Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » When Magic Meets Love » Hoofdstuk 4: "Girls" Night At Carlina's

When Magic Meets Love

21 sep 2012 - 21:25

5075

2

210



Hoofdstuk 4: "Girls" Night At Carlina's

Carlina legde een laatste hand aan haar haar en trok haar gestreepte shirt recht. Net toen ze de haarborstel weglegde ging de deurbel. Snel rende ze naar beneden en opende de deur. ‘Hailey! Precies op tijd.’ In de deuropening stond Hailey met een grote tas op haar schouder. Ze hadden vanavond afgesproken om een meidenavond te houden en daarna zou Hailey blijven slapen.
‘Zet je tas maar gewoon neer, die nemen we zo wel mee naar boven. Ik heb snoepgoed van bij zacharinus met kilo’s en de toverschaak staat klaar.’ Carlina pakte Hailey’s jas aan, gooide hem over de kapstok en liep door naar de keuken. Hailey liep ondertussen al naar de woonkamer. Net toen Carlina terug kwam met een gigantisch dienblad met elk soort magisch snoepgoed dat ze zich maar kon bedenken, ging de deurbel opnieuw. Verbaasd keken ze naar elkaar. ‘Verwachten je ouders iemand?’ vroeg Hailey vervolgens.
‘Nee, die zouden vanavond weggaan, zodat wij het huis voor ons alleen hebben. Misschien worden ze opgehaald door iemand. Ik doe wel even open,’ zei Carlina terwijl naar de deur liep, met Hailey achter zich aan. Ze riep haar ouders, die op de bovenverdieping waren, en deed de deur open. Tot haar ontzetting stonden Draco en Kevin voor de deur, allebei breed grijnzend. Op de manier waarop Hailey naar adem hapte kon Carlina kon concluderen dat ook zij geen idee had waarom de twee jongens voor haar deur stonden.

‘O, geweldig jullie zijn er al!’ Carlina’s moeder kan zwierig de trap af en glimlachte innemend naar de jongens.
‘Geweldig?’ vroeg Carlina met opgetrokken wenkbrauwen. Ze liet haar blik afdwalen naar Hailey, die lichtelijk gepanikeerd terugkeek. Haar vader hielp haar moeder in haar jas en schoot vervolgens zijn eigen jas aan. ‘Aiden is bij Mark en blijf daar slapen, dus over hem hoef je je niet ongerust te maken,’ zei hij terwijl zijn portemonnee pakten. Aiden was Carlina’s jongere broertje die dit jaar naar zijn tweede jaar in Ravenklauw ging.
‘Ik maak me geen zorgen over Aiden, ik maak me zorgen over ons!’ reageerde Carlina geschokt.
‘Wat doen jullie hier?’ piepte Hailey tegen de twee jongens nadat ze haar stem had teruggevonden.
‘Wij, en jouw ouders ook, vonden het een goed idee als jullie wat meer tijd met elkaar doorbrachten. Dus jullie kunnen er een gezellig avondje van maken terwijl wij allemaal hetzelfde gaan doen bij jouw ouders, Hailey.’ Katherina schoot nog een sjaal om, terwijl Sean zijn schoenen aandeed.
‘Kom toch binnen jullie! Fijne avond, lieverd!’ Katherina stapte opzij voor de jongens zodat ze naar binnen konden en stapten toen zelf de deur door. Sean gaf zijn dochter een knikje en volgde toen zijn vrouw. De deur viel dicht en de vier jongeren waren nu de enige die in het huis waren overgebleven.

“Wat doen jullie hier?!”¯ snauwde Carlina opnieuw, Kevin trapte grijnzend zijn schoenen uit alvorens te antwoorden: “Dat vroeg je al. Een gezellig avondje houden met jullie, leuk toch?”¯
Carlina’s gezicht zei heel duidelijk dat ze dit idee niet echt als gezellig beschouwde maar Kevin negeerde haar gezichtsuitdrukking volkomen en stapte langs haar heen de woonkamer in.
“Oh lieve hemel, toverschaak?”¯ klonk het al snel, “Gelukkig heb ik zelf wat beters bij. Iemand in voor een potje stripknalpoker?”¯
“Altijd.”¯
“NEE!”¯
Carlina en Hailey staarden met grote ogen naar de speelkaarten in Draco’s handen alsof er elk moment een man met een bijl zou uit springen. Draco en Kevin keken beide grijnzend naar hun gezichtsuitdrukkingen.
‘Jullie zijn toch niet bang hé?’ vroeg Draco onschuldig. ‘Want jullie weten toch dat het alleen maar een spelletje is, toch?’ vervolgde hij toen liefjes.
“Natuurlijk weten we dat!”¯ schoot Hailey in de verdediging terwijl ze de kaarten uit zijn handen trok. “Maar wij gaan echt geen strippoker spelen. Ik wil een LEUKE avond, en als we jullie daarbij moeten nemen, prima, maar dan wel met activiteiten die wij ook goedkeuren!”¯ brieste ze en ze gooide de kaarten achteloos op een tafeltje neer.

“Dus, toverschaak?”¯
“Oh kom op zeg, dat is iets voor eerstejaars!”¯ klaagde Kevin meteen, waarop Carlina hem moordend aankeek.

“Ik vind het goed.”¯ Klonk het plots van Draco’s kant. Hailey voelde haar mond openvallen en staarde hem gechoqueerd aan. “Echt?”¯ vroeg ze prompt, die zag ze niet aankomen.
“Ja. Maar dan willen wij daarna ook wat leuks, als jullie het spelletje.”¯ grijnsde Draco geheimzinnig, Kevin keek hem nu met grote, nieuwsgierige ogen aan terwijl Carlina en Hailey een achterdochtige blik uitwisselden.
“Wat dan?”¯ vroeg Carlina spontaan, “Want ik stem nergens mee in als ik niet weet wat het is.”¯
“Wel, jullie krijgen jullie toverschaak, en wij leren jullie beter kennen. Tenslotte is het wel de bedoeling dat we dit alles een kans geven, en dat gaat anders niet.”¯ legde Draco uit, “Dus stellen we gewoon vragen aan elkaar, en je moet eerlijk antwoorden.”¯
“Niets privé?”¯ eiste Hailey, Draco keek haar doordringend aan alvorens te antwoorden: “Een beetje. Maar ik ga je niet vragen welke kleur ondergoed je aan hebt, als je dat bedoelt.”¯ De meisjes wisselden een blik, daar konden ze wel meeleven. “Goed.”¯ stemde Carlina er uiteindelijk mee in en ook Hailey knikte.

Ze nestelden zich knus in de grote hoeksofa met snoepgoed en overvolle glazen boterbier en algauw waren ze allemaal in het spel verzonken. Met uitzondering van Draco dan, die van de gelegenheid gebruik maakte om Hailey uitvoerig te bekijken en daardoor grandioos aan het verliezen was van Carlina. Haar bruine, lange haren had ze in een staartje bijeengebonden en ze droeg een casual jeansbroek met een bruin topje erbij. De zwarte riem om haar middel gaf het geheel een elegant tintje en hij kon niet anders dan toegeven dat het plaatje hem bijzonder aantrok. In de plaats van zijn aandacht bij het spel te houden, dacht hij na welke vragen hij zo dadelijk eventueel kon stellen. Nu hij de kans had om vanalles over haar te weten te komen, ging hij deze niet laten schieten. Aan de andere kant maakte hij zich zorgen over welke vragen Hailey voor hem klaar zou hebben. Hij was er niet zo zeker van of ze bepaalde antwoorden graag zou horen, in feite was hij er zeker van dat er dingen waren waarvan hij liever had dat ze ze niet wist voor haar eigen welzijn, maar hij wilde ook niet tegen haar gaan liegen. Worstelend met het dilemma of hij gewoon alles zou vertellen, er een beetje om heen zou draaien, of gewoon ronduit zou liegen, deed hij nog een laatste poging om zijn overgebleven schaakstukken te redden. Zijn aandacht werd echter weer afgeleid toen Hailey rilde en een dekentje om haar heen sloeg. Even wilde hij zijn arm om haar heen slaan maar hij betwijfelde of dit bij haar in goede aarde zou vallen dus besloot hij dit maar niet te doen. Hij wilde niets overhaasten met Hailey, ze moest zelf naar hem toekomen. Hij hoopte alleen dat ze dat snel zou doen.

Toen Carlina triomfantelijk juichte op het moment dat Draco’s koningin tegen de vlakte ging, wist Kevin niet hoe snel hij het schaakbord moest opruimen. Hij gooide de kussens vanop de bank de grond op, en plofte met zijn kont op één ervan neer. Ondertussen rende Draco naar de voordeur om die te openen voor de pizzakoerier die net had aangebeld. Met de 2 grote dozen pizza’s in zijn handen, kwam hij vrijwel meteen terug de woonkamer in en plofte tegenover Kevin neer. “Mijn wisselgeld.”¯ merkte Carlina op, waarop Draco een aantal muntstukken in haar richting gooide. Carlina stopte het geld weg en aarzelend namen zij en Hailey ook plaats in de cirkel. Die laatste greep meteen een stuk pizza Hawaï en Draco keek haar verwonderd aan terwijl ze een grote hap nam. Ze kauwde, slikte en vroeg toen verbouwereerd: “Wat!? Ik heb honger!”¯
Carlina gniffelde, één van Hailey’s meest onvrouwelijke trekjes was wel dat ze gewoon ENORM veel at, en zich niet veel aantrok van de etiquette die daar meestal bij gepaard ging.
Grijnzend ging zij zelf voor een stukje van de pizza peperoni die in de andere doos lag en vroeg nadat ze haar eerste beet had doorgeslikt: “Nou, wie begint er?”¯

