Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Never wanna come home again » Hoofdstuk 8

Never wanna come home again

7 juni 2012 - 13:50

547

0

208



Hoofdstuk 8

Op het schoolplein was het, ondanks dat er nog lessen waren, druk. Ik probeerde me er niks van aan te trekken dat vele naar Mike en mij keken, terwijl we naar het hek van het schoolplein liepen. Vanuit mijn ooghoek zag ik dat ook Bryan een tussenuur had en naar ons keek. Ik boog mijn hoofd ligt naar beneden waardoor mijn lange lokken voor mijn gezicht vielen. Natuurlijk hielp het niet, want ik wist dat hij ons al gezien had.
In het park aangekomen gingen Mike en ik op een bankje zitten. Ondanks dat het bewolkt was, was het vrij warm. Een paar minuten lang was er een stilte. Ik keek naar mijn handen die in mijn schoot lagen. Mike pakte mijn hand waardoor ik op keek. Zijn prachtige ogen keken mij twinkelend aan. Verlegen keek ik weer naar beneden naar onze handen die, verstrengeld in elkaar, in mijn schoot lagen. Mijn hartslag maakte overuren en ik was bang dat hij het zou horen. Met zijn prachtige stem begon hij zachtjes te praten.
"Je bent een bijzonder meisje, Ailey." Nadat hij dat zei keek ik weer op. En dit keer bleef ik hem aankijken. Zijn hand, die nog vrij was, raakte zachtjes mijn gezicht aan. Ik sloot mijn ogen en voelde hoe zijn, extreem koude, vingers langs de contouren van mijn gezicht liepen. Langzaam gleden zijn vingers naar mijn lippen en ook deze volgde hij, nog steeds met maar een zachte aanraking. Ondanks dat mijn hartslag nog steeds overuren maakte genoot ik van dit moment. Zijn vingers gleden verder naar beneden, naar mijn kin. Hij liet me een klein beetje omhoog kijken. Ik opende mijn ogen langzaam en ik zag zijn beeldschone gezicht dichter naar mijn gezicht toe komen. Zijn koele adem gleed langs mijn gezicht. Ik sloot mijn ogen weer en wachtte op een zoen. Waarvan ik zeker had verwacht dat hij kwam, maar het gebeurde niet. Aan de ene kant was ik teleurgesteld, maar hoe kon iemand je nou zoenen, wanneer hij je nog helemaal niet kende. Zijn hand verplaatste zich weer en gleed weer langs de contouren van mijn gezicht. Langzaam gingen zijn vingers naar mijn hals. Daar blijf hij rusten. Nog steeds had ik mijn ogen dicht en genoot van zijn aanraking. Ik hoorde hoe hij zich verplaatste en een paar seconden later, raakte zijn lippen mijn voorhoofd. Mijn hartslag haperde op dat moment en ik moest een grote 'hap' lucht nemen. Mike grinnikte zachtjes en haalde zijn lippen weer van mijn voorhoofd af. Ik opende mijn ogen en keek hem strak aan. Zijn hand lag nog steeds in mijn hals en met mijn andere hand raakte ik zachtjes zijn hand aan. Daarna verplaatste ik mijn hand naar zijn gezicht. Heel zachtjes raakte ik zijn wang aan, waarna hij zijn ogen sloot. Langzaam volgde ik de contouren van zijn gezicht en eindigde bij zijn lippen. Even aarzelde ik maar daarna volgde ik ook de lijnen van zijn lippen. Zachtjes drukte hij een kus op mijn vingers, waarna hij zijn ogen open deed en mij twinkelend aan keek. Hij boog zich langzaam naar me toe en gaf me een zoen op me wang. Daarna fluisterde hij zachtjes in me oor dat we weer terug moesten gaan omdat mijn vrienden zich vast ongerust zouden maken...


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.