FanFic.nl

Zwadderich

Zweinstein express

'DOMMEL! DOMMEL WAAR ZIT JE NOU!?' Ivy was nou al voor de derde keer in deze coupé aan het zoeken. 'Dommel, hè, kom nou!' Ze hoorde Jonas zijn stem in de coupé naast haar. Dommel was een klein uiltje. Dommel was Ivy's kleine uiltje. Ze had hem gekregen toen hij nog een kuikentje was. Naast haar was een groepje Huffelpufs bezig hun spullen op het rek te laden. Overal om haar heen klonken blije uitroepen van mensen die elkaar na een lange zomer weer zagen.
Ivy moest toe geven dat ze het ook wel erg fijn vond om Jonas, haar beste vriend, weer te zien.
Ze liep verder, onder de stoelen en op de bagagerekken kijkend. Dommel moest ergens zijn, hij was net nog bij haar.
'Ben je Dommel weer kwijt?' Hoorde ze achter zich, terwijl ze lang uitgerekt op de grond lag, om onder de zittingen te kijken. Ze keek op. Ron Wemel, een Griffoendor uit hetzelfde jaar als zijzelf, was de gene die het vroeg.
'Uhm, ja...' Zei ze terwijl ze op stond en ongemakkelijk haar kleren afklopte. Ze kende Ron van Geschiedenis van de Toverkunst. Ze zat wel eens naast hem, als hij tenminste niet naast Harry Potter zat. Ron glimlachte 'Hier' zij hij, terwijl hij zij hand achter zijn rug vandaan haalde en Dommel aan Ivy overhandigde. 'Jeetje, Dommel, nu moet je echt eens ophouden hoor! Ik schrik me elke keer weer dood!' Zei Ivy terwijl ze hem dicht tegen zich aan drukte.
'Dankjewel, ik was al bang dat hij weer naar het perron was gegaan.' zei ze tegen Ron. 'Geen problee. Ik spreek je later wel weer, als we op Zweinstein zijn' Antwoordde hij, en Ivy zag dat hij naast Hermelien en Harry ging zitten.

Met Dommel stevig tegen zich aangedrukt plofte Ivy naast Jonas, die het zoeken al had opgegeven en zich al op de snoepkar had gestort, neer.
'Dat beest...' zei hij, terwijl hij een chocolade kikker in zijn mond stopte '... moet echt in kooi.'
Langzaam begon de trein te rijden. Ivy lachte en gaf Jonas een duw, het was fijn weer op weg naar Zweinstein te zijn.

Reacties: