Hoofdcategorieën
Home » Overige » Brownsville Academy; Another Love Story » Chapter 20
Brownsville Academy; Another Love Story
Chapter 20
Chapter 20
Een enorme witte vogel steeg op uit Avans borstkas, en cirkelde sierlijk om zijn lichaam heen. Ze had enorme witte veren, die licht leken te geven in het donker. Ze vloog richting de Ravencurse en keek een keer achterom met een trieste blik in haar ogen, voor ze de borstkas van Raven in vloog. Avan´s gave was nu bij de Ravencurse. Ik staarde in Avans glazige ogen, en langzaam werd mijn zicht wazig. Tranen rolden over mijn wangen, en vielen op Avans steeds kouder wordende borstkas. Het gejuich van de Ravencurse hoorde ik wel, maar het was voor mij ergens ver op het achtergrond. Verdriet overspoelde me in een enorme hoeveelheid. Ik voelde me... alleen. Achtergelaten. Plotseling voelde ik een hand op mijn schouder. Het boeide me totaal niet wiens hand het was. Even later viel er een druppel op mijn sleutelbeen. Ik keek met tegenzin op. Het was John.
´Te laat... we waren... net te laat...´mompelde hij onverstaanbaar. Het klonk haast verontschuldigend. Zijn stem klonk dik door de brok in zijn keel. Cindy zat een paar meter achter hem op de grond met haar handen in haar haren. Ik zag haar schouders schokken. Robbie stond als bevroren in de deur opening, en staarde naar zijn broers lijk. Hij verroerde zich totaal niet.
Kus hem, klonk het in mijn hoofd. Ik keek op naar John. Hij was het niet.
Kus hem dan, klonk het wat ongeduldiger. De stem klonk als die van Avan, maar dan... ouder.
Ik boog me voorover, en drukte mijn lippen op die van Avan. Zijn lippen waren fluweelzacht, en vertrouwd. Ondanks dat hij niet meer leefde, voelde ik een sterk gevoel van intensiteit... Hij was overleden, maar zijn liefde voor mij was nog springlevend. Ik voelde het. Ik kuste hem met alle passie die ik voor hem voelde, en het feit dat dit de laatste keer was dat ik hem nog kon zoenen zorgde ervoor dat de tranen onophoudelijk over mijn wangen liepen.
Plotseling klonk er een ijselijke gil. Ik draaide me abrupt om. Raven werd de lucht in gesmeten, en er verschenen barsten in het betonnen plafond. Hij werd van links naar rechts gesmeten, en ik zag dat de zijkant van zijn gezicht één grote wond was geworden. Het gekke was; ik kon niet zien wie hem zo verwondde. Het leek wel alsof... de kracht van binnenuit kwam. En toen zag ik het...
Een enorme raaf steeg op uit zijn borstkas. Hij was zwart, had een enorme snavel, en bloedrode ogen. Ook de witte vogel die oorspronkelijk van Avan afkomstig was steeg op van Ravens lichaam. De vogels draaiden rondjes om elkaar heen, en hielden elkaar nauwkeurig in de gaten. De raaf keek de witte vogel dreigend aan met zijn angstaanjagende ogen, alleen leek de witte vogel niet onder de indruk. Sterker nog: ze gooide haar hoofd in haar nek, en maakte een spottend geluid. De raaf was de eerste die aanviel. Hij pikte met zijn snavel in de hals van de witte vogel en die slaakte een jammerende gil. Een paar van haar fonkelende veren dwarrelden naar beneden. De vogel keerde haar rug naar de raaf, en vloog een paar meter weg. De raaf kreeg een triomfantelijke blik in zijn ogen, en keek naar de Ravencurse die glimlachte. De witte vogel knipoogde naar mij en Avans familie, draaide zich om, en vloog in een hoge snelheid op de raaf af. Ze raakte hem vol op de borst, en het kwaadaardige wezen knalde op tegen de betonnen muur. Ik hoorde de Ravencurse grommen toen het dier op de grond viel, en niet meer opstond. De witte vogel vloog naar de raaf toe, en ontblootte haar witte scherpe tanden. Ze verslond het dier, en ik hoorde Blake, Stormy en Raven hoesten. Er verschenen bloedvlekken op de grond. Zowel van de raaf, als van de Ravencurse. Hoe wilder de witte vogel de raaf verslond, hoe meer de Ravencurse kronkelde op de grond. Toen het dier dood was, verdwenen de Ravencurse, en het enige wat ze achterlieten was een hoopje zwarte stof. De vogel draaide zich om, en vloog richting mij. Ze landde op mijn schouder en keek me met een vriendelijke blik aan. Ze trok één van haar prachtige veren eruit, en veegde er mijn tranen mee weg. Toen veegde ze met de met tranen en mascara besmeurde veer over Avans verwondingen. Ik kon niet geloven wat ik zag: al zijn wonden heelden. Ze gaf de veer weer aan mij, en keek nog één keer achterom, voor ze Avans lichaam iin vloog. Ik hoopte op een wonder... en die gebeurde.
´Avan!´ riep ik. Mijn stem sloeg over van alle emoties, toen ik zag dat hij zijn ogen opende.
Hij keek me verwonderd aan. ´Ben jij ook dood?´
´Nee, gekkie.´ ik lachte, terwijl er opnieuw een traan over mijn wang gleed. Cindy en Robbie liepen met een verbaasde en verwonderde blik in hun ogen op Avan af.
Ik omhelsde hem en voelde de tranen weer over mijn wangen glijden. Ik legde mijn hoofd op zijn borst, en ik voelde dat hij met zijn hand heel licht door mijn haar streelde.´Avan...´ snikte ik. Dit keer van opluchting. ´Ik dacht dat ik je kwijt was... Voor altijd...´
Doordat hij mij zag huilen verscheen er ook een traan in zijn ogen. John bleef verwonderd naar hem staren. Toen drong alles tot hem door. ´Alejandro... Het boek... Hij waarschuwde...´ ik legde mijn wijsvinger op zijn lipppen. ´Het is al goed.´ zei ik. ´Het is voorbij.´
Toen ik om 5 uur ´s ochtends bij Cindy en John aankwam, realiseerde ik me weer dat mijn ouders geen idee hadden waar ik was. Ik WhatsAppte Sam: Sam, je moet me helpen. Ik ben uitgeweest vandaag zonder het mijn ouders te melden, en ben nu bij Avan thuis. Kan jij zeggen dat ik bij Avan thuis ben?
Toen realiseerde ik me dat ze nu vast al sliep. Laat maar, stuurde ik naar Sam. Ik sms´te mijn moeder dat ik bij Avan was, dat we uit waren geweest, en dat ik bij Avan bleef logeren. Ze antwoordde, en terwijl ik haar bericht las kon ik haar al hysterisch horen schreeuwen. Je had het moeten melden! Weet je wel hoeveel zorgen we over je maakten?Ik antwoorde dat het me speet, en zuchtte opgelucht toen ze mijn verontschuldiging accepteerde. Ik legde mijn telefoon weg, en ging naar boven. Avan lag in zijn bed te slapen, terwijl ik hem maar zo´n twee minuten geleden naar boven zag lopen. Hij was moe, en ik ook. Ik bleef een tijdje naar hem staren en zag zijn borstkas op en neer gaan door zijn ademhaling. Ik wist niet wat er gebeurd was, maar het kon me eerlijk gezegd niet schelen. Hij is levend, en dat is het enige wat ertoe doet. Ik nam de trap naar beneden, en liep de woonkamer in. Ik zag dat Robbie, Cindy en John op de bank zaten met de tv aan. Iedereen keek er met een glazige blik naar en ik wist dat niemand het programma echt volgde. De tv stond alleen aan om stilte te vermijden. Ik wilde eigenlijk naar binnen gaan om een pyjama te vragen, maar ik besloot om dat toch niet te doen. Ik wilde ze niet meer tot last zijn. Ik was ze al meer dan genoeg tot last. Ik was de reden dat hun neef bijna dood was, en Robbies broer bijna dood was. Ik liep rustig naar boven, trok één van Avans overhemden aan, en deed mijn haar los. Ik kroop naast Avan in bed, en ik merkte dat Avan als een reflex gelijk zijn armen om me heen sloot. Terwijl ik zijn geur opsnoof viel ik na deze lange dag eindelijk in slaap.
