FanFic.nl

Famous Dad? No way! ft. Big Time Rush

56.

Ik ga op mijn buik op bed liggen en laat mijn hoofd op mijn kussen zakken, eerlijk gezegd kijk ik heel erg op tegen vanavond. En dan vooral met al dat vuurwerk, ik ril al bij de gedachten dat wij ook vuurwerk hebben gekocht, pijlen, rotjes, vlinderbommetjes, erwtjes allemaal van dat soort dingen.
Na nog een tijdje gepiekerd te hebben vallen mijn ogen dicht en val ik inslaap.

Beneden zitten James, Logan, Kendall en Carlos gezamenlijk aan de keukentafel terwijl Paul, Ian, Engelien, Mayke en Rhiannon voor de TV een film zitten te kijken. Kendall staat nog even stel op, doet de schuifdeur dicht en gaat weer aan tafel zitten.
“James, heb jij enig idee waarom Lily de laatste tijd zo vermoeit is?”� vraagt Carlos. James schud zijn hoofd en kijkt verdrietig naar zijn handen.
“Ik heb geen idee Carlos, maar je hebt wel gelijk, ze ziet er slecht uit,”� antwoord James. Kendall en Logan knikken en Logan schuift zijn stoel aan.
“Is het jullie ook opgevallen dat ze steeds vaker overdag slaapt en heel vroeg op is?”� vraagt Kendall. Carlos, James en Logan kijken hem verbaast aan.
“Ik weet wel dat ze overdag vaak en lang slaapt maar dat ze vroeg wakker is, geen idee,”� zegt Carlos en Logan knikt instemmend. James is er niet zo bij met zijn hoofd want hij moet alsmaar denken aan wat ik een week geleden tegen hem zei.. Opgeefmoment voelt James een hand op zijn arm en schrikt op uit zijn gedachten. Kendall, die naast hem zit, had zijn hand op James’ arm gelegd en alle drie kijken ze hem vragend aan.
“James, waar zit jij toch met je gedachten. Je ben er al de hele week niet bij sinds wij terug zijn, is er soms iets?”� vraagt Logan. James knikt voorzichtig en kijkt hun alle drie stuk voor stuk aan.
“Die maandag, toen jullie weer terug kwamen,”� begint James twijfelend en alle drie kijken de jongens hem afwachtend aan.
“Ja, wat is er met die dag?”� vraagt Kendall.
“Nou, ik kwam met haar op mijn rug naar beneden toch?”� vraagt James. Carlos, Logan en Kendall knikken en blijven hem aankijken.
“Nou toe ik zei dat ze een beetje zwaar werd, niet omdat ze dat is, in tegendeel zelfs, ze is heel erg licht. Maar ik was gewoon heel er moe en mijn lichaam ook omdat ze de hele nacht heeft liggen woelen en ik dus geen oog heb dicht gedaan,”� gaat James verder. Alle drie kijken ze niet-begrijpend naar James maar houden zich stil.
“En dus ging ze van mijn rug af en toen vroeg ze me iets raars, en ik schrok ook wel een beetje van haar vraag,”� zegt James, en hij speelt zenuwachtig met zijn vingers.
“Maar wat vroeg ze dan?”� vraagt Kendall. James kijkt op van zijn handen en zucht.
“Ze vroeg of ik haar te zwaar vond,”� antwoord James. Kendall, Logan en Carlos kijken hem geschrokken aan.
“Ze denkt toch niet echt dat ze te zwaar of te dik is hé?”� vraagt Carlos angstig en James haalt zijn schouders op.
“Ik weet het niet Carlos, echt niet. Ik hoop niet dat ze dat doet want dat is niet zo,”� zegt James. Ineens knipt Logan met zijn vingers en kijkt op.
“Nu je het zegt James, ik weet niet of het jullie is opgevallen maar ze eet de laatste tijd wel erg weinig,”� zegt Logan en Carlos en Kendall knikken.
“Ik weet het, en ze heeft de laatste tijd steeds vaker sweaters aan en een jogging broek van mij aan,”� zegt James.
“We moeten er voor zorgen dat ze weer goed gaat eten, en Paul mag hier iets over te weten komen,”� zegt Kendall. Logan, Carlos en James knikken instemmend.
Na nog een uurtje gepraat te hebben staat James op en loopt de woonkamer uit naar boven, ik ben ondertussen wakker geworden en zit op het dak en kijk naar de huizen. Ik hoor dat er iemand op de deur klopt en draai me richting het open raam.
“Kom maar!”� roep ik naar binnen toe en hoor de deur open gaan.
James stapt mijn slaapkamer binnen en doet de deur achter zich dicht, dan kijkt hij de kamer door en ziet dat het raam open staat. James loopt naar het raam toe en kijkt naar buiten.
