Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » Hiding love. [COMPLEET] » 19. State of mind.

Hiding love. [COMPLEET]

12 aug 2012 - 10:44

719

1

301



19. State of mind.

Nick POV
Het was nu twee dagen geleden dat Taylor weg is gegaan, dat briefje achterliet en me compleet negeerde. Hoe vaak ik ook belde, sms’te, wat dan ook, ik kreeg geen antwoord. Ik voelde me leeg, alsof ze de zon in mijn leven was. Hoe kon ik ook zo dom zijn om eerder weg te gaan dan dat ze sliep? Ik kan mezelf wel voor m’n kop slaan. Joe en Kevin waren er ook al niet. Ik was alleen. Compleet alleen..
Elvis kwam de kamer ingeslopen en liet zich bij mijn voeten in elkaar zakken.
‘Hoe kon ik nou denken dat ik alleen was? Ik heb jou natuurlijk nog, hé? Beste vriendje.’
Ik aaide hem over zijn kop.
‘Kom jochie, gaan we even een stukje lopen.’
Ik moest van dit landgoed af. Ik was het even helemaal zat. Ik pakte een pet en zonnebril van de kapstok af, trok mijn rode skinny jeans nog even recht, propte mijn voeten in mijn tweede paar zwarte All Stars en klikte Elvis vast aan zijn riem. Samen met hem liep ik de voordeur uit, richting de poort.
‘Ah, heer Jonas. Stukje lopen met het hondje?’
Meneer Links deed het hek voor me open.
‘We moeten het beestje gezond houden, nietwaar? Als jullie willen, kunnen jullie wel een paar uurtjes pauze nemen. Er is toch niemand in het huis.’
Meneer Rechts en Links keken me verbaasd aan.
‘Weet u dat zeker meneer?’
Ik knikte.
‘Geen idee waar die broers van mij uithangen, maar ik heb de komende paar uur aan het lopen, rennen, weet ik veel allemaal.’
‘Zorg wel dat u op tijd terug bent, de limo haalt u om een uurtje of drie op vanmiddag. Wij zullen onze posities weer om één uur innemen.’
Ze gaven me allebei een handdruk, gooide hun jasjes in de struiken en liepen als twee vrienden weg van het hek.
‘Ja, Nickie mag vanavond weer hartstikke leuk als een gekke popster over het podium heenrennen.. Joepie!’
Elvis trok zijn bek open, alsof hij me wat wilde vertellen.
‘Wat is er dan jochie?’
Er kwam een hele dikke boer uitzetten.
‘Gadver, beestje!’
Samen met Elvis liep ik de stoep af, waarheen? Geen idee.
Na een paar uurtjes waren we vlakbij de bar waar ik Taylor heb ontmoet. Ik wist niet waar ik moest kijken, maar voelde me heel ongemakkelijk.
‘Jongens janken niet op straat. Kom op man!’
Ik praatte tegen mezelf. Het moest niet erger worden. Ik keek even naar binnen, naar de legen barkrukken en stapte door. De deur van de bar ging open, maar ik kon niet zien wie eruit stapte, want ik stond met mijn rug naar de deur toe.
‘Nicholas? Nick!’
Mijn haartjes in mijn nek gingen recht overeind staan. Kippenvel trok over mijn armen heen toen ik de stem hoorde. Ik draaide me om.
‘Natasja.. Hey.’
Ze liep op me af en gaf me een knuffel.
‘Hey schatje. Kwam je me opzoeken?’
Ik zette mijn zonnebril op mijn pet en keek haar niet begrijpend aan.
‘Ach, kom op! Je weet dat ik hier elke woensdag rond dit tijdstip zit..’
Dat was ik helemaal vergeten. Ik wist ook niet dat het woensdag was.
‘Nee, sorry. Ik heb er niet bij nagedacht.’
Haar gezicht betrok.
‘Oh, nou. Dat kan hé? Hey, kom mee naar binnen, dan doen we een drankje en kan ik je alles vertellen wat er de afgelopen weken met me is gebeurd!’
Ik kon niet geloven dat ze dat net zei.
‘Jij denkt écht alleen maar aan jezelf hé?’
Haar ogen sprongen open.
‘Ja, hallo! Iedereen hier doet dat toch?’
Ik dacht aan Taylor. Taylor dacht altijd aan andere, dan pas aan zichzelf.
‘Nee, Natasja, niet iedereen is zo’n achterbaks mens als jij. Als je me nu excuseert, ik heb een concert dat ik moet voorbereiden.’
Als haar ogen nog verder opengingen, waren ze uit haar hoofd geplopt denkt ik.
‘Ohjaaa, dat stomme benefietje van je. Veel plezier en doe de kindjes in Afrika de groeten van me.’
Ze zwaaide haar haar naar achter en liep terug naar de bar.
‘Dag Natas, fijn leven verder.’
Hoofdschuddend draaide ik me weer om en liep terug richting huis. Niet te geloven dat ik er ook aan heb getwijfeld of zij wel eens de ware voor me kon zijn geweest.
‘Wat jij, Elvis?’
Hij gromde en blafte.
‘En wat vind jij van Taylor?’
Bij haar naam begon zijn staart te kwispelen en sprong hij heen en weer.
‘Ik moet en zal haar terugkrijgen.. Kom jochie, naar huis!'
Ik pakte mijn telefoon en stuurde haar nog één sms’je.


Aan: Taylor
Van: Nick
Bericht:
Please be mine.


Reacties:


BAM
BAM zei op 3 sep 2012 - 4:40:
Aaaaaaw zo lief!!!! Ik kan gewoon niet stoppen!!!