Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Eeuwige leugens (TC) -pauze- » nr7

Eeuwige leugens (TC) -pauze-

1 maart 2009 - 8:56

421

0

300



nr7

sorry, is wat aan de korte kant

The next morning

[Simone pov]



Ik word wakker van R&B muziek die uit de kamer van mijn zoon komt. Ik ben verbaast als ik zie dat het nog maar half tien is. Wat in godsnaam doet mijn zoon die altijd tot twee uur slaapt, wakker om half tien 's morgens?!!

Ik doe kleren aan en ga naar de keuken, waar ik Tom tegenkom, die ook net uit zijn kamer komt. "Hoi mam!" zegt hij vrolijk. Oke, wat doet die op dit uur zonder ochtendhumeur? "Zo vrolijk?" "Verliefd!" zegt hij blij terwijl hij wat cola in een glas giet. Ahja, dat is waar, hij had een nieuw lief, en zo te zien heeft hij het goed te pakken. "Ah mam, voor als mijn lief er is, stuur maar door, ik zit op mijn kamer." zegt hij nog snel voor hij weer in zijn kamer verdwijnt.



Ik neem een glas fruitsap en een croissant en ga aan tafel zitten. terwijl ik ontbijt denk ik na over dat lief van Tom. Zou ik haar kennen? Hoe zou ze er uitzien? Ik heb zoveel vragen dat ik zelfs niet heb kunnen nadenken over ze allemaal wanneer ik mijn ontbijt al op heb.

Ik word uit mijn gedachten gehaald door de bel. Ik ga opendoen en voor de deur staat een jongen met halflang zwart haar. Althans, ik denk toch dat het een jongen is, het zou ook een meisje kunnen zijn want hij of zij draagt make-up. "Hallo, ik ben Bill. Ik kom voor Tom." Oke, het is dus een jongen, en niet Tom's lief dat ik niet kende. "Euh, sorry, maar Tom is bezig." "Maar, Tom had gevraagd of ik langskwam." "Ik zal hem even roepen. Tooom! Er is iemand aan de deur voor je!" Even twijfel ik of hij me wel gehoord heeft, maar als de muziek word uitgezet en als even later de deur opengaat, komt er een eerst boos, maar daarna blij gezicht naar buiten. "Bill!" Roept hij terwijl hij naar ons toe komt gelopen. "Tomi!" Tom geeft de jongen een knuffel en mijn mond gaat lichtjes openhangen als ik begin te beseffen wat er gebeurd. Met een arm om Bill heen geslagen loopt Tom naast me door naar zijn kamer. "Ik zei toch dat je hem moest doorsturen naar mijn kamer!" Zegt hij lichtjes geïrriteerd. Is die jongen het lief van mijn zoon?!!



"Euh, mam. Je mond staat open." Zegt Tom snel voor hij in zijn kamer verdwijnt.

Ik doe mijn mond dicht en ga in de zetel zitten. Dat was even te veel voor deze morgen!


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.