Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Layla en Sneep » De voorspelling

Layla en Sneep

15 aug 2012 - 17:04

2222

0

291



De voorspelling

H4 de voorspelling


“ Wie is dat?”¯ vraagt Layla fluisterend aan Sneep. Sneep haalt zijn schouders op.
“ Geen idee.”¯ Fluistert hij terug. Met zijn drieën lopen ze op het meisje af.
“ Hallo,”¯ zei Layla vriendelijk tegen het meisje.
“ H…hallo.”¯ Antwoord het meisje verlegen.
“ Hoe heet je?”¯ vraagt Layla als het een tijdje stil is.
“I… ik heet Astrid.”¯ Antwoord het meisje verlegen.
“ Aangenaam kennis maken,”¯ zei Layla vriendelijk. “ Ik heet Layla. Dat is Mariska.”¯ Ze wijst naar Mariska die rechts van Layla staat. “ en Professor Sneep.”¯ Ze wijst naar Sneep. Astrid knikt dat ze het snapt. Een paar tellen later gaat de bel.
“ Laten we alvast naar binnen gaan.”¯ Zei Sneep en hij doet de deur open. De andere knikten en volgens hem het lokaal in. Zodra iedereen weer in het lokaal zit steekt Mariska haar hand op.
“ Ja, Mariska?”¯ vraagt Sneep als hij haar aan kijkt.
“ Nauw kijk Professor, Astrid weet niet wat ze moet doen. Kan ze met mij en Layla mee werken?”¯
Ze kijkt Sneep vragend aan. Sneep wacht even.
“ Ja.”¯zei hij langzaam. “ Ja, dat is goed.”¯
Mariska glimlacht en helpt samen met Layla om de rest van de les Astrid te helpen met haar toverdrank. Aan het eind van de les zegt Sneep: “ Oké, stop jullie toverdrank in een flacon en zet hem op mijn bureau dan zal ik hem beoordelen. Iedereen doet wat er gevraagd word en gaat dan naar hun volgende les. “ Oja nog 50 punten voor Griffoendor vanwege een goede drank”¯. De Griffoendors lopen lachend naar buiten, na pratend over hun verdiende punten.
En terwijl iedereen weg is blijft Layla een beetje treuzelen.
“Wat is er Layla?”¯vroeg Sneep. “Niks.”¯antwoord Layla. Sneep loopt naar Layla toe en slaat zijn armen om haar heen. “Zeg het nu maar”¯ zei hij glimlachend. Layla gaat met haar gezicht richting die van Sneep, die ook met zijn gezicht naar die van haar gaat. Maar net op het moment dat ze elkaar een zoen willen geven gaat de deur open. Zowel Layla als Sneep keken geschrokken om naar de deur en zuchten toen ze Mariska zagen staan.
“ Mariska,”¯ zei Sneep. “ Moet jij niet naar je les?”¯ Mariska keek haar leraar met een opgetrokken wenkbrauw aan.”¯ Natuurlijk wel, Professor Sneep, maar ik merkte halverwege dat er iemand ontbrak. Mariska werpt een blik op Layla en slaat haar handen over elkaar. “ Layla was namelijk opeens verdwenen.”¯ Layla merkte dat Mariska een beetje kwaad was omdat ze haar moest zoeken en zei: “ Sorry, Mariska het zal niet meer gebeuren.”¯ Mariska knikte. “ Oké, oké, ik begrijp het, maar zeg de volgende keer dat je nog even wilt blijven dan snap ik dat.”