
´Nou, hij is niet meer zo energiek op een bepaald vlak.´ ik bedoeldezijn gave natuurlijk, maar dat ging ik hem echt niet vertellen.
´O, dat is wel een beetje sneu. Misschien heeft hij bloedarmoede.´
Ik onderdrukte een glimlach. Bestond dat wel in Zindonië? ´Ja, misschien.´
´Wens hem sterkte.´ zei hij.
´Zal ik doen, bedankt.´ antwoordde ik. Ik was blij dat het eindelijk een beetje normaal is tussen Nevar en ik. De vorige les noemde ik hem ´schaamluis´ en nu heb ik een gezellig gesprek met hem. Af en toe snapte ik mezelf totaal niet. Ik schudde met mijn hoofd.
´Dat vriendje van je... Waar komt hij vandaan?´ vroeg Nevar.
´Z...Zweden.´ zei ik. Ik beet op mijn lip. Bijna zei ik Zidonië. Hij zou me voor gek hebben verklaard.
´O, interessant.´ zei hij. Nevar staarde met een glazige blik voor zich uit, een bijna onzichtbare glimlachje verscheen er om zijn lippen. Of ik had het me verbeeld.
De rest van de les vloog voorbij, en al gauw werd het luchpauze. Ik zag Sam al in de kantine zitten, samen met Adam en Connor, en ze wenkte me. Nevar was er niet, viel me op.
´Natalie! O mijn god, kom zitten!´ riep ze.
´Ik zit.´ zei ik geamuseerd. ´Vertel op, hoe was je date?´
´Het was epiczing!´ gilde ze.
´Wat?´ zei ik fronsend.
´Een mix van epic en amazing! Gosh, Natalie. You have some catching up to do.´ zei ze terwijl ze met haar ogen rolde. Ik lachte.
´Nevar vertelde me dat hij het ook heel erg naar zijn zin had. Hij vind je geweldig, je hebt nu al zijn hart veroverd. Ik betrapte hem tijdens bio met het tekenen van hartjes in zijn schrift.´ ik lachte.
´Echt waar? Dat is zó lief!´
´Ja,´ zei ik. ´He wants to be your geek.´ zei ik, alsof ik het heel schattig vond.
Sam keek me waarschuwend aan.
´Ja, sorry hoor.´ Ik lachte. ´Ik ga nu niet doen alsof ik zijn #1 fan ben.´
Ze sloeg me met haar pizza. ´Sam!´ riep ik verontwaardigd.
´Sorry schat, dat verdiende je.´ ze lachte. Ik haalde de tomaat uit mijn haar, en boog me over de tafel om het op haar bord neer te leggen.
´Geen kus, he?´ zei ik. ´Nevar vertelde het me.´
´Ja, dat was het enige minpunt van de date.´
´Geloof me, dat was het niet.´ ik lachte, en dacht terug aan zijn propeller-actie.
Adam en Connor barstten in lachen uit, en Sam keek ze waarschuwend aan met de pizza in haar handen. Ze deed net of het een M 1910 was.
´Sorry.´ zei ik, toen ik zag dat ze de grap niet leuk vond. ´Dat was gemeen van me.´
´Excuses aanvaard.´ antwoordde ze, en ze staarde naar haar nagels.
´Hebben jullie nu officieel een relatie?´ vroeg ik. ´
´Ja,´ zei ze, en ze straalde. ´Waar is hij trouwens?´
´Geen idee.´ zei ik. ´Ik heb hem voor het laatst bij bio gezien.´
´Vreemd.´ zei ze.
///
APOV
Al snel kwam ik aan bij mijn huis, en de deur stond open. Cindy en John zaten al in de woonkamer en ik kwam binnen lopen.
´Avan...Ben je weer niet naar school gegaan vandaag? Weet je zeker dat je je niet lekker voelt, of is dat gewoon een smoes?´ zei Cindy, en ze rolde met haar ogen. John zat naast haar, en had zijn arm om Cindy heen geslagen. Haar blauwe ogen keken me doordringend aan.
´Ja, daarover... Ik moet jullie even spreken.´ zei ik.
´Wat is er jongen?´ vroeg John met zijn zware stem.
´Nou, ik denk dat er iets aan de hand is. Ik denk niet echt dat het goed is.´
Ze keken me vragend aan. Ik keek naar het raam, en zag dat er twee raven naar ons aan het kijken waren. Ik negeerde ze.
´Ik had laatst een droom. Ik zag Alejandro, hij was helemaal in paniek en bleef steeds dezelfde zin herhalen. ´´Volg de zwarte vogels, maar kijk uit.´´ Wat zou dat nou weer betekenen?´ vroeg ik.
´Dat is vreemd.´ zei John. Hij keek Cindy aan om te zien of zij er wat van begreep. Ze haalde haar schouders op.
´Heb je verder nog wat aan jezelf gemerkt? Nog meer dromen gehad?´ vroeg Cindy.
´Geen dromen, maar ik heb wel gemerkt dat mijn gave het niet meer zo goed doet... Ik moet me veel meer inspannen om de kleinste dingen voor elkaar te krijgen, onzichtbaar worden lukte me vannochtend niet eens.´ zei ik.
Het bleef een tijdje stil, en het leek net of al die informatie nu pas tot hen doordrong. Cindy sloeg haar hand voor haar mond en haar ogen werden groot. Ze keken elkaar veelbetekenend aan en John werd langzaam bleek. Hij ging met zijn hand door zijn blonde haar, iets dat nooit veel goeds had betekend. Cindy stond op, en rende naar mijn kamer. John ging haar achterna, en ze lieten mij stomverbaasd achter in de woonkamer. Ik rende naar boven, en zag dat Cindy als een bezetene door mijn kleding zat te graaien, en ze gooide af en toe wat kledingstukken naar John die in de deuropening stond, en alles opving.
´Wat is er?´ vroeg ik.
Niemand gaf antwoord. Cindy rende weer naar beneden, en kwam naar boven met een lege koffer. ´John, pak de andere twee.´ zei ze tegen hem. Haar stem klonk emotieloos.
John wilde de trap af gaan, maar ik hield hem tegen. ´Wat is er?´ herhaalde ik, en ik keek hem aan met een dwingende blik in mijn ogen. ´Wat is er aan de hand?!´ riep ik.
Hij keek me aan met een lege blik in zijn ogen. ´De vorige keer dat je krachten plotseling afnamen, herinner je je vast niet meer.´ zei hij. Hij stortte neer, en ging op de trap zitten. Plotseling leek hij geen twee meter lang meer.
´Wat bedoel je daarmee?´ zei ik. Ik wist wel ongeveer waar hij het over had, maar ik wilde het niet geloven.
´Avan, we moeten weg. Het is niet meer veilig voor je in Brooklynn.´
´Wat? Nee!´ riep ik. ´Waar heb je het over? Vertel me wat er aan de hand is!´ riep ik gefrustreerd.
Hij zweeg.
´John!´
Hij schrok op, alsof hij diep in gedachten verzonken was en mijn stem hem wakker schudde. Zo gedroeg hij zich nooit.
´Ik ga niet weg hier, hoor.´ zei ik koppig.
´Het moet. Het gaat om Natalie he?´ zei Cindy. Ze stond inneens onderaan de trap, tegenover ons. ´Avan, we hadden je gewaarschuwd. Niet te hecht worden met mensen, want je kan zomaar moeten vertrekken. Vandaag is die dag.´ ze klonk rustig, maar aan de blik in haar ogen kon ik zien dat ze totaal in paniek was.
´Kunnen jullie even wat duidelijker zijn? Waarom zijn jullie opeens in paniek?´ vroeg ik geïrriteerd.
John keek naar de grond, en de dingen die hij zei leken niet uit zijn mond te komen: ´De zwarte vogels waar Alejandro het over had staan symbool voor de Ravencurse.We moeten vluchten, en alles achterlaten. De Ravencurse is op aarde. Zij zijn het die je krachten doen afnemen. Ze wachten enkel op het juiste moment om toe te slaan.´