“Doe jij maar.”¯ glimlachte Draco terwijl ook hij voor een stukje van de pizza Hawaï ging en Hailey nog een blik schonk. Mooi, niet zo’n meisje dat altijd een slaatje of light drankjes bestelde, dat kon hij wel appreciëren. Carlina bleef even stil en riep vervolgens: “Oké, ik weet er één.”¯, ze pauzeerde even om de spanning erin te houden terwijl Kevin haar ongeduldig aankeek. “Heb je al iemand vermoord?”¯ vroeg ze vervolgens met grote ogen. Kevin barstte in lachen uit waarop Carlina hem boos een klap op zijn arm gaf. “Dat is niet grappig!”¯ riep ze verontwaardigd uit, “Je bent toch dooddoener geworden!”¯
“Dat houd niet in dat ik meteen iemand naar de verdommenis heb geholpen,”¯ grinnikte Kevin, “Ik heb nog niemand vermoord, en dat houd ik liefst zo. Ik ben trouwens alleen maar dooddoener geworden omdat mijn vader het wilde en omdat ik het wel eens ben met de motieven van de heer van het Duister. Al werkt hij die een beetje agressief uit. Mijn beurt nu.”¯ Hij keek Carlina grijnzend aan, “Hoeveel ex-vriendjes heb je? En ik bedoel niet die kleuterverkerinkjes waarin je met elkaar wil gaan trouwen enzo. De echte, serieuze relaties.”¯
Carlina’s mond viel wagenwijd open terwijl ze gilde: “Oh mijn God! Eikel! Dat zijn jouw zaken helemaal niet!”¯
“Je bedoelt dat je het gewoon niet kan tellen?”¯ gniffelde Draco nu, Carlina gunde hem een woedende blik alvorens haar armen over elkaar heen te slaan en boos voor zich uit te staren.

“Dan ben ik.”¯ glimlachte Draco met een bemoedigend knikje richting Hailey. Zijn vraag was zo erg nog niet, iets simpels om te beginnen, vond hij. “Je eerste kus?”¯
Hailey voelde het schaamrood naar haar kaken stijgen en staarde hem verbijsterd aan. Haar mond vormde een perfecte “O”¯ maar verkondigde geen enkel geluid. Ze sloeg helemaal dicht en keek hulpeloos naar Carlina die minstens even verbaasd keek als zij.
“Oh kom op, mietjes.”¯ mopperde Kevin, “Dat zijn helemaal geen erge vragen. Het is maar een stomme kus, daar kan je heus wel over vertellen.”¯
“Er valt niets te vertellen.”¯ fluisterde Hailey nauwelijks hoorbaar, “Ik heb nog nooit ehh..”¯
“Je bent bijna 16 hebt nog nooit gekust?”¯ riep Kevin meteen uit met een brede grijns op zijn gezicht, “En je denkt dat wij geloven dat je zo’n heilige maagd Maria bent dat je nog nooit gekust zou hebben? Zo braaf en heilig ben je niet, Hailey!”¯

Hailey antwoordde niet eens. Ze sprong overeind en rende de woonkamer uit, de keuken in. Daar leunde ze zwaar ademend tegen het keukeneiland in het midden van de keuken en wachtte tot het bloed in haar wangen weer naar de rest van haar lijf zou terugkeren. Fantastisch! Gingen ze haar gewoon uitlachen terwijl ze verdorie zelf hadden geëist dat ze eerlijk zou zijn over alles. Ze had amper een serieus vriendje gehad, laat staan iemand waar ze echt mee zou zoenen. Afgelopen schooljaar waren zij Anton Goldstein - de mannelijke klassenoudste van Ravenklauw - een aantal keer uit geweest, maar zo goed klikte dat nou ook weer niet. Dat zij geen fysiek contact wou buiten handjes vasthouden, had hij niet op prijs gesteld. Na een aantal weken hadden ze besloten dat ze beter gewoon vrienden bleven.

