Hoofdcategorieėn
Home » One Direction » Too Close » ~ 01
Too Close
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
15 aug 2012 - 22:44
Aantal woorden:
277
Aantal reacties:
4
Aantal keer gelezen:
206
~ 01
Vol ongeloof keek ik mijn ouders aan. “Dit menen jullie niet. Dit kunnen jullie niet serieus menen?”¯ kwam er gefrustreerd uit mijn mond. Toen mijn moeder haar hoofd schudde, ten teken dat het toch echt zo was stapte ik wat achteruit, alsof ik een klap in mijn gezicht had gehad. “En wat gebeurt er dan met Ness?”¯ Mijn moeder keek me droevig aan. “Zij blijft in Tallingtons.”¯ Antwoordde ze.
Opnieuw keek ik naar de vrouw die mij gebaard had. Ik herkende haar niet meer. Hoe kon ze. Hoe kon ze Ness zo, op die manier in de steek laten? “Dit ga je niet menen?”¯ Ik wist dat mijn stem een paar octaven hoger klonk dan normaal. Dat gebeurde altijd als ik nieuws kreeg zoals nu. “Ik HAAT je.”¯
Boos stormed ik naar boven om een tas in te pakken. Ik zou vanavond bij Ness blijven, dat verdiende ze wel. Ik had deze week niet zo vaak kunnen komen zoals in andere weken, omdat ik had moeten inpakken. Ik had me er bij neergelegd dat we zouden gaan verhuizen, maar dat mijn moeder me vertelde dat we morgen al zouden vertrekken ging me toch iets te ver op dit moment.
Arme Nessy. Ze kreeg al zo weinig bezoek van onze ouders. Als die 2 keer in de week gingen stond ik verbaasd te kijken. Daarom probeerde ik elke dag te gaan, om hun gedrag te compenseren, maar dat lukte niet altijd. En nu maakte mijn moeder dat nog moeilijker door naar Doncaster te verhuizen, een plaats op een uur rijden van Taunton, de plek waar Nessy intern woonde op Tallington, een soort tehuis voor kinderen met Ness’ beperking.
Opnieuw keek ik naar de vrouw die mij gebaard had. Ik herkende haar niet meer. Hoe kon ze. Hoe kon ze Ness zo, op die manier in de steek laten? “Dit ga je niet menen?”¯ Ik wist dat mijn stem een paar octaven hoger klonk dan normaal. Dat gebeurde altijd als ik nieuws kreeg zoals nu. “Ik HAAT je.”¯
Boos stormed ik naar boven om een tas in te pakken. Ik zou vanavond bij Ness blijven, dat verdiende ze wel. Ik had deze week niet zo vaak kunnen komen zoals in andere weken, omdat ik had moeten inpakken. Ik had me er bij neergelegd dat we zouden gaan verhuizen, maar dat mijn moeder me vertelde dat we morgen al zouden vertrekken ging me toch iets te ver op dit moment.
Arme Nessy. Ze kreeg al zo weinig bezoek van onze ouders. Als die 2 keer in de week gingen stond ik verbaasd te kijken. Daarom probeerde ik elke dag te gaan, om hun gedrag te compenseren, maar dat lukte niet altijd. En nu maakte mijn moeder dat nog moeilijker door naar Doncaster te verhuizen, een plaats op een uur rijden van Taunton, de plek waar Nessy intern woonde op Tallington, een soort tehuis voor kinderen met Ness’ beperking.
Reacties:
Letra zei op 16 aug 2012 - 17:21:
Waauw! Geen woorden voor, het is echt mooi. & jij schrijft zoo goeed!
snel verder gaan, want ik ben echt benieuwt aan het worden! xx
Waauw! Geen woorden voor, het is echt mooi. & jij schrijft zoo goeed!
snel verder gaan, want ik ben echt benieuwt aan het worden! xx
Tweety zei op 16 aug 2012 - 0:36:
je schrijft echt goed! dat je sommige dingen nog niet gelijk vertelt, ik hou ervan!!
snel verder xx
je schrijft echt goed! dat je sommige dingen nog niet gelijk vertelt, ik hou ervan!!
snel verder xx
omaaayyygoshieee <3 Freaking Gestoord Amazing! Keep writing girl <3