¯ Layla glimlacht en omhelst haar vriendin. “ Ik ben blij dat je zo om me geeft, maar ik denk dat het tijd word om naar de les te gaan vind je ook niet?”¯ Mariska knikt. “Ja, we hebben nu Waarzeggerij.”¯ “ Ik breng jullie wel,”¯ zei Sneep en begeleid de twee naar de Waarzeggerij toren. Als ze onderaan de trap staan vraag Mariska: “ Een vraagje Professor, waarom gaf u ons 50 punten?”¯ Sneep kijkt haar met zijn emotieloze ogen aan terwijl hij denkt: dat ga ik je niet vertellen. “ Nauw, eigenlijk omdat jullie drank zo goed is.”¯ Antwoordt hij haar. Maar hij kon zien dat Mariska hem niet helemaal vertrouwde. “ Juist ja, en toch geloof ik dat iets achter zit.”¯ Zowel Layla als Sneep draaien met hun ogen en schudde hun hoofd.
Layla wend zich tot Sneep. “ Zullen we straks in de volgende pauze verder gaan met onze picknick, Severus?”¯ vroeg ze. Sneep glimlacht. “ Het zou me een eer zijn, ik kom je straks wel halen.”¯ Nadat hij Layla had gekust liep hij terug naar de kerkers. Layla glimlacht in zich zelf als ze opeens Mariska een raar geluidje hoort maken. “ Tisser?”¯vraagt ze aan haar. “ Niks,”¯ antwoord Mariska poeslief maar met een toon van “getver”¯. “ Kom dan gaan we naar de les.”¯ Samen lopen ze naar het lokaal en zodra ze binnen zijn worden ze door iedereen aan gekeken. “ Sorry dat we zo laat zijn, Professor.”¯ Zei Mariska tegen Zwamdrift, de leraar Waarzeggerij. “ Geeft niks kindje,”¯ antwoorden Zwamdrift. “Ga zitten ik was net begonnen.”¯ Mariska en Layla nemen plaats achter in het lokaal terwijl Zwamdrift verder gaat. “ Zoals ik al zei gaan we vandaag verder met handlezen.”¯
Mariska kijkt Layla en zei: “ Begin jij maar.”¯ En ze steekt haar rechter hand uit.
“ Oké,”¯ Layla pakt Mariska’s hand en kijkt aandachtig. Op dat moment loopt Zwamdrift naar hun tafel. “ Heeft u hulp nodig?”¯ Layla kijkt op. “Ja graag.”¯ Antwoord ze. Zwamdrift pakt Mariska’s hand en kijkt er even naar, maar schrikt dan. Iedereen in het lokaal kijkt hun kant op. “Arm kind,”¯ zei Zwamdrift. “ Je wordt achterna gezeten door.. door de dood.”¯ Layla en Mariska kijken elkaar met opgetrokken wenkbrauwen aan. “ Geweldig,”¯ zei Mariska. “ Kunt u zoiets ook bij Layla zien?”¯ Zwamdrift pakt Layla’s rechter hand en kijkt er naar. “ U zult iets geweldigs ontdekken,”¯ Ze Zwamdrift tegen Layla. “ Maar u zult ook worden lastig gevallen worden door een oude bekende die op wraak uit is door wat u hem heeft aangedaan, Het is een blonde man die nog erg veel van u houd.”¯ Zwamdrift pauzeert even. “ Ook zal de dood achter u aan gaan.”¯ Ze draait zich om en gaat verder met de les. De rest van de les wordt er niet meer gesproken, maar werpt iedereen wel een blik op Layla en Mariska alsof er elk moment iets kan gebeuren. Layla en Mariska kijken elkaar schouderophalend aan en pakken hun spullen aan het einde van de les. Zodra de naar de deur willen lopen zei Zwamdrift tegen Mariska: “ Oja, liefje, binnenkort zal er iemand op je vriendin vallen.”¯ Mariska trekt haar rechter wenkbrauw op en zei: “Oké,”¯ Kijkt Layla aan en ze lopen naar buiten om Sneep daar tegen een muur te zien staan. “Hallo,”¯ zei Layla glimlachend en gaf Sneep een kus. “Dag, Layla,”¯ antwoorden Sneep met een glimlach en kust haar terug. “En hoe vond je deze les?”¯