Draco sprong overeind op het moment dat Hailey naar de keuken wegstormde en bleef als aan de grond genageld staan. Wat moest hij nou doen? Hij wierp Kevin een nijdige blik toe. “Briljant jongen, echt waar!”¯ siste hij venijnig en rende Hailey achterna. Hij bleef staan in de deuropening. Ze stond daar, half ineengedoken, leunend tegen het aanrecht met haar ogen stevig op de grond gericht. Haar armen over elkaar heen geslagen, alsof ze alles en iedereen wilde wegduwen, buitensluiten.
Voorzichtig stapte Draco op haar af en ging op een barkruk zitten. Hij nam zachtjes haar hand vast. Die schokte bij de plotse aanraking en trilde even na. Ze had hem niet horen aankomen, besefte hij. Hij trok haar met een lichte dwang dichterbij tot ze tussen zijn benen kwam te staan. Ze richtte haar hoofd niet op en bestudeerde uitgebreid de patronen op zijn jeansbroek.
“Trek je maar niets aan van Kevin.”¯ probeerde Draco haar op te beuren, “Hij bedoelde het helemaal niet zo. Het was gewoon, tjah, een beetje een verrassing.”¯
“Dat maakt het nog altijd niet grappig.”¯ mompelde Hailey beschaamd. Draco knikte, “Daar heb je gelijk in.”¯
Er viel een stilte. Hij streelde liefkozend over haar hand en vingers, geen enkel stukje huid vergetend en langzaamaan werd haar ademhaling weer normaal, rustig.

"Hoe komt het?”¯ vroeg Draco nu voorzichtig. Hailey keek op, met grote, bange, bruine ogen. Hij voelde zichzelf er in wegvallen. Zijn vrije hand maakte contact met haar wang en hij streek een lok verdwaalde bruine haren achter haar oor. De aanraking alleen al liet het bloed weer naar haar wangen stijgen en ze trok haar hoofd weer in. Draco was haar echter voor en greep haar kin vast, haar dwingend om naar hem te blijven kijken. “Je hoeft niet verlegen te zijn voor mij,”¯ fluisterde hij hees, “Alles wat je mij vertelt blijft tussen deze 4 muren, en ik zou je nooit uitlachen."

Hailey aarzelde even, maar begon vervolgens te vertellen. “Ik heb gewoon nog nooit een echt vriendje gehad. Een aantal weken of dates en dat is het zo’n beetje. Het kan stom klinken, maar ik wil later niet rondlopen op straat, en dan bij 5 van de 10 mannen die me voorbij gaan hoeven te beseffen van, ‘Hé. Met die heb ik wat gehad. En die ook. Oh en met die heb ik liggen flikflooien in de bosjes.’, dat wil ik gewoon niet. Als ik later trouw, dan wil ik dat mijn man de enige is die ooit intiem is geweest met mij. Ik wil dat hij dan de enige is die aan mijn lippen geweest is, en niet dat er tientallen jongens aan mijn mond hebben gehangen.”¯ Haar adem haperde en ze werd zo mogelijk nog roder.

“Dat vind ik eigenlijk heel mooi.”¯ glimlachte Draco geruststellend, “En dat is niets om je voor te schamen. Het is eigenlijk wel iets dat bij jou past, iets speciaals, anders.”¯
“Wat, vind je me raar?”¯ piepte Hailey nu, Draco schudde nog steeds glimlachend zijn hoofd. “Neen,”¯ antwoordde hij, “Maar je bent iemand die niet in een dozijn thuishoort. Daarom koos ik jou.”¯
Hij sprong van de barkruk af en nu pas viel het hem op dat ze meer dan een kop kleiner was dan hijzelf. Best schattig. “Zullen we maar terug gaan naar de woonkamer? Ik geloof dat het jou beurt was.”¯ En hij draaide zich om.
Hailey trok echter aan zijn pols waardoor hij zich terug naar haar draaide en haar vragend aankeek.
“Ik denk dat ik mijn beurt hier neem.”¯ zei ze, “Stel dat jij ooit mijn man word, als dit hele gedoe zo mocht eindigen, zou je kunnen wachten, met alles, totdat ik zeg dat het allemaal mag? Zoenen, seks, handjes vasthouden, alles. Zou je het op mijn tempo doen? Zou je me graag zien ook zonder al dat? Of als ik plots moddervet word, of als blijkt dat ik bijvoorbeeld niet van zuiverbloed zou zijn? Als uitkomt dat ik één of andere enge ziekte heb, of geen kinderen kan krijgen? Kan je mij beloven dat je me niet in de steek zou laten?”¯ Ze viel stil en keek hem afwachtend aan. Hij had haar nog nooit zo serieus gezien en werd er zelf helemaal stil van, al lag het antwoord op het puntje van zijn tong. Eén ding was zeker, dit was de beste, moeilijkste en ineens ook diepste vraag die tot nu toe in het spel gesteld was.
“Al was je een snul, een modderbloedje,”¯ fluisterde Draco terwijl hij haar andere hand ook vastnam en haar dichterbij trok, “Al had ik maar een minuut meer met je. Al woog je 500 kilo, al wil je wachten met alles tot we 100 jaar oud zijn. Ik zal altijd, hoe dan ook, jou kiezen. Zelfs al blijkt dat we niet bij elkaar passen en we elk onze wegen gaan, dat éne plaatsje in mijn hart is van jou en alleen van jou.”¯

