Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Rainy Adventures. » #1 Marlinde

Rainy Adventures.

27 juli 2012 - 11:57

687

0

236



#1 Marlinde

Eindelijk afgestudeerd, eindelijk na 2 jaar kunst opleiding ben ik geslaagd. Nu kan ik verder werken aan mijn vervolg opleiding. Ik was opweg naar huis na de uitreiking van de diploma's toen mijn ouders me over de grote verrassing vertelden.
"Lieverd, we hebben een grote verrassing voor jou." begon mijn moeder.
"Wat dan?" vroeg ik nieuwsgierig.
"We hebben de perfecte school en opleiding voor jou gevonden, kunst-lerares." zei mijn vader.
"Daar voor moet je wel uit huis, en ga je ergens anders wonen." zei mijn moeder.
"Vertel!!" gierde ik van spanning.
"Je gaat in Forks wonen, gaat naar Froks-College en loopt stage op Forks Highschool als teken-lerares." zei mijn moeder.
"YES!" gierde ik het uit van blijheid.
"Er hoort nog een verrassing bij: Jullie krijgen een leuk huis daar om in te wonen, wij betalen alle kosten." zei mijn vader.
"Jullie?" vroeg ik gespannen.
"Ja, jullie." zei mijn vader.
We waren bij huis aangekomen, er brandde licht in huis. wat er normaal nooit brandde als we weg waren, wat was er aan de hand?
"Kom ga naar binnen." zei mijn zus.
Ze gaf me een zacht duwtje en ik liep naar de voordeur, toen ik die open deed kwam er een stort vloed van gejuich over me heen. Mirre en Amy stonden daar, Amy met haar familie, en Mirre met haar oma en zusje. ze kwamen gillend op mij afgerend, vlogen mij tegelijk om de hals.
"Nou mag ik hopen dat jullie mee gaan." zei ik.
"Wij gaan mee!" schreeuwden ze tegelijk in mijn oren.
Van blijheid gilde ik alles aan elkaar, liet mijn vriendinnen los en vloog op mijn moeder af. Knuffelde haar heel stevig en gaf haar een kus, daarna was mijn vader aan de beurt. als laatst mijn zussen. inmiddels liepen de tranen al over mijn wangen. ik zou ze gaan missen, maar ik was ook super blij. Daarna liep ik terug naar mijn vriendinnen,
"Kun je het geloven, we gaan naar Forks!" juichte ik.
"Ja, wij gaan naar Forks Highschool." zei Mirre.
"Ik loop daar stage als teken-lerares." zei ik.
"Dames jullie vertrekken morgen al, help Marlinde haar koffers maar inpakken." lachte mijn moeder.
"Hè? morgen al, en hun dan?" vroeg ik.
"Ze hebben hun koffers allang hier klaar staan in huis. ze blijven vannacht slapen en morgen vertrekken we heel vroeg naar het vliegveld.
Zo gezegd zo gedaan, we waren naar boven gegaan en begonnen kleding en spullen te stapelen. Dat belandde in 1 koffer en 2 weekend tassen. daarna ploften we op onze bedden neer, druk pratend over morgen. Benieuwd bij wie we in de klas kwamen, of de mensen aardig zouden zijn. het was allemaal zo spannend, ik kon niet wachten tot de volgende dag. Uiteindelijk vielen we in slaap, maar 5 uur later werden we gewekt.
"Opstaan dames, binnen 1 uur zijn we weg!" zei mijn vader.
Zuchtend stonden we op, kleden ons snel aan en renden naar beneden. aten ons ontbijt, mijn laatste ontbijt hier voor een hele tijd. daarna gingen we ons klaar maken en liepen weer naar beneden met onze koffers.
"Niks vergeten?" vroeg mijn moeder.
"Nee, ik heb alles bij me." zei ik.
Mijn moeder huilde, mijn zussen huilden, mijn vaders ogen waren rood. mijn vader huilde normaal nooit in ons bij zijn.
"Ik ga jullie zo erg missen!" zei ik.
Knuffelde en gaf iedereen een kus, toen was het tijd om te gaan. Mijn zussen bleven thuis, mijn honden ook.
"Bello, pas goed op Bella. Bella, pas goed op Bello. Ik kom jullie allemaal in de vakantie weer opzoeken, in de zomer." zei ik huilend.
Toen stapten we in de auto. op naar het vliegveld.

Nu zaten we in het vliegtuig naar Seatle, druk pratend over het perfecte onderwerp: Forks.
"Riemen vast, we gaan landen." zei een vrouwelijke stem door de intercom.
Met trillende handen deden we onze riemen vast, dit werd zo spannend. Toen het vliegtuig eenmaal geland was liepen we het vliegtuig uit, naar de uitcheck balie en haalden onze koffers en tassen op. zetten ze op een karretje en liepen naar buiten. allemaal taxi's met naamborden, ik zocht naar de onze.
Marlinde, Mirre, Amy.
Stond er op een bord. Daar liepen we heen, stelden ons voor.
"Stapt u maar in, dan kunnen we gaan." zei de man.
We knikten en stapten in de taxi, het werd steeds spannender!


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.