__
Een zachte, tedere aanraking maakte me wakker. Ik deed mijn ogen langzaam open en zag dat Avan. Hij streelde met één vinger over mijn wang terwijl hij me met een bewonderende blik aankeek. ´Goedenmorgen, querida.´ fluisterde hij. Toen hij ´querida´ zei brak er een glimlach uit op mijn gezicht. Ik had dat woord van hem zó gemist.
´Wacht heel even, ik ben zo terug.´ Hij sloeg de lakens van zich af, en liep de kamer uit. Ik stond op, poetste mijn tanden en waste mijn gezicht, voor ik weer in bed ging liggen. Ongeveer tien minuten later kwam hij weer binnen, met een dienblad in zijn hand. Ik zag een croissantje, een glas jus d´orange, en een kommetje met cornflakes. Er brak opnieuw een glimlach uit op mijn gezicht, maar die verdween al gauw. ´Sorry, ik had dit eigenlijk voor jou moeten doen...´
Hij keek me verbaasd aan, en barstte toen in lachen uit. ´Ben je gek? Je hebt juist mijn leven gered!´
Ik keek hem verward aan, en deed mijn mond open om wat te zeggen.
Hij onderbrak me met een glimlach. ´Nee, niet praten. Eerst eten.´
Dat deed ik, en toen ik klaar was bracht ik mijn dienblad naar beneden en waste alles af. Het viel me op dat het erg stil was in huis. ´Waar is iedereen?´ vroeg ik aan Avan.
Hij pakte het blaadje dat op de keukentafel lag en gaf het aan mij. Ik droogde mijn handen af, en pakte het vast.
Hallo jongens,
Als jullie wakker zijn, zijn wij vast al weg.
We hebben besloten een weekendje weg te gaan, en we zijn maandag pas terug.
Jullie willen vast ook even bijkomen na alles wat er is gebeurd,
Veel plezier!
Groetjes,
Cindy.
Avan had een geamuseerde blik in zijn ogen. ´Typisch Cindy, ze wil ons even wat privacy geven.´
´Dat is echt lief.´ zei ik. ´Klinkt geweldig.´
Avan droogde de vaat, en ik ging zitten op de keukentafel. ´Avan... Wat was er gisteren allemaal gebeurd?´
Hij draaide zich om, en hing de doek weer op. ´Kom mee.´
Hij pakte mijn hand, en leidde me naar de woonkamer. Hij ging zitten op de bank, en zette mij op zijn schoot. Toen begon hij te vertellen. ´Toen ik jou voor het eerst zag, wekte je mijn interesse al op. Je was anders dan de rest, en ik wilde je beter leren kennen. Toen ik je karakter beter leerde kennen, had je mijn hart officieel veroverd, Ik wist dat dit niet zomaar een vluchtige verliefdheid was, dit was blijvend. Je bent mijn zielsverwant, Natalie.´ zijn stem klonk vol emotie. ´Jouw ziel bevat een deel van mij in zich, en aangezien ik niet menselijk ben, ben jij sinds wij verliefd werden, niet meer helemaal menselijk. Dit verklaard waarom je niet stierf toen Raven je kuste.´ Hij stopte even om bij mij alles te laten bezinken. ´Toen ik stierf zag je een Lumiés, een witte vogel, afkomstig van mij in Ravens borstkas verdwijnen, toch?´
Ik knikte.
´Die Lumiés symboliseerde mijn liefde voor jou, mijn gave en mijn ziel. Dus mijn ziel werd overgedragen aan het kwaad. Dat veroorzaakte geen probleem. Toen werd mijn gave overgedragen aan kwaad. Dat veroorzaakte ook geen probleem... maar toen werd mijn liefde voor jou aan het kwaad overgedragen, dat veroorzaakte wél een probleem.´ Hij glimlachte en stopte even. ´De raaf, die de kwaadaardigheid van the Ravencurse symboliseert, raakte in contacht met liefde... en dat veroorzaakte een gevecht tussen de witte vogel, die onder andere liefde symboliseerde, en de raaf die kwaadaarigheid symboliseerde.´
´En liefde wint altijd...´ fluisterde ik. Alle puzzelstukjes vielen op hun plaats.
Avan knikte. ´Juist. Mijn soortgenoten met de gave stierfen omdat zij alleen hun ziel en gave overdragen aan het kwaad. Dat is mogelijk. Ze hadden door hun nomadische levensstijl geen tijd om zich te hechten met iemand... Dus kon de liefde hen niet beschermen. Jij hebt mijn hart veroverd, en me dus daarmee gered.´
Hij kuste me gepassioneerd.
´En het boek?´ zei ik even later.
Avan glimlachte. ´Die verteld in Alejandro-stijl wat ik net vertelde.´
Ik glimlachte. ´Alejandro was het die me vertelde dat ik je moest kussen toen de witte vogel naar de Ravencurse ging.´
Avan knikte. ´Dat was om de liefde dat de witte vogel mede symboliseerde aan te wakkeren. Je kan echt geweldig zoenen, trouwens.´
Ik bloosde licht, en Avan lachte. Hij liet zijn lippen over mijn nek glijden, en fluisterde toen in mijn oor. ´Wat wil je gaan doen vandaag? Maakt niet uit wat, ik regel het wel.´
´Eigenlijk wil ik gewoon een rustig dagje thuis, op de bank, een filmpje kijken ofzoiets.´
´Dat doen we.´ zei hij. ´Ik hou van je.´
´Ik ook van jou.´ fluisterde ik terug, en we kusten elkaar.
__
Sam whatsAppte me: Hoe is het bij Avan thuis?
Ik antwoordde: Leuk, ik blijf het hele weekend hier. Avans familie is het hele weekend weg.Ik kreeg spijt dat ik dat laatste erbij toegevoegd had.
Oelala... Dat word gezellig vannacht.
Ik rolde met mijn ogen. Niets geks doen.
Ik beloof niets, antwoordde ze.
Avan en ik zaten een romantische film te kijken over een workaholic die geen tijd meer nam voor de liefde. Ze kwam thuis met een knappe bruinharige man, en zoals verwacht lag het stelletje even later gepassioneerd op bed te zoenen. De ene na de andere kledingstuk ging uit. Ik begon me een beetje ongemakkelijk te voelen. Avan wilde al een tijdje meer, maar ik had steeds het gevoel dat ik er niet klaar voor was. Ik voelde me een slechte vriendin: we waren al zo lang samen en ik bleef hem maar afwijzen. Hij ging achter de Ravencurse aan, riskeerde zijn leven voor mij, en ik wilde hem niet eens geven wat hij het allerliefste wilde.
De bel ging. Ik stond op, en zag dat Avan hetzelfde deed. ´Ga maar zitten, ik ga wel.´ hij gaf me een knipoog, en liep naar de voordeur. Even later kwamen Sam en Avan het huis weer in lopen, en ik zag dat Sam een plastic tasje in haar handen had. Ze pakte mijn hand, en sleepte me mee naar boven. Ik zag dat Avan licht fronsde, en weer op de bank ging zitten. ´Ben zo terug...´ zei ik. ´Dat hoop ik tenminste.´
Sam rolde met haar ogen, en trok me Avans kamer in. Ze deed de deur dicht en gooide de inhoud van haar plastic tasje op Avans bed. Sam pakte het lingeriesetje, en gaf het aan me. Het had een tijgerprint, en had aan de randjes zwarte kant. Ik bloosde al toen ik ernaar kéék.
´Sam, je bent psycho. Ik ga dat niet aandoen, de filmset van Burlesque is in Hollywood, niet Brooklyn.´ ik glimlachte en gaf het terug.
´Trek aan, je wilt niet weten hoe ik heb zitten rondrennen in het winkelcentrum op zoek naar het perfecte setje. Ik moest zelfs een foto geven van je aan een BH fluisteraar van La Perla zodat hij je BH maat in kon schatten.´
´O, nee...´ jammerde ik en ik sloeg een hand over mijn gezicht. ´Zeg alsjeblieft niet dat je dat hebt gedaan?´
´Toch wel.´ ze lachte. ´Die vakantiefoto toen we op Ibiza waren en jij nog geen monnik was. ´ ze grinnikte.