“Ik denk dat Carlina weer aan de beurt is.”¯ luidde Hailey’s ademloze antwoord luttele minuten later, de stilte verbrekend. Draco glimlachte en drukte een kusje op haar voorhoofd. Vervolgens liet hij haar los en stapte haar achterna, de woonkamer weer in.
Het liep al tegen twaalven toen Hailey een geeuw onderdrukte. Carlina’s ouders waren nog niet thuis, iets wat Hailey en Carlina nogal verdacht vonden. ‘Misschien is het tijd dat we naar bed gaan,’ merkte Kevin op toen ook Carlina begon te geeuwen.
‘Ik stem voor,’ antwoordde Hailey slaperig. De volgende minuten waren ze allemaal bezig om op te ruimen. Draco gooide de pizzadozen weg, Kevin ruimde de kussens op en Hailey en Carlina wasten de glazen van de boterbiertjes af.
‘Ik zal jullie even… Wacht is even!’ Carlina keek naar de twee extra tassen in de hal, die ze nog niet eerder had gezien. ‘Wat doen jullie tassen hier in de hal?’ vroeg ze toen achterdochtig. Hailey keek om Carlina heen en zag de twee tassen, waarop ze vervolgens geschokt naar de twee jongens keek.
‘Ooh. Hadden we dat nog niet verteld?’ vroeg Draco schaapachtig.

‘Je ouders zeiden dat het niet verantwoord was om ’s avonds laat nog naar huis te gaan, dus dat wij wel konden blijven slapen,’ antwoordde Kevin met een kleine grijns om zijn lippen. Carlina zuchtte diep. ‘Waarom verbaast mij dit toch niet,’ mompelde ze. ‘Oké, kom maar mee dan wijs ik jullie je kamers,’ voegde ze er daarna aan toe, met een handgebaar naar boven. Draco en Kevin pakten hun tas en liepen de trap op, terwijl Hailey Carlina’s arm greep.
‘Wat doe je nou? Laat je ze gewoon zonder morren hier slapen?’ siste Hailey.
‘Ja Hailey, ik laat ze hier slapen. Als je klachten heb mag je die morgenochtend aan me moeder doorgeven, die vast en zeker dit hele gebeuren heeft bekokstoofd . Ik heb geen zin om morgenochtend van me ouders een preek te krijgen over dat ik nooit ergens terecht zal komen als ik niet met Kevin trouw, en om vervolgens voor de rest van me leven huisarrest te krijgen,’ reageerde Carlina vermoeid. Hailey keek haar even met medelijden aan.
‘Als je het zo stelt,’ lachte ze vervolgens, ‘dan hou ik wel gewoon braaf me mond.’

De twee meiden volgden de jongens, die boven al ongeduldig stonden te wachten. Ze kwamen op de grote overloop uit, waar een tiental kamers op uit kwam. Snel wees Carlina haar gasten welke kamers ze konden gebruiken en na elkaar een goede nacht te hebben gewenst verdwenen ze ieder naar hun kamer. Carlina liep meteen door naar haar inloopkast, waar ze zich in haar nachtjurkje omkleedde. Haar kleding gooide ze op een hoop in de hoek, te moe om deze netjes weg te leggen. Ze poetste snel haar tanden, liet zich daarna met een plof in haar tweepersoonsbed vallen en klikte tenslotte het licht uit.

Hailey zette haar tas in haar kamer neer en ritste deze meteen open. Ze pakte haar toilettas en nachtjurkje eruit en liep toen naar de aangrenzende badkamer. Hier kleedde zij zich ook om en poetste ook haar tanden. Daarna keerde ze terug naar haar tas om haar goed verstopte dagboek eruit te halen. Ze ging in haar bed liggen, klapte het boekje open en begon op haar pen te kauwen, denkend aan wat ze over deze avond moest schrijven.

Een klein halfuur later hoorde Carlina, niet geheel bij bewustzijn, de deur opengaan. Vervolgens hoorde ze iemand haar richting op komen lopen. Slaperig keek ze op, om iemands silhouet over haar bed heen te ontdekken. Op het moment dat ze ontdekte dat het Kevins silhouet was, was ze meteen weer klaar wakker. ‘Wí t denk jij hier te doen!’ siste ze vervolgens.
‘Stil toch, Car. Zo maak je iedereen nog wakker,’ reageerde Kevin betrapt.
‘Dat interesseert me geen barst! En noem me geen Car! En ga onmiddellijk weg!’ Carlina hoorde Kevin grinniken na haar antwoord.
‘Ik vond dat hele zoete goedenavond gebeuren wat… saai. Een normaal verloofd stel zou niet van elkaar kunnen blijven en tenminste een zeer gepassioneerde zoen uitwisselen.’ Terwijl Kevin zijn betoog deed liep hij naar de andere kant van Carlina’s bed en sloeg het dekbed open.
‘Wij zijn geen normaal verloofd stel!’ merkte Carlina op terwijl ze hem met toegeknepen ogen aankeek. ‘En ‘waag het niet om in me bed te stappen!’ Haar waarschuwing was naar dovemansoren gericht want Kevin stapte in het bed en sloeg de deken weer toe.
‘NOOT!’
‘Nou, nu weten we in ieder geval dat niemand meer slaapt.’ Carline was overeind gevlogen en keek hem nu woedend aan. Dit had echter weinig effect op Kevin. Hij draaide zich op zijn zij, en steunde op een elleboog zodat hij Carlina aan kon kijken.

Draco grinnikte toen hij Carlina woedend Kevins achternaam hoorde gillen. Hij had moeten weten dat Kevin niet lang in zijn kamer zou blijven. Hij gooide de deken van zich af en liep naar het toilet. Toen hij terug wilde keren naar zijn kamer zag hij dat het licht in Hailey’s kamer branden. Even bleef hij vertwijfeld staan, maar vervolgens draaide hij zich om en liep hij naar Hailey’s deur.

‘Noot -’
‘Kevin,’ onderbrak de aangesprokene voordat ze verder kon gaan.
‘Ga weg!’
‘Ik stel alleen maar voor dat we ons gedragen zoals verloofde stelletjes zich gedragen.’
‘En ik weiger dat voorstel! Dit is belachelijk, jij zei dat we zouden kijken of dit hele huwelijk gebeuren ergens toe zou leiden! Normale mensen daten eerst voordat ze zich überhaupt verloven!’
‘Zie vanavond dan als onze eerste date.’
Er viel een korte stilte voordat Carlina reageerde op Kevins tweede voorstel van die avond.
‘Oké, prima,’ zei ze toen aarzelend. Er verscheen een grijns op Kevins gezicht. ‘En ga dan nu weg!’ vervolgde Carlina echter standvastig, waardoor hij haar verbouwereerd aankeek.
‘Ik dacht dat we hier een moment van overeenkomst hadden!’
‘Ja, over het feit dat we dit als onze eerste date beschouwen. Daar stopte dat moment dan ook meteen weer,’ reageerde Carlina met een zoetgevooisd stemmetje.
‘Ik bedoelde dat jij je dus geen zorgen hoefde te maken over dat hele dategedoe!’
‘Nou, dat had je dan mis. Ik maak me er wel zorgen over! En één date houdt niet in dat je in me bed kan komen liggen!’
‘Ach wat. Al die andere mochten er wel in,’ mompelde Kevin geïrriteerd. Voordat hij het wist klonk er een luide ‘pets’ door de kamer en voelde hij hoe zijn wang begon te branden.

‘Hailey?’ fluisterde Draco zachtjes. De aangesprokene, die net druk aan het schrijven was, vloog op en sloeg in één beweging haar dagboek dicht.
‘Sorry, ik wilde je niet laten schrikken. Ik zag je licht branden en vroeg me af of het wel goed met je ging,’ verontschuldigde Draco zich. Hailey keek hem verward aan. ‘Omdat je licht nog aan is,’ legde Draco uit, met een hoofdknikje naar de lamp.
‘O! Ja, het gaat prima hoor,’ reageerde Hailey. ‘Ik was in me- ik was nog wat aan het schrijven.’ Ze verbeterde zichzelf snel. Het ging Draco helemaal niets aan dat ze een dagboek had. Helaas voor Hailey trok Draco die conclusie zelf.
‘Hou jij een dagboek bij?’ vroeg hij dan ook. Vervolgens begon hij te grijnzen toen Hailey knikte. ‘Mag ik het lezen?’
‘Nee natuurlijk niet!’ riep Hailey verontwaardigd uit.
‘Zulke erge dingen zullen er toch niet in staan?’ grijnsde Draco. ‘Of kom ik er soms in voor?’
‘Een week geleden kreeg ik te horen dat wij blijkbaar verloofd zijn. Het zou een beetje raar zijn als ik dat niet vermeldde, Draco.’ Hij glimlachte toen Hailey zijn naam uitsprak. ‘En een dagboek is privé, dat krijgt niemand te lezen,’ voegde ze er daarna koppig aan toe.

