FanFic.nl

Een nieuw begin

Hoofdstuk 3

Glimlachend kijk hij me aan, ‘Dom ben je niet.’ Zegt hij alleen. Het enigste wat ik kan zeggen is ‘Daar was ik zelf ook al achter.’ Ik kijk dan voor het eerst echt door de grote zaal. Door mijn zenuwen heb ik eigenlijk niks gezien. Er zijn vier grote houten tafels met leerlingen en aan het einde van de grote zaal staat de tafel voor de leraren. Veel leraren zijn onbekend voor me. Perkamentus ken ik en ik heb Hagrid en professor Anderling al gezien. Omdat ik de leraren vanzelf tegen kom besluit ik verder te kijken. Mijn aandacht wordt getrokken door de duizenden kaarsen die branden boven de tafel. En dan zie ik waar ik al zo ontzettend veel over heb gelezen; het betoverde plafond. ‘wow.’ Kan ik alleen maar uitbrengen. ‘Ja mooi he,’ zegt Hermelien om de spanning te verbreken. ‘Schitterend, ik wist dat Ravenklauw kon toveren, maar dit slaat echt alles.’
‘Ravenklauw?’ zegt Ron verbaast.
‘Ja, die heeft dit voorelkaar gekregen. Staat in “De geschiedenis van Zweinstein”� ik vond “de beknopte geschiedenis van Zweinstein”� net iets te beknopt.’ heb je dat niet gelezen?’ vraag ik.
‘Sodeknetter, ik geloof dat zelfs Hermelien dat boek niet heeft gelezen toch Hermelien?’
Hermelien bleek het plotseling erg druk te hebben met het opscheppen van eten. Zelf begin ik ook honger te krijgen en laat mijn bord vol. Het verbaast me trouwens niets dat het eten zo op tafel kwam, dat gebeurde op mijn oude school ook. Harry en Ron begonnen te praten over Zwerkbal en Hermelien en ik praatte wat over de lessen die ik zou volgen. Ik bleek bijna hetzelfde pakket te hebben als Hermelien. Bezweringen, Kruidenkunde, Toverdranken, Gedaanteverwisseling en verweer tegen de zwarte kunsten. Alleen Hermelien heeft er nog voorspellend rekenen bij en ik had gekozen voor oude runen. Toen alle borden leeg en weer schoon waren stond Perkamentus op. ‘Jongens en meisjes, voordat jullie naar bed gaan nog een paar laatste woorden. De nieuwe leraar verweer tegen de zwarte kunsten is professor Plofjes.’ Een applaus klonk door de grote zaal. ‘Daarnaast is het verboden bos ook echt verboden. En jullie kunnen je aanmelden voor het zwerkbalteam van je afdeling. Voor nu zou ik zeggen slaap lekker en tot morgen!’
Hermelien sprong op. ‘Kom Ron, we moeten de eerstejaars naar de leerlingenkamer brengen!’ Ze was al druk bezig om de eerstejaars in het gareel te brengen en Ron sjokte er wat achteraan. Lachend keek ik ze na. ‘Leuk stel die twee, zei ik tegen niemand in het bijzonder.
‘Zou je denken, totdat je ze ruziënd meemaakt. Zegt Harry die ik totaal vergeten was. ‘ Loop maar met mij mee, anders ben ik bang dat je de leerlingenkamer niet vind.’ Zwijgend lopen we naast elkaar. Als we naar mijn idee trap 251 hebben gehad begint mij die stilte me te irriteren, ik besluit het maar over Zwerkbal te hebben. ‘Professor Perkamentus zei zonet wat over zwerkbal.. Weet jij wie ik moet hebben als ik ook in het team wil?’
‘Nou, zegt Harry, dan moet je bij mij zijn. Ik ben net benoemd tot aanvoerder van het Griffoendor team.’
‘Super’ is mijn antwoord, wanneer zijn de selectiewedstrijden? En wanneer weet ik dan de uitslag?’ voordat ik meer vragen kan stellen steekt Harry zijn hand op. ‘Even ademhalen jij! Ik heb nog geen idee wanneer de selectiewedstrijden zijn, over twee weken ofzo, en ik denk dat je dan ook meteen de uitslag krijgt. Wie het beste is komt in het team.’ Zwijgend knik ik. Dat klinkt me bekend in de oren. Ik kijk weer op en zie Harry al een paar treden verder lopen, die wil duidelijk niet verder praten, dus lopen we zwijgend verder. Ondertussen kijk ik mijn ogen uit, al die schilderijen! Uit mijn ooghoeken zie ik hoe Harry over een trede springt, maar ik ben net te laat en zak door een trede heen. Blijkbaar is dat niet onopgemerkt want Harry stopt en kijkt me lachend aan. ‘Sorry, misschien had ik moeten zeggen dat je over sommige traptreden moet springen.’
‘Hmm, misschien wel, maar ik heb liever dat je me even helpt om uit de trap te komen. Dit is niet echt heel comfortabel ofzo.’ Gelukkig helpt hij me en even later staan we voor een enorm schilderij met een even enorme vrouw in een afschuwelijke roze jurk. ‘Dit is de dikke dame, en hierachter is onze leerlingenkamer. Het wachtwoord wil wel eens wisselen in het schooljaar, maar voor nu is het paardenkop.’ Bij dat laatste woord gaat de deur open en loop ik voor het eerst de leerlingenkamer in. Het is een ronde ruimte met bij een geraapte stoelen en tafels en lekkere stoelen die voor de open haart staan. Er zijn twee trappen die denk ik naar de slaapvertrekken leiden. Ik zie Hermelien en Ron al. Ook Hermelien ziet me staan, ze slaat een hand voor haar mond. ‘Rena, ik ben jouw helemaal vergeten! Hoe heb je het kunnen vinden. Ooh ik vind dit verschrikkelijk!’
‘Rustig Hermelien, ik ga niet dood ofzo, Harry heeft me op sleeptouw genomen gelukkig, anders was er niet gekomen, zat ik nu nog in de trap vast.’
‘Harry, dank je wel! Ik had niet zo stom moeten zijn.’ Begint Hermelien tegen Harry, maar die steekt zijn hand op, het is goed zo.
Na nog een paar woorden gaan Ron en Harry naar hun slaapvertrek en ik loop met Hermelien naar de andere trap, mijn bed wacht op me.

Reacties: