FanFic.nl

Fall again • Harry Styles [afgewerkt]

Forty-five

Ik was sprakeloos, niet in staat om repliek te geven op wat Harry zonet had gezegd. Het enige wat ik deed was hem in de ogen kijken, wegdromen terwijl ik het probeerde te laten doordringen. Harry had de afgelopen jaren heel wat tattoos laten zetten, hoewel ik mijn tel al was kwijtgeraakt bij zijn vijfde. Enkele symbolen, namen, of korte tekstjes waren terug te vinden op zijn armen, enkels en borst, de ene al onschuldiger dan de andere. Ik had soms mijn bedenkingen gehad bij enkele van hen, maar Harry had me altijd weer weten te overtuigen van de waarde en noodzaak die erachter lag. Ik zou hem natuurlijk ook onder geen beding kunnen hebben tegenhouden, weliswaar. Hij deed wat hij wilde, net zoals daarvoor en zoals hij vandaag nog steeds doet. Het idee dat Harry naast die van zijn zus en ouders ook mijn naam wilde laten vereeuwigen in inkt, was niet alleen vreselijk lief, maar ook beangstigend. Een tattoo was permanent en onuitwisbaar, iets waar ik me maar al te bewust van was, het tegenovergestelde van mezelf. Ik vergat nog al eens dingen, desondanks het goede herstel van mijn geheugen. Het beste voorbeeld daarvan was de krullenkop voor me…

‘Oh god’, was het enige wat ik na enige tijd wist uit te stootten, gedwongen door Harry’s onzekere blik. ‘That’s just…’ Mijn zin stierf langzaam weg in het getoeter verderop, niet zeker hoe ik hem moest beëindigen, dus slikte ik maar en wendde mijn hoofd snel af. ‘What?’ klonk het vragend achter me, gevolgd door een aanraking van mijn bovenarm. ‘Absolutely worse than a proposal.’ Ik draaide mezelf zuchtend weer naar Harry toe en ving een glimp op van de lach die op zijn gezicht verscheen. ‘Het gaat sowieso door’, grijnsde hij vervolgens. Had ik het niet gezegd? Ik beet op mijn onderlip en slikte. ‘Then why did you ask me-’ ‘I didn’t.’ Harry onderbrak me door me een zacht kneepje in mijn hand te geven en liet me opkijken in zijn stralende ogen. ‘I didn’t ask your permission Rose’, ging hij voorzichtig glimlachend verder, ‘I just wanted to let you know.’ ‘But this is about a fucking tat-’ ‘A tattoo, yes, I know.’ Zuchtend sloeg ik mijn armen over elkaar en keek naar onze verstrengelde vingers naast me. ‘Why?’ vroeg ik zacht zonder mijn blik van onze handen te halen. Ik zag hoe hij met zijn duim over mijn pols en handpalm ging, volgde zijn bewegingen alvorens hij mijn vraag beantwoordde. ‘Because I think you still don’t get it’, zei hij zacht en ik sloeg mijn ogen schuldbewust neer, ‘Je beseft nog steeds niet hoeveel je voor me betekend, zelfs niet na al die tijd samen te zijn, je ziet gewoon niet dat jij alles bent wat ik wil.’ Er volgde een tergende, pijnlijk korte stilte voor Harry zacht kuchte en ook zijn andere hand om de mijne sloeg. ‘I’ve never felt this before, not for anyone. Sometimes it’s hard and sometimes we fight, but that’s just who we are and I couldn’t be who I am now without you, Rose. I know you’re not into tattoos and you’ll probably never be either, but I’m going to get this one anyway.’ ‘It’s permanent Harry.’ Hij zuchtte. ‘That’s the main reason why I want it on my heart’, antwoordde hij met enige gefrustreerde ondertoon en slikte hoorbaar. ‘But I still don’t-’ Ik keek met tegenzin op toen Harry’s handen de mijne plots verlieten en mijn gezicht omsloten, mijn zin afkappende doordat ik hem wel moest aankijken en hij mijn concentratie verstoorde. Zijn blik stond serieus, zijn ogen leken dwars in me te kunnen kijken en om zijn mond verscheen een lichte glimlach toen ik hetzelfde deed. ‘I don’t care what you think about it Rose’, mompelde hij zacht terwijl zijn ogen mijn gezicht afspiedden. ‘I want that tattoo so, if you ever forget about me, or us, or even yourself, you’ll remember again.’

Het bleef even stil voor ik me naar Harry toeboog en een kus op zijn lippen drukte, die hij meteen beantwoordde door me gretig naar zich toe te trekken. Mijn handen sloten zich om zijn gezicht terwijl de zijne mijn heupen vastgrepen en me met een snelle beweging op zijn schoot zetten. Bij dat gebaar hapte ik naar adem alvorens Harry’s mond zich weer tegen de mijne aandrukte en zijn handen mijn onderrug met enige dwang ondersteunden. Mijn vingers gleden langzaam over zijn kaaklijn waar ik vervolgens bij het puntje van zijn kin kwam, en glimlachte. Ik gaf een laatste, vluchtige kus op de zoekende lippen tegenover me voor ik me zacht van Harry wegduwde en naar mijn handen keek. Ik gaf een kneepje in zijn shirt en volgde mijn eigen bewegingen terwijl ik zijn blik op me voelde brandden, en keek op. Hij lachte, maar deed duidelijk erg zijn best een ontluikende grijns te verstoppen, waarop dezelfde uitdrukking spontaan op mijn gezicht verscheen. ‘Well’, begon ik met enige tegenzin dankzij mijn nakende toegift, ‘If you were trying to convince me… It didn’t really work but thanks.’ Al moest ik bekennen dat het hem na nog enkele van zo’n pogingen misschien wel zou kunnen lukken me te overtuigen, maar dat hield ik mooi voor mezelf. Harry’s typische lach klonk me als belletjes in de oren toen hij zijn linkerhand naar mijn bovenbeen bracht en zijn blik er naar liet afdwalen. Voor een moment sloot ik mijn ogen en luisterde naar de geluiden om me heen, onze ademhaling die slechts voor ons beiden hoorbaar was in de drukke omgeving. ‘I wasn’t, as I said’, bracht een herkenbare en ietwat hese stem me weer naar de realiteit. Ik liet mijn blik rusten op Harry’s gezicht voor ik zuchtte en het hoofd schudde. ‘Fine’, haalde ik mijn schouders op en kreunde, wat maakte dat de grijns op het gezicht voor me zo mogelijk nog breder werd en een hand zacht over mijn wang streek. In een poging me serieus te houden terwijl ik mezelf nog een laatste kans gaf om mijn standpunt over de zaken te verdedigen, pruilde ik en keek de jongen tegenover me met dichtgeknepen ogen aan, maar hield dat uiteindelijk niet lang vol. De enige reactie die het teweeg bracht was dat Harry’s glimlach overging in een grimas, hij daarna zijn wenkbrauwen optrok en me vervolgens keihard uitlachte, iets waar ik hem trouwens geen ongelijk over gaf. Waarom had ik trouwens ook maar een moment gedacht dat ik hem op andere gedachten kon brengen? Hallo?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.