Ongelovig keek Kevin naar Carlina. ‘Je sloeg me,’ bracht hij uiteindelijk verbouwereerd uit. Carlina wendde haar gezicht af en sloeg de deken van haar af om uit bed te stappen. Kevin merkte echter de gekwetste blik in haar ogen op. Shit. Snel sprong hij achter haar aan, het bed uit. ‘Carlina, wacht!’ Kevin greep haar pols vlak voordat ze bij de deur was. Carlina draaide zich in een ruk om en probeerde haar pols los te trekken. Dit was echter tevergeefs. ‘Laat me los!’
‘Het spijt me. Ik ging te ver en had geen enkel recht dat te zeggen.’ Kevin keek Carlina schuldbewust aan. Carlina keek even naar zijn gezicht en wierp toen haar blik weer op haar pols, die nog altijd vastgehouden werd. Kevin liet haar los en ze deed een stap naar achter.
‘Je weet helemaal niks van mij,’ siste ze toen, nog steeds boos.
‘Klopt. Het was fout van me om dingen over je te veronderstellen,’ antwoordde Kevin onmiddellijk. ‘Het is gewoon, je hebt nogal een reputatie,’ vervolgde hij voorzichtig.

In de andere logeerkamer had Hailey haar dagboek stevig tegen haar borst geklemd terwijl Draco met een pruillip vroeg: “En ik dan? Mag ik het ook niet lezen?”¯
Hailey schudde glimlachend haar hoofd. “Nee, jij ook niet.”¯ antwoordde ze terwijl ze het boek in de schuif van het nachtkastje propte en deze onmiddellijk weer dichtsloeg. “Ooit misschien.”¯ Voegde ze er nog aan toe. Draco grijnsde: “Mag ik bij je komen zitten?”¯ en hij maakte een handgebaar in de richting van het bed. Even aarzelde ze, maar vervolgens knikte Hailey en schoof een stukje op. Draco schopte zijn pantoffels uit, nam een aanloop en sprong op het bed. Terwijl Hailey nog nagiechelde om zijn manoeuvre, ging hij rechtop naast haar zitten met zijn rug in de stapel hoofdkussens verzonken en zijn benen gestrekt voor zich uit.

Carlina keek geïrriteerd op. Waarom vond iedereen het toch nodig om opmerkingen te maken over haar reputatie? Van alle bekenden die ze de afgelopen week was tegengekomen, was Hailey de enige die er niks over had gezegd, maar ja, Hailey kende haar dan ook door en door. Misschien moest ze Kevin ook maar eens op de hoogte stellen. Ze had tenslotte beloofd dat ze hem een kans zou geven, dus kon ze beter alle misverstanden de wereld uit helpen. Niet dat hij dat verdiende.

Terwijl Carlina een innerlijk debat had, bleef Kevin afwachtend naar haar kijken, benieuwd hoe ze zou reageren op zijn excuses. Uiteindelijk zuchtte ze diep, wat Kevin als een positieve wending opvatte na de klap die ze net had gegeven, en overigens ook nog steeds voelde.
‘Die reputatie hè, waar iedereen zo graag over begint?’ begon Carlina toen aarzelend, zijn blik ontwijkend. ‘Die klopt niet helemaal,’ voegde ze er toen aan toe. Kevin hief sceptisch een wenkbrauw op.
‘Carlina, je gaat nu toch hopelijk niet beweren dat je ook nog nooit met een jongen hebt gezoend?’
‘Wat? Nee natuurlijk niet!’
‘Mooi, want in dat geval had ik je niet geloofd,’ reageerde Kevin. Vervolgens merkte hij Carlina’s geïrriteerde blik op. ‘O ja, sorry. Ga verder.’
‘In ons vierde jaar hebben Rachel en Patty een roddel gestart dat ik Nick, uit Huffelpuf, en Chris, die blonde uit Ravenklauw, tegelijk als mijn vriendje zou hebben. Dat klopte niet, maar een week daarna had ik met Blaise afgesproken in Zweinsveld. Rachel zag ons toen en heeft de roddel nog wat aangedikt door te zeggen dat ik jongens inwisselde zodra ik genoeg van ze had, als ik ze al niet gelijk als vriendje had.’
Kevin keek gealarmeerd op.
‘Ik wilde dat eventjes recht zetten totdat ik een brulbrief van me moeder kreeg, die blijkbaar de roddel ook had gehoord en mijn gedrag onacceptabel vond. Om mijn moeder te sarren heb ik die roddels dus maar niet de wereld uit geholpen. Ze zijn alleen inmiddels een beetje uit de hand gelopen.’
‘Dus… Je bent geen jongens verslindende maniak?’ vroeg Kevin voorzichtig.
‘Nee! Ik bedoel, ik date. Maar wie doet dat nou niet? En heus niet op al die dates gebeurd wat. Iets wat jij je blijkbaar niet voor kan stellen,’ eindigde Carlina beschuldigend.
"Dat kan ik me heus wel voorstellen!" verdedigde Kevin zichzelf beledigd. Carlina's wenkbrauwen maakten bijna contact met haar haarlijn. "Oh werkelijk? Het enige wat je over jouw hoort zijn wilde bedverhalen. Misschien besef je het niet, maar een meisje heeft wel wat meer nodig dan seks."
"Niet dat een meisje altijd seks nodig heeft." voegde ze er nog vlug achteraan, "Ik bedoel. Dat hoeft niet- Oh laat ook maar, je weet best wat ik bedoel!" Kevin grijnsde: "Nee, dat weet ik niet eigenlijk."
"Oh lieve hemel, Noot." mompelde Carlina, "Wat ik bedoel is dat je met seks geen relatie opbouwt. Het hoort er misschien wel bij na verloop van tijd, maar het is niet één van die dingen waarop je je partnerkeuze baseert. En daar je over jouw alleen maar zulke verhalen over one night stands hoort, heb ik niet echt veel gegevens om mijn keuze wel of niet op jou te laten vallen."
Kevin keek haar overdonderd aan. Hoe was dit gesprek over haar reputatie opeens omgeschakeld naar zijn reputatie?