Ik keek haar droog aan. ´Oké, ik ga nooit meer La Perla binnen.´
´Zeur niet! Die medewerker dacht dat ik lesbisch was ofzo.´
Ik barstte in lachen uit, en Sam deed mee. Ze gooide het setje naar me. ´Ik zeg niet dat je gelijk Avan moet gaan bespringen, maar trek het nou in elk geval aan.´
Ik zuchtte, en keek ernaar.
´Cupmaat C heb je toch?´ vroeg Sam. ´Je moest eens zien hoe die vrouw inzoomde op je borsten.´ ze grinnikte weer.
Ik sloot mijn ogen. ´Ja, ja het klopt.´ Ik trok het setje aan, en ging voor spiegel in Avans kamer staan.
´Wow, Natalie!´ riep Sam. ´Je bent... sexy.´
Ik keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan.
´Oké. Awkward.´ mompelde ze, en ze lachte.
Ik bekeek mezelf in de spiegel, en draaide rondjes. Mijn haar had ik los, en krulde een beetje van beneden. Ik keek naar mijn lichaam. Ik was slank, altijd al geweest, en het setje paste me precies.
´Het lijkt wel alsof het voor jou gemaakt is.´ zei Sam.
´Maar ik ga dit echt niet aantrekken met Avan erbij, hoor.´ ik bloosde al bij het idee.
Sam zuchtte.
´Die dude is gek op je, als hij over je praat heeft hij altijd een bigsmile op zijn gezicht. Zie je zijn blik al voor je als hij je zó ziet?´
Ik woelde met mijn hand door mijn haar, en beet op mijn lip. Typisch ik als ik nerveus was.
´In ieder geval, het is jou keuze natuurlijk. Maar hou het alsjeblieft aan, voor de zekerheid. Je weet maar nooit wat er gaat gebeuren.´
Sam graaide weer in haar tas en pakte een fles guess seductive bodylotion uit haar tas. ´Hier.´ ze gooide het naar me. ´Dit ruikt geweldig.´
Ik smeerde me ermee in. Sam gaf me een lichte spijkerbroek. ´Als Avan vraagt wat jullie gingen doen: Sam zag een mooie spijkerbroek in de winkel, en kocht hem voor me.´
Ik keek naar de spijkerbroek en glimlachte naar haar. ´Sam, al ben je een hele aparte vertoning... Je bent een geweldige vriendin. Ik spreidde mijn armen, en nodigde haar zou uit voor een knuffel.
Sam schudde haar hoofd. ´Ik ga je niet knuffelen, daar heb je te weinig voor aan. Ik laat dat maar aan Avan over.´ ze glimlachte.
Ik trok de spijkerbroek en Avans overhemd aan, en Sam en ik naar beneden. Ik zag nog net dat Sam wat in Avans nachtkastje stoppen. Ik wilde niet eens weten wat het was. Toen ik beneden was ging ik weer op Avans schoot zitten, en voelde zijn lippen in mijn nek. ´Je ruikt lekker.´ zei hij.
´Bedankt.´ ik glimlachte.
´Wat had Sam te melden? Ze had erg veel haast, blijkbaar.´ hij glimlachte.
´Ze zag een spijkerbroek in de winkel, en vond hem leuk voor mij.´
´Aha.´ zei hij, en hij keek naar mijn broek. ´Lief van haar.´
´Ja, vind ik ook.´
Ik zag Sam stiekem naar boven sneaken, en ze kwam na ongeveer een minuutje of drie weer naar beneden.
´Doei jongens!´ riep Sam, en ze deed de deur achter zich dicht.
Ongeveer een uur nadat Sam weg was, eindigde de film die Avan en ik keken. De zenuwen sloegen toe, ik was nog niet klaar! Ik stond abrupt op. ´Nog een filmpje kijken?´
´Wil je dat echt? Het is al zo laat.´ hij gaapte en rekte zich uit.
´Ja, ja! Dat wil ik heel graag.´ zei ik paniekerig. ´Nog een film... Waar zijn de films?´ ik zocht snel om me heen.
Avan pakte mijn hand. ´Wat is er querida? Je lijkt zo bezorgd.´ Zijn ogen boordden zich in de mijne.
Ondanks dat zijn gave het nog niet optimaal deed na wat er gisteren was gebeurd, las hij mijn gedachten. Zijn frons verdween. ´Natalie... Het is OK. Ik ben heel geduldig, ik kan wachten. Ik hou van je.´ Hij trok me op zijn schoot, dit keer met mijn gezicht helemaal naar hem toe. Ik sloeg mijn benen om zijn middel, en liet zijn woorden bezinken. Zijn blik was teder, zijn woorden lief. De manier waarop hij naar me keek... Alsof hij me aanbad, me bewonderde. Zijn liefde voor mijwas oprecht, en elke keer als hij naar me keek leek het net of hij opnieuw verliefd op me werd. Ik hield zielsveel van hem, en ik wist dat hij dat ook deed. Terwijl ik in zijn sensuele, donkere ogen keek realiseerde ik me wat. Ik was er klaar voor.
Ik sloeg mijn armen om zijn nek, en overbrugde de kleine afstand tussen ons in.Mijn lippen raakten de zijne en bewogen perfect over elkaar heen. Hij verdiepte de kus, en liet zijn handen over mijn rug glijden, en vervolgens over mijn billen. Hij drukte me nog meer tegen zich aan, en er was nu geen laagje lucht meer dat ons van elkaar hield. Een kreun verliet zijn mond toen ik speels met mijn tong over zijn onderlip ging. Ik gleed met mijn handen over zijn borstkas, en ik kon zijn spieren door zijn shirt heen voelen. Mijn hartslag ging mogelijk nog sneller toen Avan met zijn rechterhand over mijn hals ging, en steeds meer naar beneden gleed. Hij maakte het eerste knoopje los van het overhemd dat ik aanhad, en ook de tweede en derde volgden. Toen zijn hand bij het vierde knoopje was, deed ik mijn rechterhand op de zijne. Hij keek naar me op met zijn donkere ogen die leken te smeulen van verlangen. ´Te snel?´ fluisterde hij schor en ademloos. De vlinders in mijn buik maakten een duikvlucht. Zijn stem was zó sexy als hij opgewonden was. Ik had geen hemd aan onder het overhemd, dus je kon mijn BH al zien. Ik schudde mijn hoofd, pakte zijn hand die mijn knoopjes los maakte, en nam hem mee naar boven. Hij liep vlak achter me de trap op, en bleef mijn hand vasthouden. Toen we in zijn kamer waren, drukte hij me tegen de deur en kuste me snel en vurig. En niet alleen Avan liet zijn handen over mijn hele lichaam glijden, ook ik kon niet van hem afblijven. Avan trok zich terug, en ik zag zijn borstkas hevig op en neer gaan door al zijn gehijg. Hij liet zijn handen weer van mijn rug naar de achterkant van mijn bovenbenen glijden, en tilde me op. Hij kuste mijn nek gretig, en ik leunde met gesloten ogen met mijn hoofd naar achteren. Niet alleen zodat hij er beter bij kon, maar ook omdat ik genoot van de manier waarop hij dat deed. Mijn haar gleed over mijn schouders, en ik maakte een geluid dat een kruising was tussen een zucht en een kreun. Ik zag Avan een beetje glimlachen. Hij keek naar me, en kuste mijn lippen. ´Ik hou van de geluidjes die je maakt.´ zei hij plagerig met zijn sexy schorre stem. Hij legde me voorzichtig neer op zijn bed, en ging op zijn knieeen naast me zitten. Hij trok het shirt dat hij aanhad over zijn hoofd, en kwam voorzichtig bovenop me liggen. Ik sloeg weer een arm om zijn nek heen, en kuste hem.Ik voelde zijn hand glijden naar de knoopjes van het overhemd dat ik aan had. Toen hij alle knoopjes had losgemaakt, ging ik rechtop zitten, en Avan liet het overhemd van mijn schouders af glijden. Zijn blik ontmoette de mijne, en hij keek naar mijn schaars gekleede lichaam. ´Preciósa, je bent prachtig...´ zei hij hijgend. Ik ging weer achterover liggen, en trok hem bovenop me. Hij liet zijn handen over mijn lichaam glijden, en keek naar me op voor toestemming. Ik knikte. Hij maakte het knoopje van mijn spijkerbroek los, en deed hemuit in één vloeiende beweging. Ik draaide ons om, en als een tijger die zijn prooi besloop kroop ik bovenop hem. Ik tongzoende hem, en liet mijn lippen over zijn nek glijden. Zijn rechterhand woelde door mijn haren en ik hoorde hem weer kreunen. Dat geluid moedigde me alleen maar meer aan, en ik kuste en likte elke centimeter van zijn gespierde borstkas. Zijn ademhaling werd steeds frenquenter, en zijn hartslag steeds koortsachtiger.Toen ik bij zijn broeksband was aan gekomen, keek ik even naar hem op, en zag dat zijn ogen gesloten waren en zijn lippen iets van elkaar. Hij opende ze weer, en ik ging verder. Ik maakte zijn riem los, en hij trapte zelf zijn broek uit. Ik keek naar zijn zwarte boxershort, en gleed met mijn hand erover heen. ´Heb ik dat gedaan?´ vroeg ik ongelovig.
´Ja.´ hijgde hij en zijn ogen keken me verlangend aan. ´Me estí¡s matando suavemente...´
Ik glimlachte, en trok hem omhoog zodat hij weer rechtop zat. Ik kroop weer op zijn schoot, en liet zijn lippen mijn nek weer verwennen. Ik bewoog een beetje onrustig op zijn schoot, en Avan gleed met zijn handen over mijn BH. Hij liet zijn handen over mijn rug glijden, op zoek naar de sluiting. Na even frunniken kreeg hij het los, en gooide hij mijn BH opzij. Meerdere kledingstukken volgden, en die nacht bedreven we voor het eerst de liefde. Later die nacht viel ik uitgeput naast Avan neer, die nog na stond te hijgen.
Hij streelde me met één vinger over mijn wang, en ik nestelde me dichter tegen hem aan. ´Ik houd van je.´ fluiserde hij.
´Ik ook van jou.´ antwoordde ik, en we vielen in een innige omhelzing in slaap.
Me estí¡s matando suavemente = You´re killing me softly
Ha-Ha-Ha!
Ik hoop dat jullie me vergeven dat ik jullie voor de gek heb gehouden 
Hopelijk heb ik het goedgemaakt met dat stukje op het einde 
Leave all of your thoughts behind! 
Reacties:
Oke, ik ben pond én blind xd
IK HOU VAN JE!!!!!! Geweldig!!!!
En even al dat Italiaans of Spaans ofzo, geen idee wat ie steeds zegt maar die laatste zin is stoer (rood)
En de allerlaatste zin van jou is echt ÃœBER grappig, ik heb hier lol wahahahahha
Wel echt serieus geweldig geschreven! En ik heb het over het verhaal eh! XD
En natuurlijk zat ik bijna weer te janken toen ie dood ging en met die vogels XD
IK HOU VAN JOU, EN VAN JE VERHAAL EN GEWOON AAAAA IK WIL GILLEN!!!!!
Xx
JEEEEEEEEEEEEEEEJ!!!!!!!!!!!!
Ik kon niet geloven dat je hem zou laten sterven! Dat mócht gewoon niet!
En dit einde heeft echt alles goed gemaakt! MIAUW, WAT EEN PASSIE!
Zalig geschreven meid! Het was echt een fantastisch verhaal en ik ga ook meteen al eens die inleiding van het volgende lezen
Sorry dat ik nu pas reageer.. blijkbaar krijg ik niet altijd een mail als iemand iets in mijn gastenboek schrijft..
Ik hoop dat alles goed met je gaat!
DIT WAS FANTASTISCH!
xxxxxxx
He is alive...AALLLIIIIVVVEEEE!!!!!
O meid dit is gewoon...ja gewoon goed, super,fantastisch, geniaal, een waar meesterstuk!
Avan die zowaar wakker gekust word door zijn mooi prinses, en dan natuurlijk dat laatste stukje, dat het tot de verbeelding sprak is echt het minste dat ik kan zeggen
Geen twijfel mogelijk, dit moet als een boek verschijnen, en misschien later inderdaad een film zoals Kikey al zei.
En o ja, bij deze is het je officieel vergeven dat je ons voor de gek hield in het vorige hoofdstuk
xx
jeay hij is niet dood
me likes this
en dit is een geweldig verhaal
wat jammer dat dit het laaste hoofdstuk is
al moet ik zeggend dat ik het een geweldige afsluiter vind
love
Ik bedoel blond en blind xd