FanFic.nl

Useless wish, dramatic story twist..

Seven.

Eindelijk had ik mijn eigen donkere hoekje weten te vinden. Ik had Harry verteld dat ik een sollicitatie had, maar eigenlijk had ik wat tijd voor mezelf nodig.

‘Are you serious Liz? Are you actually going to do something without me? Just let me know if the company hires you and I’ll try to get in myself. I don’t want to have a different job.. I want to work together with you!’

Lachend had ik hem gelijk gegeven en zei dat hij maar moest afwachten. Maar er was niet zoveel om over te lachen vandaag. Ik dacht nog steeds na over die droom.. Die droom die me achtervolgde, vanaf het moment dat ik Harry’s armen die ochtend verlaten had om me klaar te maken voor een dagje research in de bibliotheek van de Universiteit. Het was een beangstigend idee dat het allemaal echt waar zou kunnen zijn geweest.. Als Harry die wens écht had uitgesproken en die daadwerkelijk uit was gekomen, dan kon het niets anders dan een ontzettend enge wending van het lot zijn geweest. Zo wanhopig als ik was, zo snel bladerde ik door de meest bizarre boeken heen.

‘Can I help you miss?’

Een blonde jongen stond voor mijn neus en keek me nieuwsgierig aan. Zijn ogen waren oceaanblauw, die me deden denken aan die van Niall uit mijn droom. Maar dat was ook het enige mooie aan hem. Ze schrokken me af. Ik veranderde van mening. Ze waren niet oceaanblauw, maar ijs blauw. Zo koud als de nacht. Verschrikt wimpelde ik zijn hulp af.

‘No thank you, I’m doing just fine..’

De angst moest in mijn ogen te zien zijn geweest, aangezien hij me daarna geen moment meer uit het oog verloor. Seconde, minuten, zelfs uren gingen voorbij zonder dat ik ook maar één nuttig boek had gevonden. Hoe groter de stapel boeken naast me werd, des te meer groeide mijn wanhoop om iets te vinden waardoor ik mijn geheugen terug zou kunnen krijgen, om zekerheid te krijgen. Ik wilde weten wat er was gebeurd in de afgelopen twee jaar, in mijn andere wereld. Hoe Harry’s leven eruit zag in zijn andere wereld. Dit moest toch een zieke grap zijn?

‘I’m sorry for the interruption, but may I point you on the fact we have another, more exclusive part in our library? You may find what you need in there..’

De jongen die eerder al voor mijn neus was verschenen, zat nu rustig op een stoel naast me en wees richting een houten deur, rechts achterin de zaal. Ik schok me kapot, aangezien ik hem niet aan had zien komen.

‘How.. How did you do that?! Will you please stop creeping me out like that?!’

‘And will you please lower your voice, miss? You’re not the only one in here you know..’

Zo geruisloos als hij was verschenen, verdween hij ook weer. Wat was dat een creep zeg.. Mijn nieuwsgierigheid naar de deur groeide met de minuut. Ik kon het niet laten om toch te gaan kijken waar hij op doelde. Zachtjes klapte ik het laatste boek van mijn stapel dicht en liep naar de deur toe, die met veel gekraak openging. Boze blikken keken mijn kant op, waar ik een verontschuldigend gebaar naar maakte. Ik keek voor me uit en zag dat een klein gangetje leidde naar een achterkamer. Het rook er duf en oud, wat me niets verbaasde. Een tafel van mahoniehout en drie stoelen eromheen sierde het midden van de kamer, met een tapijt eronder. Kasten vol stoffige, dikke pupillen reikte zover mijn ogen konden kijken. Misschien nog wel verder. Er hing een vreemde sfeer in de kamer waar ik geen goed gevoel over had, maar dat maakte me niets uit. Misschien kon ik hier wel wat informatie vinden over wat er mogelijk was gebeurd.

‘So, you came..’

Vanachter een kast aan de linkerkant van de kamer sprak een stem, gevolgd door de magische, toch schrikwekkende ogen van de blonde jongen. Dit keer leek het alsof ze licht gaven..

‘You’re doing it again..’

Mijn stem liet een zenuwachtig snikje horen, waardoor ik me steeds ongemakkelijker ging voelen. Verbaasd schoten zijn dikke wenkbrauwen met een boogje de lucht in.

‘What exactly am I doing again, if I may ask..?’

‘You’re really creeping me out.. And not in a good way.’

Ik greep naar mijn telefoon om te kijken of ik hier bereik had. Yes! Drie streepjes. Snel toetste ik Harry’s naam in en verzond hem een berichtje.

Aan: Harry Styles
Van: Liz Paper

Bericht: Haz, please come here? I’m in the library, exclusive part. Some dude is creeping me out. Really need you.. SOS. xL

Net toen ik op verzenden had gedrukt en het bericht was verstuurd, daalde mijn bereik naar één streepje. Vurig hoopte ik dat Harry het bericht zou krijgen.. Iets voelde helemaal niet goed..

‘What’s with the Apple, sweetheart?’

De jongen stond op nog geen meter afstand van me vandaan. Het kippenvel kroop langs mijn armen richting mijn nek, een ongemakkelijk gevoel kroop mijn lichaam in. Snel stak ik mijn iPhone weer in mijn zak.

‘Can you at least tell me your name? I’m pretty sure you didn’t tell me..’