‘En wat wil je daarmee zeggen?’ vroeg Kevin toen hij eindelijk door kreeg dat Carlina duidelijk liet merken dat ze haar twijfels had over hem als toekomstige man.
‘Dat jij mijn bed niet in komt totdat ik je beter ken.’ Carlina sloeg haar armen over elkaar heen om haar statement duidelijk te maken. Ze vond dat ze een heel redelijk punt had gemaakt, hoewel ze deze regel voornamelijk stelde in de hoop dat Kevin op zoek zou gaan naar een andere levenspartner. Hij zou dat celibaat namelijk nooit volhouden. ‘En dan heb ik het niet over dat ik weet hoeveel broers of zussen je hebt,’ voegde ze er daarna aan toe, voor het geval Kevin dat niet had begrepen. Kevin keek haar even geringschattend aan, en besefte dat ze het meende. Dit leverde een diepe zucht van hem op.
‘Oké, best. Maar dat houdt wel in dat wij gaan daten. En dan geen date die je ouders hebben opgezet, maar eentje die wij regelen. En geen doubledate met Draco en Hailey,’ eiste Kevin en Carlina knikte instemmend. ‘Slaap lekker,’ wenste Kevin haar toen. Hij boog zich voorover en gaf Carlina een kus op haar wang voordat hij verdween naar zijn kamer.

Draco en Hailey vielen stil in hun gesprek over dreuzel- en fabeldieren toen ze voetstappen op de gang hoorden. Vervolgens viel er deur in het slot. Draco keek verbaasd toen hij besefte dat het Kevin moest zijn die terug in zijn kamer was. Hailey keek ondertussen verbaasd naar de klok. Hadden zo al zo lang zitten praten?
‘Misschien moet ik ook maar eens terug gaan. We moeten toch een keer gaan slapen,’ merkte Draco op. Hailey wendde haar blik terug naar Draco, die nog altijd op haar bed zat.
‘Ja, misschien is dat wel een goed idee,’ reageerde Hailey. Draco boog zich naar haar toe, waardoor Hailey haar adem inhield, en gaf haar een kus op haar voorhoofd.
‘Slaap lekker,’ fluisterde hij. Vervolgens sprong hij van het bed en liep terug naar zijn eigen kamer.
‘Trusten,’ mompelde Hailey tegen de, inmiddels gesloten, deur.


Reacties:


Lily
Lily zei op 13 juni 2016 - 23:27:
Dit ga je waarschijnlijk nooit lezen, want het is al een behoorlijke tijd geleden dat je dit hebt geplaatst. Ik kwam het echter tegen tijdens mijn speurtocht naar Harry Potterverhalen op deze site en ben het gaan lezen. Voor het geval je hiervan een mailtje krijgt en nieuwsgierig op de link klikt, wilde ik je vertellen dat ik het erg leuk vind om te lezen!


LotStuff
LotStuff zei op 1 okt 2012 - 14:48:
Even mijn excuses dat ik nu pas dit hoofdstuk lees.
Het probleem is dat ik het op het moment echt druk heb en dat ik nooit tijd genoeg had voor dit hoofdstuk omdat het redelijk lang is.
Wat natuurlijk helemaal niet erg is, het is zelf leuk ;D

Draco keek haar doordringend aan alvorens te antwoorden: “Een beetje. Maar ik ga je niet vragen welke kleur ondergoed je aan hebt, als je dat bedoelt.”¯
Hahaha (':

Voor de rest, whaawie! Dit is echt een mega fantastisch hoofdstuk.
You rock.