“Hier zo,”� zeg ik en James draait zijn hoofd naar mij toe. Dan klimt hij uit het raam en komt naast mij zitten.
“Waarom zit je hier zo alleen?”� vraagt James. Ik haal mijn schouders op en staar voor me uit, voorzichtig slaat James zijn arm om mij heen en kijkt me aan.
“Je word mager,”� zegt James plots. Ik kijk hem geschrokken aan en schud mijn hoofd.
“James praat geen onzin, ik ben niet afgevallen als je dat soms denkt,”� zeg ik en kijk van hem weg. James pakt mijn kin vast en draait mijn gezicht naar zich toe en blijft me aankijken, uiteindelijk zucht ik even en sla mijn ogen toe.
“James wat wil je dat ik zeg?”� vraag ik hem zonder mijn ogen open te doen.
“Ik wil dat je me de waarheid vertelt,”� antwoord James en ik voel dat hij me nog steeds aankijkt. Ik open langzaam mijn ogen en kijk in de hazelbruine ogen van James, wiens gezicht wel erg dichtbij de mijne is, niet at ik dat erg vind natuurlijk maar nu geeft hem me een erg ongemakkelijk gevoel.
“Ik vertel de waarheid,”� zegt ik zachtjes en ik kijk James aan. James schud langzaam zijn hoofd en kijkt me doordringend aan.
“Lily, je slaapt nauwelijks en je bent helemaal uitgeput, ik kan het zien aan je ogen en je eet bijna niets meer,”� zegt James.
“Ik slaap en eet genoeg James. Laat het gewoon, oké?”� zeg ik geïrriteerd.
“Nee ik laat het niet gewoon Lily! Ik kan het niet aanzien dat je jezelf uithongert en over die nachtmerries nog maar te zwijgen,”� zegt James en ik hoor aan zijn stem dat hij lichtelijk boos begint te worden. Ik draai mijn hoofd weg uit James’ hand en kijk naar de huizen, dan hoor ik James zuchten maar ik kijk hem niet aan.
“Ik honger me niet uit! En over die nachtmerries gesproken, wat had je dan verwacht? Dat ik er al zo snel overheen zou zijn?”� vraag ik boos.
“Ja dat doe je wel!”� zegt James kwaad.
“Niet waar, en wat maakt het uit? Je hebt toch zelf gezegd dat ik zwaar was!”� gil ik en ik kijk hem boos aan.
“Maar dat bedoel ik toch ook helemaal niet op die manier! En nee, natuurlijk dacht ik niet dat je er zo snel al overheen zou zijn. Maar ik had wel gehoopt dat we er gewoon over konden praten, ik wil je alleen maar helpen,”� zegt James en hij pakt met beide handen mijn gezicht stevig beet.
“Lieg niet James! Ik weet dat je het wel zo bedoelt en alleen maar tegen me zegt dat het niet zo is om mij beter te laten voelen! En je wilt er helemaal niet over praten over wat er tussen Devon en mij gebeurt is want ik weet dat het je niets kan schelen en dat je het leuk vind om te weten dat Devon het meest dierbaarste in mijn leven in mijn leven heeft afgenomen. Je geniet ervan om te zien hoe het me kapot maakt!”� gil ik weer en de tranen stromen over mijn wangen op James’ handen. James laat mijn gezicht los en kijkt boos voor zich uit.
“Goed dan. Als je het zo wilt hebben, kun je het krijgen,”� zucht James.
“Ja, ik vind je te zwaar. Nee, ik wil er niet met je over praten omdat het me niet interesseert. En ik vind het geweldig om je zo kapot te zien gaan en al helemaal om dat wat Devon met je heeft gedaan. Ik ben zelfs blij dat hij het met je gedaan heeft!”� sist James kwaad. Ik kijk hem geschrokken aan en meer tranen vloeien er over mijn wangen, ik schud ongelofelijk mijn hoofd. Dit kan hij niet menen toch?
Zonder nog een woord te zeggen kruip ik voor James langs door het raam naar binnen, met een harde knal sla ik mijn slaapkamerdeur dicht en ren ik stampvoetend de trap af. Net op het moment dat ik de laatste trede af storm word er aangebeld, met een ruk open ik de voordeur en ren ik langs degene die voor de deur stond de straat op. Niet veel later hoor ik snelle voetstappen achter mij en voel ik twee streken armen die zich rondom mijn middel sluiten, waardoor ik stop met rennen en ik mijn handen voor mijn gezicht sla. De persoon achter mij draait mij om zodat ik naar diegene toe sta, dan slaat de persoon zijn armen om mij heen en laat me uithuilen terwijl de persoon rustig met zijn hand over mijn rug strijkt.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.