Hoofdcategorieën
Home » De Hongerspelen » Ultionem [ Afgewerkt ] » 23 Cian Herrera - Aveline Rowe
Ultionem [ Afgewerkt ]
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
23 juni 2012 - 12:04
Aantal woorden:
1054
Aantal reacties:
7
Aantal keer gelezen:
713
23 Cian Herrera - Aveline Rowe
# Song [ The death of them all ]
http://www.youtube.com/watch?v=2lfJRyjOZmk&feature=relmfu
Verena Wallace
http://www.youtube.com/watch?v=2lfJRyjOZmk&feature=relmfu
Verena Wallace
Gevangen in een onzichtbaar web spartelde ik over de honderden lichamen. Woedend krabbelde ik recht, pompte mijn longen vol lucht en staarde in de felgroene ogen van m’n hoogstpersoonlijke moordenaar.
‘Als jij mij dood, ga je met me mee !’ Siste ik en doorboorde op hetzelfde moment zijn hart. Toen zijn gezicht duidelijk werd en hij naast me op de grond zakte besefte ik wie het was.
Culan. Een jongen uit mijn klas.
Waarmee ik had gepraat en gelachen.
‘Het spijt me.’ Fluisterde hij en drukte een kus op mijn wang.
Het liet een bebloede vlek op m’n wang achter terwijl ik het leven verloor maar de oorlog had gewonnen. Gebrandmerkt door zijn kus en de klaprozengeur die me verdoofde. Assen van gesneuvelden waartoe ik nu behoorde en de engelen die me een hand gaven.
Saphira Cantu
Ik baande me een weg uit het slagveld,
overal gingen kleinere gevechten hun gang maar de grootste was verdwenen. Hysterisch duwde ik mezelf verder naar de bunker.
Ik moest Ayita zien.
‘Ayita !’ Schreeuwde ik.
‘Saphira !’ Haar van goud gesponnen stem kraste wanhopig door mijn hoofd.
‘Saphira !’ Gilde ze opnieuw. Mijn hart bonsde steeds sneller toen ik me zonder nadenken in de bunker stortte. Geschokt staarde ik naar Ayita die verscholen in een hoek zat bij een rebel die haar spottend uitlachte.
Ik bracht m’n vinger naar mijn lippen als teken dat ze stil moest blijven.
‘Hiervoor beland je in de hel !’ Schreeuwde ik en doorboorde de rebel zijn rug, zonder nadenken en stoppen sneed ik hem de keel over.
Ik duwde voorzichtig een mes in Ayita’ s handen, overal zag ik lichamen.
Dood. Alle kinderen. Dood.
Coin had zich aan haar woord gehouden, kinderen zouden worden afgeslacht. Tranen brandde over Ayita’ s wangen. Ik knielde bij haar neer duwde een kus op haar voorhoofd en hield haar dicht tegen me aan.
Ze verschool haar gezicht tegen mijn borst en haalde onregelmatig adem.
Ik kneep in haar tengere lichaam toen een felle pijn zich door mijn rug baande.
‘Saphira !’ Schreeuwde Ayita.
Ik keek achterom. Rebel.
Nu de pijn op zijn minst was kon ik hem nog doden.
Mijn mes scheurde zijn lijf open en ik dwong mezelf om de bunker af te sluiten. Via binnenin kon het volledig vergrendeld worden.
Ik duwde de grendel dicht liet mezelf vallen op de betonnen grond en haalde moeizaam adem. Ayita knielde bij me neer, tranen stroomden onophoudelijk over haar jonge gezichtje.
‘Niet huilen schat…’ Fluisterde ik zachtjes en veegde haar tranen weg.
Ze begroef zich tegen mijn bloedende lichaam,
‘Ik wil je niet kwijt Saphira !’ Snikte ze.
‘Je mag niet gaan ! Saphira je mag niet gaan !’ maar ik verbrak meteen haar woorden en zakte weg in een eeuwige slaap.
# Song [ Aveline and Cian ]
http://www.youtube.com/watch?v=K9gUhsc545U&feature=relmfu
Cian Herrera
http://www.youtube.com/watch?v=K9gUhsc545U&feature=relmfu
Cian Herrera
Ik werd omsingeld door gruwelijke beelden, Saraia’ s dood glinsterde op mijn netvlies. Badend in mijn verdriet, een prooi voor alle vijanden.