Layla en Mariska kijken elkaar even aan als Layla antwoord: “O leuk hoor alleen ze voorspelde dat Mariska achter na gezeten worden door de dood.”¯
“Wat belachelijk is natuurlijk,”¯ Zei Mariska er tussen door. “Er is nog nooit iemand dood gegaan.”¯ Sneep knikt. “ Dat is zo.”¯ Layla zucht en kijkt al wat vrolijker. “Maar ze vertelde ook dat ik iets geweldig zal ontdekken.”¯ “O,”¯ Sneep kijkt quasi verbaast. “ Misschien kom je er wel achter hoe veel ik van je hou.”¯
Layla geeft Sneep een speelse tik en lacht. “Ze zei ook dat Daniel weer terug kwam.”¯ Zei ze treurig. Sneep sloeg zijn armen om haar heen. “ Wie is Daniël?”¯ vroeg hij.
“Daniël mijn ex is.”¯ Antwoorden Layla met haar hoofd tegen Sneep’s schouder. “ En hij is heel gevaarlijk.”¯
Sneep geeft Layla een kus op haar voorhoofd. “ Geen zorgen ik bescherm je wel tegen hem.”¯ Layla glimlacht en kust Sneep op zijn mond. ‘Dat is lief van je.’ Uit haar ooghoek ziet ze Mariska braak neigingen maken en lacht even. Ach, Mariska ooit komt jouw tijd nog wel.
Mariska zelf kijkt naar het tweetal en schud haar hoofd. ‘Heey, ik ga ervandoor, gaan jullie maar gezellig bij praten hebben jullie wel verdiend, dan skate ik nog even door de school.’’ Mariska pakt haar skateboard en loopt in de richting van de trap. ‘Oja, Layla we hebben straks verweer tegen de zwarte kunsten, wees niet te laat.’
Layla knikt. ‘Geen zorgen ik ben op tijd.’
‘Okay, zie je daar.’En nadat gezegd te hebben gaat ze weg.
Sneep wendt zich tot Layla. ‘Layla ik zie dat je ergens mee zit, wat is er?”¯ Layla zucht eventjes en begint: ‘Nauw Zwamdrift zei ook dat de dood achter mij aan zat.’ Ze wendt haar hoofd naar de andere kant. ‘ Maar toen Mariska net vertelde dat nooit iemand dood is gegaan ben ik er ook niet meer bang voor.’ Sneep zucht opgelucht. ‘Dat is mooi,’ hij wacht even en gaat verder. ‘ Layla ik vraag me af, waar ging je droom over?’
Layla kijkt hem aan. ‘Nauw ik droomde dat ik midden in een gevecht zat en dat ik getransformeerd was in een soort elf of fee, ik had in ieder geval vleugels, en ik had magische krachten.’
‘Heb je wel eens vaker van dit soort dromen?’ Layla schud haar hoofd. ‘Nee, nog nooit gehad, zou het soms een visioen zijn?’ Sneep kijkt haar geruststellend aan. ‘Dat zou best eens kunnen, kom dan gaan we naar buiten, het is mooi weer en we moeten daar van genieten.’Layla glimlacht en samen lopen ze naar buiten om elkaars geschiedenis te vertellen.

Layla verteld over hoe ze steeds van gezin naar gezin ging om CIA veld oefeningen, codes en geheimschriften te leren terwijl Sneep haar verteld over zijn leven bij zijn ouders. Layla kijkt geschokt als hij verteld dat zijn vader hem en zijn moeder elke dag slaat. ‘Maar dat is gewoon absurd, waarom zou je vader het niet accepteren?, ik bedoel als je van iemand houd dan zou je toch wel accepteren dat iemand een heks is, dat zou ik doen.’ Sneep glimlacht. ‘Ja.’ Hij kijkt treurig naar het meer. Layla raakt zijn schouder aan, een gebaar van een vrouw die troost wil bieden. Samen kruipen ze dicht tegen elkaar aan om niet veel later onder de warme zon in slaap te vallen.

Uren leken voorbij te gaan tot dat er een stem door het duister heen riep: ‘Weet u zeker dat ze nog leven, Professor?, ze liggen er een beetje dood bij.’
Daarop schrikt Layla wakker. ‘Wat is Severus dood?’ en ze kijkt rond.
‘Ah, zombie,’roept Mariska quasi bang en begint te lachen. Layla kijkt haar met dicht geknepen ogen aan. ‘Mariska, jij,’begint ze. ‘Ja, Layla?’vraagt Mariska liefjes.
‘Waar zijn we?”¯vraagt Sneep die ook wakker is geworden en zich uit rekt.
‘Je bent in je slaapkamer,’antwoord Perkamentus. ‘Jullie hebben minstens drie uur geslapen.’Sneep kreunt. ‘Zo lang?’ Perkamentus knikt. ‘Ja, en mevrouw Aisha heeft Verweer Tegen De Zwarte Kunsten gemist.’
Layla kreunt. ‘Ach, je hebt niet veel gemist.’zei Mariska tegen haar. Layla kijkt Mariska vragend aan.
‘Mariska was er uit gestuurd.’vertelde Perkamentus.
‘Waarom nu weer?’vroeg Sneep. Mariska kijkt hem verontwaardigend aan. ‘Ik heb helemaal niks gedaan, ik was het gewoon met Harry eens over het feit dat Voldemort terug was.’ Layla merkte dat Sneep naar adem snakte, Zelf leek het haar een gewone naam. ‘Maar blijkbaar was ze daar niet mee eens en gaf ze mij en Harry strafwerk.’ Mariska mompelt een paar vervloekingen over Omber als Layla roept: ‘Mariska, zo praat je niet over een leraar.’ Mariska kijkt Layla aan en mompelt: ‘Nauw en?’
Layla kijkt haar beste vriendin aan. ‘Mariska je bent een prinses.’ Mariska snuift. ‘Nauw en?’ Layla stapt uit en loopt naar haar toe. ‘Rustig maar, ik had vroeger ook leraren die ik haten.’ Mariska glimlachte. ‘Sorry, Layla, ik liet me even gaan.’
Layla aait Mariska over haar hoofd. ‘Geeft niks, meid, kan gebeuren.’Layla glimlacht.
Perkamentus loopt naar de deur. ‘Ik zal professor Omber erop aan spreken en de straf van jou en Harry ongedaan maken.’ Mariska knikte dankbaar. ‘Dank u, professor Perkamentus.’
‘Oja,’zei Perkamentus. ‘Misschien is het beter als jullie alle drie eens uit zouden rusten,’hij knipoogde even en verliet de kamer.
Sneep kijkt Mariska aan. ‘Ik ga al,’zei die meteen.
‘Nee, wacht, ik had eigenlijk een vraag.’ Sneep keek Mariska even wat beter aan en vervolgde: ‘Ik wist niet dat jij een prinses was.’
‘Dat weet niemand,’antwoorden Mariska. ‘Behalve Layla dan, en dat wil even ook zo laten.’ Sneep knikt begrijpelijk. “Nauw dan zal ik jullie twee maar even alleen laten, roep maar als er iets is.’Glimlachend loopt ze naar buiten. Layla schud haar hoofd en stapt het bed weer in. ‘Zo vandaag vrij hé, heerlijk.’ Sneep lacht en neemt haar in zijn armen. ‘Ja, heerlijk. Wat zou je dan nu willen doen.’ Nauw ik zou eens heerlijk uitwillen slapen.’antwoord Layla. In jouw armen dacht ze er achter aan. ‘Wie had dat gedacht,’zei Sneep. ‘Mariska een prinses, ze gedraagt zich er niet echt naar.’
Layla knikt. ‘Ja, ze wil het ook niet echt zijn, zij en Angel,’ opdat moment stokt haar adem en roept ze: ‘MARISKA.’
Mariska komt haastig binnen gerend. ‘Wat is er?’ Ze kijkt Layla vragend aan.
‘Ik begrijp nu die voorspelling, die vriendin van je is Angel, iemand woord verlieft op Angel.’ Mariska kijkt Layla met grote ogen aan. ‘Wie is Angel?’vraagt Sneep.
‘Angel is een vriendin, een soort zus van me,’Antwoorden Mariska We komen uit het zelfde dorp, uit Nederland.’ Ze zag dat Sneep al iets nieuws wilde vragen dus zei ze snel: ‘De magische school daar was niks en ik kreeg een keer van Perkamentus een brief of ik interesse had in Zweinstein, en aangezien ik altijd al naar Engeland wilde nam ik dat aanbod aan.’ Sneep knikte. Mariska ging snel over op een ander onderwerp. ‘Weetje ik zat zo te bedenken. Zwamdrift had een voorspelling over jullie moeten maken.’ Mariska rende grijnzend de kamer uit en ontweek Layla’s poging om een kussen naar haar hoofd te gooien. Sneep stapt uit bed en ruimt de kussen op en loopt daarna weer terug naar Layla. ‘Ik snap niet hoe je het met haar uit houd?’zei hij. ‘Ik zou gek zijn geworden.’ Hij laat zich op het bed vallen met het kussen op Layla’s hoofd. ‘Heey,’zei ze lachend. ‘Ach, ze valt heus wel mee hoor, als je haar een beetje kent.’ ‘Dat zal wel.’zei Sneep en nam Layla in zijn armen en samen vielen ze in slaap.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.