Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » Fall again • Harry Styles [afgewerkt] » Nineteen part two

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

26 aug 2012 - 14:46

753

1

237



Nineteen part two

ik vind deze zo leuk he xlgu dfhdf

‘Why haven’t you told me this earlier?’ ‘I don’t know, why haven’t you noticed it earlier?’ brulde hij net zo luid terug en gooide gefrustreerd zijn handen in de lucht. Verbaasd viel mijn mond haast open en staarde ik hem ongelovig aan. ‘Sorry? Sorry dat ik je hier comazuipend aantref terwijl je verdomme nog nieteens mag drinken, laat staan zoveel! Sorry dat ik zo bezorgd was na dat hele concertgebeuren dat ik je wilde komen troosten, ik beklaag het me nu al!’ Ik onderdrukte de opkomende tranen en keek toe hoe Harry enkele lege bierflesjes uit de weg trapte en met zijn vuist tegen de muur sloeg. Met zijn rug naar me toe leunde hij op zijn arm tegen de muur aan en staarde naar beneden. ‘En dat helpt niet verdomme, praat tegen me’ probeerde ik voor een zoveelste keer tot hem door te dringen. Hij draaide zich met een ruk om en keek me spottend aan voor hij naar me toe liep. Het feit dat hij dronken was, droeg niets bij aan zijn evenwichtszin en kreeg hem al net zo snel weer op de grond. ‘You don’t understand’, mompelde hij en legde zijn hand op zijn hoofd. Ik knielde voorzichtig bij hem neer en ging met mijn hand over zijn wang. Hij draaide zijn gezicht naar me toe en keek me recht in de ogen. ‘I’m sorry’, maakte ik op uit zijn gelispel. Ik knikte en liet me in zijn armen vallen, voelde hoe een enkele traan uit mijn ooghoek ontsnapte en een spoor naliet op mijn linkerwang. ‘I understand Harry, I understand’, fluisterde ik voornamelijk tegen mezelf en legde mijn hoofd tegen hem aan.
Ergens begreep ik het ook echt wel. Harry en ik waren nu al zo’n vijf maanden samen, wat genoeg was om hem door en door te kennen. Hij en zijn groepje hadden X-factor misschien wel niet gewonnen, maar waren wel gelanceerd. De afgelopen weken waren enorm druk geweest, hij en de anderen werkten volledige dagen en sliepen weinig, waardoor hij niet de enige was die op was van de zenuwen. Ik wist dat ik hem dan beter met rust kon laten, maar liet hem wel herhaaldelijk weten dat hij bij me terecht kon. Hij wimpelde me telkens opnieuw weer af en begon dan over iets anders, net zoals hij enkele uren geleden aan de telefoon had gedaan. Aangezien ik had beloofd op hem te wachten tot zijn concert beïndigd was, was ik niet ver uit de buurt toen Louis me belde en vroeg om naar hen toe te komen. Ze hadden net hun derde officiële promo-optreden gegeven en hun eerste single gebracht, maar er waren enkele dingen fout gelopen. Harry zou ademhalingsproblemen hebben gehad tijdens zijn solo, waardoor hij niet tevreden was over zichzelf en een heleboel mensen daar misbruik van maakten. Verschrikkelijk gewoon, en dat was precies hoe Harry erover dacht. In de media werd hij voordien al snel bestempeld als brutaal, ondeugend, een rokkenjager. Voor fans was hij al net diezelfde dubbelzinnige, sexy gast uit One direction. Voor mij eerst ook, tot ik hem dankzij Stephanie beter leerde kennen en zag dat hij zoveel meer was dan dat. Ondeugend en brutaal, ja, maar ook heel erg charmant en lief. En bovendien erg onzeker, wilde constant voor iedereen goed doen en maar niet inzien dat dat niet kon. Natuurlijk trok hij dit zich dan ook erg hard aan, en heeft hij zich meteen na afloop in zijn hotelkamer teruggetrokken en iedereen buitengesloten. Hij wilde niemand zien, dus besloot ik hem even met rust te laten, tot Paul een uurtje geleden de deur voor me kwam opendoen en ik hem op de grond aantrof. Met één vol bierflesje aan zijn lippen, een andere in zijn hand en een heleboel lege whiskyglazen rond zich heen, zat hij tegen het keukenkastje en merkte me pas op toen ik het flesje uit zijn hand trok en de inhoud door de gootsteen spoelde. Ik wist niet wat ik zag, zo herkende ik mijn Harry helemaal niet. Sindsdien had ik geprobeerd tot hem en zijn dronken geest binnen te dringen, tevergeefs.
‘Help me Rose’, mompelde hij met zijn lippen tegen mijn wenkbrauw aan. Als reactie op de bedwelmende geur van sterke drank die zijn adem met zich meebracht, kreunde ik zacht en zuchtte. ‘I will’, mompelde ik en wurmde mezelf onder hem vandaan. Harry keek me dankbaar aan en ging met zijn hand over mijn wang alvorens hij zich naar me toe boog en ik de alcoholresten op zijn lippen proefde.


Reacties:


Tweety
Tweety zei op 5 sep 2012 - 17:06:
Omg omgomg je schrijft zo verdomde goed!