FanFic.nl

[Dotan] A Singer-Songwriter Romance

Where it all started

Chapter I
Where it all started.

'En ze leefden nog lang en gelukkig.'
Na deze zin sla ik mijn boek dicht en leg hem op mijn nachtkastje. Ik hoop dat ik dat ook ooit mag zeggen. Nog half na-dromend over mijn zojuist gelezen boek, kijk ik op mijn horloge. Oeps, half 12 al. Over een half uur staat mijn beste vriendin, Joyce, al weer voor mijn deur! We gaan samen naar het Songbird Festival, om wat nieuwe singer-songwriters te ontdekken. Ik ben zelf ook pas begonnen met het schrijven en zingen van mijn eigen liedjes, en het is toch wel fijn om te zien hoe andere zichzelf een weg naar de top werken. Terwijl ik me in mijn skinny jeans hijs, neurie ik zachtjes 'Somebody's me' van Enrique Iglesias. Als ik de laatste handjes leg aan mijn waterfall braid, gaat de deurbel. Ik doe snel een elastiekje aan het eind van de vlecht, en spring met 3 treden tegelijk naar beneden. Ik open de deur, en meteen vliegt Joyce me om mijn nek.
'Kyra! Ik heb er zo'n zin in! Ben je klaar? kunnen we gaan?' ze springt nog net niet op en neer wanneer ze tegen me praat.
'Ja hoor, ik ben er helemaal klaar voor.' antwoord ik enthousiast.
Ik pak mijn tas van de grond, die ik gisteravond al had ingepakt, en gooi hem over mijn schouder.
'I'm ready, baby!' lach ik.
Joyce gaat me voor, en ik sluit de deur netjes af achter me. We lopen richting de parkeerplaats, waar mijn licht roze, volkswagen kevertje op ons staat te wachten. Ik doe het geluidje van centrale deurvergrendeling na als ik de sleutel in mijn deur stop, en we schieten beide in lach. Als we ingestapt en wel zijn, kunnen we gaan.
'Heb jij nog iets op de line-up zien staan dat je perse wilt zien vandaag?' vraag ik aan Joyce.
'Jep, zeker. Jullian Peretta komt, en die wil ik wel erg graan dien. En jij?'
'Nou, niet zo zeer. Ik hoop gewoon dat we een leuke singer-songwriter tegen t lijf lopen vandaag, waarvan ik nog wat kan leren.' antwoord ik met een glimlach.
Joyce knikt instemmend, en de rest van de weg naar het overdekte festival, zingen we zo hard en zo vals mogelijk mee met 30 seconds to mars. Eenmaal de auto geparkeerd en binnen, kijken we elkaar aan.
'Where do we start?' vraag ik, starend naar de line-up met tijden waarop elke artiest optreed.
'Ik zeg, we beginnen met Michael kiwanuka, en dan van daar meteen door naar Julian peretta, zodat we vooraan staan?'
'Uitstekend plan.'
Naarmate de dag vordert, wordt het steeds leuker. Julian Peretta was erg leuk, en we zijn zelfs nog even met hem op de foto geweest. Het festival gaat een beetje tegen zijn eindje lopen, en voor het laatste stukje van de avond moeten we kiezen. Maria Mena, waar we geen van beide van houden, of Dotan. Een onbekende naam. We besluiten voor de onbekende naam te kiezen, en belanden op de eerste rij bij Dotan. Meteen na zijn eerste nummer ben ik verkocht. Wat een fijne stem, wat een fijne jongen om naar te kijken, en wat een gevoel legt hij er in. Ook als ik naar Joyce kijk, zie ik dat ze hem bewondert. Ik zie af en toe Dotan zijn ogen onze kant op schieten, en kan nou niet bepalen of hij naar ons kijkt, of naar de mensen op de rij achter ons. Na zijn laatste nummer staan we gauw op, zodat we heb een complimentje kunnen geven bij de signeersessie. We komen als eerste aanlopen bij de tafel, waarachter Dotan staat. Ik lach even vriendelijk naar hem, en open mijn mond om er een complimentje uit te gooien.
'Je was echt heel erg goed. Ben echt helemaal speecheless.' glimlach ik.
Joyce knikt instemmend, en zet haar vriendelijkste lach op.
Ik zie Dotan zijn mondhoeken omhoog krullen, en ook op zijn gezicht vormt zich een vriendelijke lach.
'Bedankt, dames.' Hij steekt zijn hand naar me uit, en ik pak hem aan.
'Dotan, aangenaam.'
'Kyra, en naast mij, mijn beste vriendin, Joyce.' Ook haar schudt hij de hand.
Het blijft erg rustig bij de signeersessie, en we hebben alle tijd om met hem te praten.
'Hoe ben je begonnen met je eigen liedjes schrijven en zingen? Ik ben namelijk zelf ook net begonnen, en weet niet zo goed hoe ik het aan moet pakken.' vraag ik geintresseerd.
'Ik begon al met zingen toen ik heel jong was, en heb altijd geweten dat ik dit wilde doen. Zo ben ik steeds verder gegaan, altijd gelooft in mijn dromen, en ze waargemaakt.' Zijn warme hand raakt mijn schouder en mijn adem stokt even in mijn keel. 'Kyra, doe niet zo achterlijk. Gewoon een vriendelijk gebaar, niks meer.' denk ik bij mezelf.
'Laat eens een stukje horen van wat je hebt geschreven.' vraagt hij enthousiast.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.