Ik probeerde zo zeker mogelijk te klinken. Gelukkig lukte dat aardig. Hij mocht niet weten dat ik doodsbang voor hem was. De ogen die licht leken te geven scande mijn lichaam, mijn tas en mijn gezicht af. Hij volgde de pijpen van mijn donkere skinny jeans tot mijn doorzichtige, donkerblauwe blousje. Gelukkig had ik eraan gedacht een hemdje onderaan te doen. Anders had hij nog naar mijn zwarte, kanten BH kunnen kijken ook! Het voelde niet erg fijn, maar ik was toch lichtelijk opgelucht. Mijn leren jasje hing over mijn schouders heen terwijl mijn linkerhand zich vastknelde om mijn hengsel van de rugtas die op mijn rug hing. De jongen leek het geen verkeerd uitzicht te vinden en lachte geamuseerd.

‘Sure doll. My name is Collin.. Collin Black.’

Ik walgde van zijn achternaam. Het klonk duister, eng, afschuwelijk. De bibliotheek was niet ver van de campus, maximaal drie minuten lopen. Als Harry zijn best deed, kon hij nu elk moment de kamer in komen rennen. Ik kruiste mijn vingers. Collin daarentegen kon die van hem niet thuishouden en streelde zachtjes langs mijn wangen.

‘Will you stop that please?!’

Ik sloeg zijn hand met alle kracht die ik in me had weg. Hij keek nog steeds geamuseerd naar me, maar zijn blik verhardde iets.

‘A girl with passion. I like that! Is there anything else I need to know about you?’

Een boze, ietwat ruwe stem vulde de ruimte.

‘Yeah. That she already has a boyfriend and you need to back off, you creep.’

Collin’s blik was gevuld met woede, die van mij met opluchting. Harry snelde naar me toe en greep me vast, zodat ik achter hem kwam te staan.

‘Haz, I’m so sorry.. I didn’t mean to, but-..’

‘Just.. It’s okay Liz, tell me later.’

Ik hield mijn mond en keek naar Collin.

‘So.. You’re the boyfriend.. I didn’t see that one coming. Tell me, how in love are you two?’

Harry zijn hand greep die van mij, waar hij zachtjes in kneep.

‘That’s none of your business, right? So back off and leave us alone.’

Collin keek op een manier naar ons die ik niet thuis kon brengen. Zijn ogen leken zich wel aan te passen aan zijn humeur.. Het lichte, ijs blauwe was veranderd in het hardere, donkerdere blauw van de nacht. Het was het engste wat ik ooit had gezien.

‘You two have no idea who you’re messing with, huh? Well, let me tell you a little story..’

De klank in zijn stem zorgde ervoor dat de koude rillingen over mijn gehele lichaam liepen. Harry keek me niet-begrijpend aan, maar ik moest hem teleurstellen. Ik kon hem ook niets vertellen. Twee stoelen verschenen uit het niets en een onzichtbare kracht duwde ons naar beneden. De pijn schoot door mijn lichaam, waardoor ik een zachte ‘oef’ liet horen. Harry keek me bezorgd aan. Ik knikte dat alles goed ging. Collin bulderde het uit van het lachen en begon.

‘Once upon a time, there were two friends. One boy, one girl. Happy with the things they had in life, but not completely satisfied. And then.. There was this show on TV! A boy named Harry Styles signed up for it, rocked his audition and became famous.. But what about his little girlfriend? She was worried that he might forget her.. He was done with her! This girl’s name was Liz Paper..’

Blijkbaar had Collin er plezier in. Zijn stem was gevuld met plezier en schoot een paar octaven omhoog als dat het verhaal wat aandikte. Zijn armen vlogen alle kanten op om te gebaren waar het nodig was. Gebiologeerd keek ik toe hoe de jonge, mysterieuze jongen voor ons een verhaal ophing dat me ontzettend bekend voorkwam..

‘..Harry became world famous with his voice as beautiful as an angel. He and his band mates, conquering the world! One Direction, ready to rock the world. Liz was lonely the days he was gone.. Liz wanted to be the one who made him happy, made him smile, made him love her as much as she loved him.. But no, Liz stayed quiet, Liz didn’t tell Harry about her feelings for him..’

‘What the fuck are you tal-..’

Harry probeerde ertussendoor te komen, maar Collin kapte hem net zo snel weer af.

‘SHUSH! Quiet! Let me finish. Where was I? Oh, yeah.. But eventually she did tell him about her feelings for him and, surprise, surprise.. He felt the same way! But his fans, his mad, mad fans.. Jealous as hell. Couldn’t handle the fact their idol, the flirtatious Harry Styles, was in love with somebody else than them. Crying, screaming and blinded by madness, the girls chased down the two lovebirds.. Chased the entire band down, trying to push over the limo they were in on that specific day.. With nowhere to go, the band and Liz ran into a death-ended alley.. Doomed to end.. But that’s where I come in. Me, Collin Black, also known as the archangel of Faith..’

Ik keek hem geschrokken aan, angst was uit mijn ogen te lezen. Ik had geen idee wat hij allemaal precies had gezegd, maar ik wist dat ik doodsbang was. Een aardengel.. Ik had er wel een wat over gelezen, maar nooit gedacht dat ze echt bestonden. Dit was de meest bizarre dag van mijn leven, zeker weten.. Ik wist me opzij te draaien om te kijken of Harry oké was, maar die keek al even bang en verschrikt als ik. Mijn angst stond weerspiegeld in zijn ogen.

‘Hazz..’

Hij keek nu ook naar mij en greep mijn hand. Collin trapte er met volle kracht tegenaan, waardoor een pijnscheut zich door mijn arm verspreidde. Tranen sprongen spontaan op in mijn ogen waardoor ik wazig zag. