FanFic.nl

Life is unpredictable [PAUZE]

~3

‘Zijn we er al?’ vraag ik bezorgd.
Ron schudt zijn hoofd. ‘Ik denk dat de trein kapot is.’ Ik knik.
Op dat moment wordt omgeroepen dat de trein kapot is, en dat we bij een treinstation zijn gestopt. De trein word gerepareerd en we mogen even het dorpje in, maar moeten over een uur weer terug zijn.
‘Kom!’ roept Ron. We lopen samen het station uit, naar het dorpje. We komen bij een cafétje en we lopen naar binnen. We bestellen allemaal iets te drinken en gaan aan een tafeltje zitten. Opeens zie ik een staartje kwispelen, en dit staartje heeft dezelfde kleur vacht als Bobby.
‘Wat is dat?’ vraag ik, terwijl ik mijn wijsvinger naar het staartje dat ondertussen verdwijnt achter de grote rode stoel uitsteek.
Hermelien kijkt op. ‘Weet ik niet, kom we gaan even kijken.’ Hermelien en ik lopen samen naar de stoel, en daar zie ik Bobby staan, met een briefje aan zijn halsband.
‘Bobby!’ roep ik dolgelukkig. Ik aai hem over zijn hoofd en til hem op. We lopen weer naar de tafel en ik pak het briefje dat aan zijn halsband hing.


Rosalie,
Hier hebben we een leuke verrassing voor je: Bobby.
Pas goed op hem, en op je zelf!
Liefs, pap en mam


Ik glimlach terwijl ik het briefje lees en geef Bobby nog een knuffel.
‘Wat een schatje,’ zegt Hermelien glimlachend terwijl ze Bobby aait.
Harry en Ron zitten maar een beetje toe te kijken, maar glimlachen ook. Op dat moment komt het drinken dat we besteld hebben.
Ik neem een slok van een rood drankje, waarvan ik de naam niet weet. Het is best lekker, maar mierzoet.
Als we onze drankjes ophebben en hebben betaald kijkt Harry op zijn horloge. ‘We moeten over een half uur op het station zijn,’ begint hij. 'Wat gaan we nog doen?'
Ron kijkt om zich heen. 'Dit is een spookstad, hier is volgens mij niets anders dan dit café.'
Hermelien grinnikt. 'Ja dat is inderdaad zo. Laten we maar terug gaan naar het station, dat lijkt me het beste.' Iedereen knikt instemmend en we lopen samen, inclusief Bobby weer terug naar het station.
Als we bij het station aankomen kijken we vol bewondering naar de trein. Hij ziet er weer nieuw uit, niet meer zo gammel als iets meer dan een half uur geleden.
Ron kijkt vol bewondering naar de trein. 'Wauw,' zegt hij. 'Dat hebben ze snel gedaan.'
Weer werd er iets omgeroepen, maar dit keer dat we naar binnen moesten gaan. Ik pak Bobby vast, en loop de trein in. We lopen naar onze coupé en ploffen neer op de bankjes. Tenminste, de meeste van ons. Ron struikelt over zijn loszittende veter en ligt op de grond.
'Hahaha,' lacht Hermelien. 'Wat ben je toch een sukkel he.'
Ron kijkt haar quasi-beledigd aan. 'Ik viel door mijn veters hoor!' zegt hij. Hij probeert op te staan maar het wil niet echt lukken, dus help ik hem even overeind.
'Dankje,' zegt hij. Hij veegt zijn handen aan zijn shirt af en gaat zitten.
Hermelien wordt een beetje ongeduldig en vraagt telkens hoe lang het nog duurt. Harry lijkt zich te hebben afgesloten van de buitenwereld en leest een vreselijk dik boek.
'Ik moet plassen!' schreeuwt Ron terwijl hij heen en weer wiebelt met zijn benen dicht tegen elkaar gedrukt.
'Nou ga dan,' zegt Hermelien. 'Of wilde je soms hier je blaas legen?'
Ik lach om Hermelien, en Ron loopt weg. Ik denk dat hij een toilet aan het zoeken is.
'Zijn jullie eigenlijk volbloed tovenaars?' vraag ik. Ik draai een plukje haar om mijn vinger, en weer terug.
Harry kijkt op uit zijn boek. 'Mijn vader was volbloed tovenaar, maar mijn moeder had dreuzelouders' Ik krijg medelijden met hem wanneer hij het woordje "was" zegt.
'Ik heb dreuzelouders,' zegt Hermelien. 'En Ron is een volbloedtovenaar.' Ik knik.
'En jij?' vraagt Hermelien geïnteresseerd.
'Mijn echte moeder was een heks, maar mijn vader is een dreuzel.' antwoord ik. 'Mijn adoptieouders, of eigenlijk oom en tante zijn allebei heks en tovenaar. Mijn echte vader was plotseling verdwenen, niemand weet waarheen. En mijn moeder is vermoord.'
Dan komt Ron de coupé weer binnen lopen. 'Ben er weer,' zegt hij en hij gaat zitten.
'Ja dat zien we,' zegt Hermelien. Maar ze glimlacht erbij.
Op dat moment stopt de trein. 'We zijn er,' zegt Harry die zijn boek inmiddels heeft dichtgeslagen.

Reacties:

schrijfster zei op 1 sep 2012 - 19:42:
mag ik melding bij hoofdstuk?

Jopie2 zei op 21 mei 2012 - 7:35:
Bobby!!!
Ron is grappig: 'Ik moet plassen!' schreeuwt Ron terwijl hij heen en weer wiebelt met zijn benen dicht tegen elkaar gedrukt. Dat kon ik gewoon helemaal voor me zien.
Ik word blij van jouw verhaal, dusss: snel verder?

xDonnaxx zei op 9 mei 2012 - 16:20:
bobby!!!
Is ron gebazeerd op mij ofzow (vallen, vallen, onhandig)?

justAgirl zei op 7 mei 2012 - 19:00:
haha ron is geweldig!<3
snel verder!<3<3
lovee it en super goed geschreven!

Pline zei op 6 mei 2012 - 12:27:
Hahahahaha Ron is hilarisch!!
En echt super tof dat ze Bobby kan meenemen xx
prachtig xxx