Hoofdcategorieën
Home » One Direction » just a movie » thirty six
just a movie
thirty six
Ik gaf Lyam nog snel een kus voordat hij het podium oprende. Lyam was nog geen 3 seconde weg toen ik Phoebe ondervroeg. Alhoewel, ondervroeg... Ik stelde meer iets vast dat Phoebe moest bevestigen.
'Je vind Alex leuk, ja toch? En dan niet Stefan leuk, maar gewoon leukleuk.' Phoebe grijnsde.
'Hij is zoooo geweldig!' jubelde ze. 'Nog veel beter dan ik had verwacht!'
'Zolang je hem maar niet kwetst', zei ik met een serieuze blik. 'Ik vertel Lyam niet graag dat zijn vriend door mijn beste vriendin gekwetst wordt.' Phoebe grinnikte.
'Ik meen het Phoebs!'
'Dat weet ik toch', zei Phoebe serieus. 'Trust me, dit is absoluut een blijvertje.' Ik moest lachen. Ik kon nooit lang serieus zijn mijn Phoebe in de buurt. Het eerste nummer, I want you back, was net afgelopen. Lyam zwaaide even naar me en Alex knipoogde mijn kant op. Waarschijnlijk was die knipoog voor Phoebe bedoeld. Phoebe had de knipoog ook gezien en bloosde nu letterlijk van alle kanten. Had ik de eerste paar dagen ook zo gereageerd op Lyam? Waarschijnlijk wel. Waarom had niemand de tijd genomen om me dat te vertellen? Na nog een paar jongens gingen de jongens even backstage om wat te drinken en in Alex's geval, iets te eten. Lyam dronk zijn flesje in een keer leeg en stond op. Ik kreeg een snelle kus van hem voordat hij weer klaar ging staan. Ik gaf hem nog een knuffel. Daar ging mijn maag weer, met die onontdekte turnsprong. Zou dat ooit ophouden? Alex was net iets te lang bij Phoebe, hij moest als laatste het podium op rennen.
'Dit liedje is voor een heel speciaal meisje', zei Lyam. 'Sommige noemen haar een 'Mystery Girl', sommige noemen het ware liefde. Ik weet alleen dat ik dit liedje voor haar ga zingen.' Toen starten de eerste paar tonen van het liedje You will be you. Ik hield van dat liedje. Ik kende de tekst helemaal uit mijn hoofd. Ik stond backstage even hard mee te zingen als de fans. Phoebe kende het liedje ook en al snel hielden we een duet. Na het liedje lagen we letterlijk op de grond van het lachen. Ik zag Lyam raar kijken. Hij zou dit intussen wel gewend moeten zijn. En inderdaad, hij haalde nauwelijks zichtbaar zijn schouders op en ging weer verder met zingen. Phoebe en ik kregen het niet voor elkaar om op te staan. Uiteindelijk kwam Janice bij ons staan. Ze ging door haar hurken en vroeg: 'Mag ik ook meelachen?'
'Natuurlijk!' zei ik lachend. Janice trok ons overeind en samen werden we zo melig als maar zijn kan. We hielden een wedstrijdje snel eten. Wie het snelste een hamburger weg kon werken. Ik won natuurlijk. Ik had de hele avond geoefend. Janice was halverwege en Phoebe had net twee happen weggewerkt. Ik moest enorm hard lachen, om niks eigenlijk, en Janice lachte vrolijk mee. Zodra ze haar hamburger had doorgeslikt dan. Niet iedereen was zoals Alex. Phoebe slikte moeizaam een hap hamburger door en begon mee te lachen.
'De jongens zijn nog wel even bezig', zei Janice die de hik had gekregen van het lachen. 'Zullen we gaan wii'en? Als het goed is staat er een wii in hun kleedkamer.'
'En daar mogen wij zomaar komen?' vroeg Phoebe. Ik snapte waar Janice heen wilde.
'Je kunt moeilijk het podium op gaan om het te vragen.' zei ik terwijl ik naar Lyam zwaaide. Hij moest moeite doen om niet vrolijk terug te zwaaien. Ik en Phoebe volgde Janice naar de kleedkamer van de jongens. Zij wist de weg tenminste. Wij zouden binnen dertig seconden zijn verdwaald. Ik vertelde het aan Janice. Ze moest lachen.
'Je raakt eraan gewend', zei ze. 'Dit is het tweede jaar dat ik met de jongens mee ga naar concerten. Ik ben hun vaste visagiste geworden. Als je elke week ergens anders bent leer je vanzelf om je snel te kunnen oriënteren.'
'Ik ga nooit de visagie in', mompelde Phoebe. 'Ik word liever piloot'. Janice moest lachen.
'Serieus?', vroeg ze lachend. Phoebe knikte.
'Ik wil al vanaf kinds af aan piloot worden. Het lijkt me een mooi beroep. Je ziet de hele wereld vanaf de lucht.' Janice knikte.
'Daar heb je gelijk in', zei ze. Intussen waren we bij de kleedkamer aangekomen. Janice liep zomaar naar binnen. Ze wist al waar de wii stond.
'We hebben een zangspel en... ja, dat was het eigenlijk wel.' Ik moest lachen.
'Ik weet niet waarom, maar ik ga voor het zangspel', zei ik terwijl Phoebe in lachen uitbarstte. Ik wist al waarom ze moest lachen. Ik zag de jongens zichzelf al helemaal uitsloven voor dit spel.
Reacties:
piloot is zeker stoer!! waar is nou die smiley van een dansende banaan die hyves wel heeft??
ik word geen piloot en ik ga ook niet de visagie in. ik word actrice *trots kijkend meisje*