Ik vraag me af of het jullie is opgevallen...
Vast wel!
Laat een reactie achter, wordt ik vrolijk van

xxx Nadine


Reacties:

1 2

Tweety
Tweety zei op 29 juli 2012 - 19:18:
Flikker op kut nevar! (als hij het niet is, is dit heel falend XD) LOLZ
Snel verder lezen x


justAgirl
justAgirl zei op 12 april 2012 - 18:02:
wauw nu is het echt heel spannend!
super goed geschreven, nevar is gemeen, ik voel het.
Snel verderrr <3


KiKey
KiKey zei op 10 april 2012 - 19:11:
OH GOD GAUW VERDER DIT IS SPANNENNNNND!

Ik vertrouw Nevar niet helemaal… Al sinds hij voor het eerst in het verhaal voorkwam.



Hermelien
Hermelien zei op 10 april 2012 - 17:03:
O
M
Y
G
O
D !!!
Jij schrijft echt wel epic! Dit deed me denken aan Evermore :3
OMG Avan mag Natalie niet achterlaten ;o
En Nevar die kan OPROTTEN!
Hij is zeker weten een focking sukkel van de Ravencurse!
Seriously! Epic sweetheart


Arlandria
Arlandria zei op 10 april 2012 - 10:00:
Nevar is een looooseeeeer!
En hij is één van de Ravencurse ofzo
Man, wat spannend! Ik wil wel niet dat hij Natalie moet achterlaten maar nu komt de spanning er pas echt in
Echt ontzettend mooi geschreven ik ben er helemaal weg van
xxxxxxxxxxxxx