FanFic.nl

Children of Satan

Chapter 2

In the age between three and four, they want nothing else then raw meat.

“Dagen gingen voorbij, en alles leek weer normaal te worden. Katelynn deed niets raars meer, dus Nathaniël was er van overtuigd dat hij zich alles verbeeld had. Na drie maanden kon hij het zich zelfs nauwelijks meer herinneren.

Kathy werd nu bijna drie. Ze had wel al wat tandjes, en ook lange zwarte satijnen haren. Haar moeder was druk in de weer om een geweldig feestje te geven. Hierdoor waren Katelynn en Nathaniël veel alleen, maar dat maakte niets uit omdat oma wel wou oppassen op haar twee favoriete kleinkinderen.
Toch begon een van die kleinkinderen heel lastig te worden. Katelynn wou niks meer eten. Ze bleef maar zeuren, wat nu kon omdat ze al redelijk kon praten.
Het was haar verjaardag nu, en nog steeds kreeg ze geen hap door haar keel. Ze bleef maar wijzen naar vlees, dus gaf haar moeder wat ze wou. Radeloos bakte ze de lekkere kip, gooide het op een bord en schoof het voor haar neer. Katelynn haalde alleen maar haar neus op en keek de andere kant op.
‘Ikke dat niet lekker vinden!’ Ze bonkte met haar vuistje op de plaat van de kinderstoel en kreeg traantjes in haar oogjes. Die vielen één voor één naar beneden, waardoor haar moeder zelf ook verdrietig werd. Hoe kon ze dit engeltje helpen?
Opeens werden haar felblauwe oogjes anders. Ze veranderden naar felrood, en de aders om haar oogkassen heen leken uit te poppen. Haar moeders mond zakte open en ze wreef even in haar eigen ogen. Waarschijnlijk had ze gewoon wat te veel gewerkt voor het feestje, en was dit één van de tekenen dat ze eigenlijk even moest gaan liggen.
Ze opende haar ogen weer, maar nog steeds waren de ogen van haar dochter felrood. Wat was dit?
Katelynn opende haar mondje en begon te praten.
‘Jij gaat nu precies doen wat ik zeg. Loop naar de keuken, en haal al het vlees dat je kunt vinden. Kook het niet maar geef het me zo.’ Haar schattige kinderstemmetje was verdwenen. Ze had nu een zware raspende stem, die je alleen maar in films hoorde. De vrouw wist niet waarom, maar toch deed ze wat Katelynn zei. Ze liep naar de keuken en haalde al het rauwe vlees dat ze maar kon vinden. Ze legde het op een bordje en schoof het voor Katelynn neer. Die begon er wild van te eten waardoor de vrouw misselijk werd. Waarom gebeurde dit?
Na een tijdje had het meisje haar eten op en keek ze met nog steeds diezelfde rare ogen haar moeder aan. ‘Was mijn bord af en wis je sporen uit. Kom daarna weer terug.’
Alles in het hoofd van de vrouw schreeuwde "nee." Maar het leek alsof ze geen controle over haar ledematen meer had. Zelf weigerde ze, maar haar lichaam niet. Die deed alles wat de kleine Katelynn zei. Toen alles brandschoon was, en er geen overblijfselen van het rauwe vlees lagen, liep de moeder zoals gezegd terug naar haar dochter.
‘En nu vergeet je dat dit was gebeurd.’
De vrouw knipperde nog even met haar ogen, en alles wat daarnet gebeurd was was weg.
Ze keek haar dochter liefdevol aan, die gewoon weer felle blauwe ogen had.
‘Mama gaat nog even de taart ophalen. Oma is er zo weer.’
Katelynn knikte snel, en haar moeder liep naar de keuken.
Zodra de vrouw uit het zicht was, verscheen er een duivelse grijns op Katelynn’s gezicht, terwijl haar irissen voor één seconde weer rood kleurden.”�



Oke boem, wat ben ik evil. Remember: Iemand verteld dit verhaal.
FYI: de brief in de proloog hebben de ouders van katelynn niet gekregen.
Waarom, daar komen jullie nog wel achter.

Reacties: