FanFic.nl

My little princess

3

‘Jongens dit is Sky’ zegt Georg plechtig, misschien wel té plechtig. Alsof ik de nieuwe schoonmaakster ben. Ik kijk de groep rond. Ze zitten allemaal op een bankje, bij een klein tafeltje. Helemaal links zit een jongen met lange dreads en een pet op. Zijn broek is overduidelijk 6 kledingmaten te groot en zijn T-shirt komt tot zijn knieën. Rechts zit een wat stevige jongen, met kort blond haar. Hij draagt een half lange sportbroek met gympen en een zwart T-shirt. En in het midden zit een lange, dunne jongen. Hij was de zanger meen ik mij te herinneren. Hij zit er bij alsof hij de pater familias is, opgemaakt, van top tot teen gestyled. Ze kijken mij stuk voor stuk aan. Van top tot teen. Alsof ik net uit een andere dimensie ben komen waaien. ‘Hallo heren’ zeg ik verlegen en ik zwaai kort met mijn vrije hand. ‘En dit is Princess’ zeg ik kort daarna nog. ‘Wat een schatje’ roept de jongen in het midden en hij kijkt vertederend naar mijn kleine meid. Ik voel een golf van trots op komen en glimlach dankbaar. ‘Sky die.. ja die rijdt even mee. Ik neem aan dat je in Berlijn een hotel hebt?’ zegt Georg en bij de vraag kijkt hij mij aan. Ik knik ‘Ja, op het plein’ antwoord ik en hij lacht kort. ‘Wij zitten ook in Berlijn de komende week dus dat komt mooi uit, hier kom zitten’ springt de jongen met het korte haar bij, ik ben verast van de gastvrijheid van de heren, iets wat ik niet verwacht had van supersterren. Alhoewel de security man net nog binnen is geweest om het één en ander over mij te vragen. Ik neem plaats op de hoek van de bank, naast de jongen met de dreads en plaats Princess op mijn schoot. Ze is half in slaap en heeft haar duim in haar mond. De deur zwaait weer open en de kale man stapt binnen. ‘De maxicosi’ zegt hij kort en hij zet het ding bij mijn voeten neer. ‘Dank u’ zeg ik en ik kijk hem aan. ‘Saki, security, bodyguard, hoe je het wilt noemen’ en hij steekt zijn hand uit. ‘Sky’ antwoord ik weer en ik schud zijn hand. ‘Jongens, ik ga naar de bus, ik zie jullie bij het hotel’ en hij verdwijnt weer, de deur achter hem dicht slaand. ‘Mag ik?’ vraagt de jongen in het midden dan, kijkend naar Princess. ‘Ja natuurlijk’ glimlach ik, ik voel me al een beetje thuis, alsof ik hier al jaren bij hoor. ‘Ik ben Tom, de gitarist..’ zegt de jongen met de dreads en hij schud mijn hand. ‘Ik ben Bill, de tweelingbroer van Tom en de zanger’ lacht de jongen in het midden. ‘Gustav’ stelt de jongen met het korte haar zich voor, hij steekt zijn hand op. ‘Aangenaam kennis te maken dan’ zeg ik, nog een tikkeltje verlegen en de jongens knikken. Georg zet een blikje cola voor me neer en kijkt naar Princess. ‘Moet ze niet..’ begint hij een beetje aarzelend ‘Wat drinken?’ en ik schud mijn hoofd. ‘Nee ze heeft haar laatste eten en drinken voor het concert gehad, en zo te zien slaapt ze nu. Morgen ochtend weer’ en Georg glimlacht kort. Ik zie aan hem dat hij zich ongemakkelijk voelt, niet zo gek ook. De bus komt in beweging en de jongens op de bank kijken nog steeds een beetje schaapachtig naar mij en Georg. Zullen zij eigenlijk wel weten wie ik verder ben vraag ik me af. ‘Sky.. over een half uur zijn we in het hotel en.. zullen we dan even rustig wat drinken en het één en ander bespreken?’ stelt Georg voor en ik knik. ‘Gezellig’ antwoord ik en ik kijk hem aan. Met dezelfde verliefde blik als twee jaar geleden. ‘We willen je wel waarschuwen en iets vragen’ begint Gustav dan opeens, ik schrik er van, ik was hem eigenlijk half vergeten. Tom en Bill praten met elkaar over van alles en nog wat terwijl ze schattige geluidjes naar Princess maken, die als een beer in winterslaap ligt te slapen. Gustav heeft de hele tijd niets gezegd. ‘Ja natuurlijk’ en ik kijk hem vragend aan. ‘Wij zijn populair en.. schrik niet als we straks bij het hotel aankomen. Er zullen honderden schreeuwende meiden staan die proberen aan ons te gaan hangen en te gaan trekken. En zou jij misschien een pet en een zonnebril van Bill op willen zetten. Zodat je niet herkenbaar bent, voor eventuele roddels’ en hij kijkt mij bijna smekend aan. ‘Ja ja.. nee ja natuurlijk. Ik snap het volkomen.. Maar ik heb een kind bij mij. Hoe moet dat dan?’ vraag ik op mijn beurt. Ik snap best dat er gigantische roddels zullen ontstaan als er opeens een meisje met een klein kind de bus uitstapt. ‘Ik heb een beter idee. We vragen of de buschauffeur 5 minuten voor we bij het hotel zijn wilt stoppen, dan kan Sky met Princess uitstappen en rustig naar het hotel lopen, zo lopen zij en het kind geen gevaar, die meiden zijn gek die staan de wachten’ roept Tom en ik kijk hem dankbaar aan. ‘at is een goeie Tom, zal het meteen even overleggen!’ en Georg draait zich om en loopt naar de chauffeur. Vijf minuten later komt hij terug, zijn duim opstekend. ‘Het komt goed, je hoeft niet bang te zijn’ lacht hij als ik hem wel een beetje argwanend aan kijk. Wat nou als ik het hotel niet in kom, of ze mij in de maling hebben genomen? Dan ben ik hier voor niets heen gekomen.. ‘Dank je’ glimlach ik en ik blijf hem aankijken. Hij is nog breder geworden, en met de jaren knapper zo te zien. Ik draai me een kwartslag om en kijk vertederend naar de twee broers die met mijn kleine meisje in de weer zijn. Ze ligt nog steeds te slapen terwijl ze haar handje om een vinger van Tom heeft geklemd en haar hoofdje op Bills schouder rust. De hele weg lang heerst er een doodse stilte.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.