FanFic.nl

Je bent meer dan een moordenaar.

Hoofdstuk 1. 10.000 jaar geleden.

Op een grote heuvel omringt door bomen stond een groot kasteel.
Hier en daar stonden allemaal hutjes en tentjes. De lucht was blauw en de zon scheen. Op een grasveld een eindje verder op speelden kleine kinderen. Hun moeders zaten voor hun tent te waken over hun kinderen.
Hun vaders waren nergens te bekennen. Opeens kwam er een hard gebrul uit het kasteel. De brug die leide naar buiten ging omlaag en gespannen wachtte het volk af tot hun grote leider naar buiten kwam. Het was toen nog een vrij volk en waren trots op hun leider, heer en koning. Niets vermoedend wat er in de toekomst zou gaan gebeuren. Er stapte twee harige grote poten op de brug en je zag een schaduw van een grote wolf naar buiten komen. Een oude grijze wolf kwam verder te voorschijn. Vele burgers gingen staan en knielden voor hun leider. Er kwam een vrouw op de grote wolf afgerent en knielde voor haar koning. 'Mijn heer kaulitz, mijn koning ik heb slecht nieuws. Ik heb ze gezien! Zo koud en kil als de nacht kwamen ze en namen ze Mirha mijn zoon met zich mee en verdwenen. We konden niks doen, ze waren te sterk en te snel. Ons volk wordt minder en zakt af heer, we moeten wat doen.' Sprak de vrouw tegen haar leider. Inderdaad hun vok verwakte andere wezens staken hun hoofd om de hoek en namen zo af en toe iemand mee. Het was met de jaren erger geworden. Twee jaar geleden was er nog hoop maar zo langzaam aan valt die hoop bij vele weg. Sommige burgers zijn zelfs gevlucht en er gaan geruchten dat ze hulen met de veihand.
Hun grote leider kijkt op. Zijn ogen staan oud maar het grote leiderschap kun je er in aflezen.
'Louhil, we zullen strijden. We zullen winnen. God staat ons bij, maar alleen als we met elkaar strijden en erin zullen geloven!' Sprak hij zijn volk dapper toe. Opeens brulde hij zo hard dat je het tien kilometer verder op nog kon horen. 'We zullen niet opgeven! Ons volk is sterker dan wie of wat dan ook!' Brulde de oude leider. Van overal weg hoorde je gebrul en iedereen leek strijdlustig. Maar nu niets vermoedend leek het toch anderes te lopen.
Honderend kilometer verder op stonden hele legers te wachten op orders van hun leider. Hun grote leider. Strak in het harnas kwam hij naar voren. Zijn ogen stonden bloeddorstig. 'Dit land behoord ons toe! Niet die smerige honden!' Hij keek zijn leger genippig aan en sprak verder: 'Ik wil dat jullie ze stuk voor stuk om leggen! Behalve heer Kaulitz hem breng je bij mij en voor de rest...' Hij sneed met zijn vinger langs zijn keel.'Stel jullie op en verwoest die beesten!' Schreeuwde hij pakte zijn zwaard en richte hem ten hemel
'Al die smerige beesten de wereld uit.' Opeens kwam er een groot hok op wielen aan rijden. In dat hok lag een jonge wolf op de grond omringt door bloed en angst. 'Alle honden de wereld uit!' Brulde hij en stak de jonge wolf in zijn hart. Mirha was dood.

Het zal over een paar hoofdstukken weer in de gewone 2012 zijn, Waar bill en zijn band gewoon tokio hotel zijn.

Reacties: