FanFic.nl

Harry Potter One-shots

Across the Lake

James zat aan de ene kant van het meer, en zij aan de andere kant. Hij streek met zijn vingers door het lange gras, dat zachtjes op de wind heen en weer wiegde. Ze was hem al vaker opgevallen, maar nu drong het pas echt goed tot hem door hoe mooi ze was. Haar lange rode haren, haar heldere groene ogen, haar witte tanden en, hoewel hij ze niet kon zien van deze afstand, de lachkuiltjes in haar wangen. Terwijl ze daar zo zat, te lachen naast een van zijn minst favoriete personen, voelde hij een steek van jaloezie. Waarom mag juist hij zichzelf zo gelukkig prijzen dat hij naast haar mag zitten? Dat hij samen met haar mag lachen en praten. Hij, de jongen die zó duister is dat hij altijd een donkere waas om zich heen heeft hangen. Hij, die totaal niet bij het meisje past, dat daar zo lief en onschuldig zit te lachen, terwijl haar rode haren achter haar hoofd aanwapperen in de wind.
James scheurde met moeite zijn ogen los van het meisje en de bleke jongen met het sluike, zwarte haar naast haar. Hij keek om zich heen en was totaal niet verbaasd om Remus, zijn vriend, in een boek verdiept te zien zitten. Hij was een brave jongen, altijd even serieus, die als het maar even kon, een boek las over interessante, duistere wezens. Daarnaast zat Sirius, die op zijn rug in het gras lag en naar de wolken keek die langzaam voorbij gleden. Met zijn elf jaar was hij even oud als de kleine jongen naast hem, maar ze konden niet méér van elkaar verschillen. De jongen naast hem, Peter, was heel klein, zelfs voor zijn leeftijd, en had een spits gezicht. Hij was niet dapper en al helemaal niet stoer, zoals Sirius hem vaak genoeg vertelde. Desondanks wist James dat Sirius hem niet wilde kwetsen, hij plaagde hem alleen maar wat. Hij en James hielden net zoveel van hem als van hun andere vriend, Remus. James en Sirius hadden elkaar vanaf de eerste dag al gemogen, en Remus was er een paar dagen later bij gekomen. Peter was in de week die daarop volgde, altijd achter hun aangelopen en ze hadden hem uiteindelijk, op aandringen van Remus, in hun groepje binnen gelaten. James was blij dat Remus zo had aangedrongen, want nu waren ze al een paar weken goede vrienden. Onafscheidelijk en altijd in voor kattenkwaad of een goede streek.
James keek nog eens goed naar Remus en hij vond dat hij er slecht uitzag. Diepe, donkere kringen hingen onder zijn ogen, alsof hij al een paar dagen slecht had geslapen. Vast een griepje of een verkoudheid, dacht James.
Hij keek weer naar het meisje aan de overkant van het meer. Lily, heette ze. Naast haar zat nog steeds de duistere jongen. Hoe die twee ooit vrienden hadden kunnen worden, was hem een waar raadsel. ‘Waar kijk je naar?’ vroeg Sirius, die overeind was gaan zitten en zijn halflange, bruine krullen naar achteren wierp. Zijn blik volgde die van James en hij grinnikte. ‘Nergens naar, wil je weer naar binnen gaan?’ vroeg James aan hem, om snel van onderwerp te veranderen. ‘Nee, nog niet. We gaan wel als de bel gaat, dat kan toch niet lang meer duren.’ James knikte en Sirius ging weer liggen terwijl hij zijn ogen sloot. James sloot zijn ogen ook even, genietend van het vrije uurtje dat ze hadden. Zonder dat hij er wat aan kon doen, opende hij zijn ogen een paar tellen later weer en keek naar Lily. Een paar minuten lang deed hij niets anders dan staren.
Tot opeens het gerinkel van de bel over het terrein galmde. James schrok op, hij was even vergeten waar hij was en had alleen maar oog gehad voor het meisje, dat nu haastig opstond en haar spullen bij elkaar raapte. Met tegenzin scheurde hij voor de laatste keer zijn blik van haar los, en liep samen met de anderen richting het grote kasteel, dat hen langzaam in een immense schaduw hulde.

Reacties:

1 2

Rukia zei op 29 juni 2013 - 13:11:
dit zijn de Maraurders ten voeten uit, echt de goede basis voor een compleet verhaal, fantastisch gewoon

Lloyd zei op 18 dec 2012 - 18:56:
Dit is echt geweldig! De leukste one shot tot nu toe! Maar dat komt ook gewoon omdat ik een voorkeur heb voor het marauders tijdperk :3
Heel goed gedaan weer!
Ik heb wel een verzoekje voor nog zo'n marauders verhaal!

Balsemio zei op 12 aug 2012 - 13:17:
Deze one-shot is zó leuk om te lezen! -maakt wijds armgebaar-
Echt.. ik denk dat ik hem binnenkort nog een keer lees.
Supersuper kloppend en leuk en en.. tsja. Mijn positieve woordenschat raakt verdorie op bij die one-shots van jou<3.

x

Rebella zei op 23 juli 2012 - 18:25:
EXACT!!!
dit is zo zo zo typsich Marauder-achtig!!!
Geweldig hoe je dit geschreven hebt!!!

LotStuff zei op 16 juli 2012 - 0:27:
Missie voltooid, een beeldig en prachtig one-shot!
Ik ga ook mee met de reactie van hieronder.
Waarom maak je er geen lange verhaal van? Mij heb je al trouwe lezeres, mijn liefde voor James en de Marauders zit hoog!
Haha (':
Prachtig!
Kus, Lot.