just a movie

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » One Direction » just a movie » eleven

just a movie

Geschreven door:

ZoeyRedbird

Onderdeel van:

just a movie

Laatst bijgewerkt:

29 juli 2012 - 21:55

Aantal woorden:

505

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

289

eleven

Baby I'm from New Yoooork Concrete jungle where dreams are made of There's nothing you can't do Cause Now you're in New York These streets will make you feel brand new The lights will inspire you Here it for New York... Alicia Keys - New York

Het volgende wat ik hoorde was een liedje van Troublemaker. Toevallig was het I want you back, mijn lievelingsliedje. Lyam grijnsde weer met zijn beruchte grijns en trok me mee naar de rest. Het was een langzaam nummer. Ik legde mijn armen om zijn schouders en we begonnen te slowen.

I need you in my life,
I want you in my arms...

Dat waren de enige 2 zinnen die ik me herinnerde. In die 2 zinnen kreeg ik het namelijk voor elkaar om Lyam een kus te geven. Edward en Alex begonnen te joelen.
'Ik wist het! Ik wist het! Ik zei het toch Lyam! Ik had gelijk!', riep Martin de hele tijd. Na I want you back kwam volkomen verwacht een enorm snel nummer. Ik maakte me los van Lyam, schudde mijn haar heen en weer en ging helemaal los. Zo ging het een tijdje door. Bij langzame nummers was ik bij Lyam en bij snelle nummers hobbelde ik het hele gebouw door met 4 jongens achter me aan. Een beetje zoals een polonaise. Maar dan... anders. Het liep tegen half vier toen ik bijna tegen Lyams schouder aan in slaap viel.
'Zullen we terug gaan?', vroeg Lyam in mijn plaats. 'Mijn doornroosje valt in slaap.' De andere jongens knikten en Lyam trok me voorzichtig omhoog. Hand in hand liepen we terug. Eenmaal in de lobby werd ik weer een beetje wakker. Wakker genoeg om de jongens uit te dagen voor een wedstrijdje trap rennen. Als een speer ging ik ervan door. Lyam weigerde mijn hand los te laten. We wonnen wel, maar het werd wel een gelijkspel. Toen Edward, Alex en Martin hijgend aankwamen gaf ik ze een knuffel en ze liepen door.
'Dus..', zei Lyam. 'Hebben wij nou iets?'
'Als jij dat ook wil', zei ik twijfelend.
'Dat wil ik', reageerde Lyam meteen.
'Dan hebben we iets', zei ik ontspannen. Lyam gaf me nog een kus en een knuffel voordat ik naar binnen ging. Ik zwaaide naar hem toen hij wegliep en opende mijn deur. Zachtjes liep ik naar mijn bed. Ik weet niet waarom. Normaal zou ik het niet erg vinden als ik mijn ouders wakker maakte, maar nu zat ik in de zevende hemel. Of op een roze wolk. Of misschien had ik een roze bril op. Ik ging voor een roze wolk in de zevende hemel. Met een roze zonnebril op natuurlijk. Vergeet de roze zonnebril niet! Nadat ik mijn oversized shirt en korte broek had aangetrokken sprong ik letterlijk in mijn bed. Om daarna halverwege het plafond te belanden. Notitie voor mezelf. Als je nog langer wil leven dan vandaag moet je niet op het bed springen. Ik viel snel in slaap en droomde over een bepaalde jongen. Met bruine krullen. En blauwe ogen. En een boel spieren. Met de naam Lyam. Die mijn vriendje was. Rond 5 uur werd ik even wakker. Ik kwam overeind en fluisterde: Lyam is mijn vriendje! Meteen daarna viel ik weer in slaap. Ja, ik haalde rare dingen uit in mijn slaap

Reacties:

tamarastyles zei op 29 juni 2013 - 15:18:
ik luister steeds het nummer dat boven dit verhaal staat. new york is een leuk nummer! ik ben benieuwd wat ik zo weer ga luisteren maar eerst even wachten tot new york is afgelopen. genoeg over muziek. ik spring altijd op mijn bed..
nou ja maakt ook niet uit.
beautiful story! XXXXXX Tamara