Toen ik me bewust werd van iedere seconde ging een stroomstoot door mijn lichaam. Ik keek gehaast om me heen, Aveline.
Aveline had zich in een moeilijke positie gewrongen.
Ze had twee rebellen neergestoken, maar vermoeidheid begon iedereen het leven te kosten. Mijn voeten dreunden over lichamen, ontweken er zoveel mogelijk terwijl ik me naar Aveline voortstuwde.
Ze keek mijn kant uit en stak de rebel neer. Achter haar.
Seconden tikten voorbij, een grote klok in mijn hoofd sloeg twaalf.
De rebel hief zijn mes, Aveline keek achterom. Ze slaakte een gruwelijk gegil toen ik haar wegduwde en haar plaats innam.
Aveline Rowe
‘Cian !’ Ik schreeuwde hysterisch. Cian keek me even aan, hief zijn mes toen de rebel dichtbij was. Paranoia als ik was klampte ik mijn handen aan m’n hoofd, bleef schreeuwen toen Cians lichaam uit elkaar gereten werd en de rebel door één messteek recht in zijn hart, dood neerviel.
Tranen stroomden over mijn wangen en ik duwde de rebel van ons weg.
Cian was nog steeds bij bewustzijn, ik besefte niet meer wat er om me heen tuimelde. Ik legde Cians hoofd op mijn schoot, staarde in zijn donkere ogen. Keek hoe het licht doof, hij kreunde niet… stribbelde niet tegen.
Een verloren traan rolde over zijn wang.
‘Jij hebt niets te zoeken in de dood Aveline, ik ga naar mijn meisje.
Beloof me dat je oud zal worden… en zorg voor een betere wereld.’ Fluisterde hij. Ik kuste zijn voorhoofd en knikte. Hij sloot zijn ogen en liet los.
Ik barstte in tranen uit, begon te schreeuwen maar niemand leek het te horen. Toen ik omkeek vond ik de laatst overlevenden.
Katniss, Haymitch, Hirum en Peeta…
Gezichten besmeurd met bloed. Tranen stroomden over Katniss wangen terwijl Peeta haar stevig vasthield. Ze kon ieder moment paranoia worden, net als ik. Ik bleef schreeuwen, beukte met mijn vuisten op enkele rotsen.
‘Iedereen is weg !’ Gilde ik en stond beverig op mijn benen.
‘Alle mensen waarvan ik ooit heb gehouden zijn dood !’ Brulde ik.
Haymitch was de enige die iets deed. Hij stapte op me af en klemde zijn armen strak om me heen. Ik was een meisje van dertien. Een meisje van dertien die hysterisch, paranoia en geestelijk ziek uit de oorlog stapte.
‘Respect.’ Fluisterde Haymitch en ik verborg me tegen zijn borst.
# Song [ Ayita the child of our war ]
http://www.youtube.com/watch?v=RlwF1vaslc8
Ayita Chan
http://www.youtube.com/watch?v=RlwF1vaslc8
Ayita Chan
Huilend stond ik op het veld. Was ontsnapt uit de bunker.
Katniss zakte op haar knieën. Vijf mensen lachten me toe. Veilig.
Ik veegde mijn tranen weg en begon te rennen. Katniss spreidde haar armen, krulde me tegen zich aan.
‘Ayita…’ Fluisterde ze en aaide door mijn krullen.
Ik verborg mijn gezicht in haar hals, bang dat ook Katniss vermoord zou worden. Ze stond op, drukte een kus op mijn wang en fluisterde geruststellende woordjes in m’n oor.
Ik wilde mijn fuchsia teddy beer die thuis op mijn bedje lag.
Ik wilde naar mama… naar Saphira. Ik klampte me stevig vast aan Katniss, bang om uit haar armen te vallen. Een rebel te zien die iedereen waarvan ik hield voor altijd zou laten slapen. Ik gluurde naar een man die achter ons liep, Haymitch. Hij had Aveline in zijn armen.
Ik glimlachte verlegen toen hij me aankeek. Hij lachte.
Alle bittere emoties verdwenen. Mensen vertelden altijd dat hij ziek in zijn hoofd was. Papa vertelde dat hij een vriendinnetje kwijt was uit de Hongerspelen.
‘Haymitch ?’ Vroeg ik zacht. Hij keek me vragend aan.
‘Komt alles nu weer goed ?’ Vroeg ik stilletjes.
Hij glimlachte, alle warmte die hij vanbinnen bezat straalde.
‘Alles komt goed meisje, de oorlog is voorbij.’ Zuchtte hij.
# Jullie haten me nu vast.
# But you may never forget that it's the war
of the Hunger Games.
# One will survive of 24 children
# Aveline Rowe
Reacties:
Jopie2 zei op 25 juni 2012 - 15:38:
De tranen stromen nu echt onophoudelijk over mijn wangen.
Wauw
Respect
Iedereen is weg !’ Gilde ik en stond beverig op mijn benen.
‘Alle mensen waarvan ik ooit heb gehouden zijn dood !’ Brulde ik.
Haymitch was de enige die iets deed. Hij stapte op me af en klemde zijn armen strak om me heen. Ik was een meisje van dertien. Een meisje van dertien die hysterisch, paranoia en geestelijk ziek uit de oorlog stapte.
‘Respect.’ Fluisterde Haymitch en ik verborg me tegen zijn borst.
De tranen stromen nu echt onophoudelijk over mijn wangen.
Wauw
Respect
LotStuff zei op 23 juni 2012 - 22:09:
Wauw !
Echt zo mooi. Ik heb hier echt een traantje gelaten ze.
Schrijf je héél erg snel verder?
x.
Wauw !
Echt zo mooi. Ik heb hier echt een traantje gelaten ze.
Schrijf je héél erg snel verder?
x.
MissEva zei op 23 juni 2012 - 21:00:
O MY GOWDD!
Serieus?
Cruwwl!
Mij in mijn eentje laten leven?!
Dat is nog erger als doodgaan.
Toch ben ik stiekem ergens blij dat ik nog leef..
Maar was dit nou het einde?
Nee toch?
Okee,, uhm,,
R.I.P:
Cian Herrera
Lorelei Garza
Verena Wallace
Josephine Shaw
Love Romero
Margaretha Glover
Myeline Dixon
Marceline Kane
Pandorah Levine
Saphira Cantu
Aisling Luna
Charm Alvarado
Saraia Mejia
Primrose Everdeen
&
Alle anderen in dit gruwelijke maar toch te mooi voor woorden geschreven verhaal.
O MY GOWDD!
Serieus?
Cruwwl!
Mij in mijn eentje laten leven?!
Dat is nog erger als doodgaan.
Toch ben ik stiekem ergens blij dat ik nog leef..
Maar was dit nou het einde?
Nee toch?
Okee,, uhm,,
R.I.P:
Cian Herrera
Lorelei Garza
Verena Wallace
Josephine Shaw
Love Romero
Margaretha Glover
Myeline Dixon
Marceline Kane
Pandorah Levine
Saphira Cantu
Aisling Luna
Charm Alvarado
Saraia Mejia
Primrose Everdeen
&
Alle anderen in dit gruwelijke maar toch te mooi voor woorden geschreven verhaal.
Pline zei op 23 juni 2012 - 20:05:
Oooh ik kan je niet haten!!!
En het is weer zo mooi, hoe je ieders emoties beschrijft blijft prachtig.
Ik ben zo blij dat de oorlog eindelijk gedaan is, wel jammer dat er daarvoor zoveel mensen moesten sterven xx
Oooh ik kan je niet haten!!!
En het is weer zo mooi, hoe je ieders emoties beschrijft blijft prachtig.
Ik ben zo blij dat de oorlog eindelijk gedaan is, wel jammer dat er daarvoor zoveel mensen moesten sterven xx
Ik weet nu dat het me helemaal niets kan schelen dat al die 23 kinderen dood zijn!! Ik beschouwde ze namelijk als volwassenen! Maar al die kinderen... Ik zag het voor me! Ik kan niet meer stoppen met huilen! Niet hardop natuurlijk want ik ben op een verjaardag maar wel in mezelf!!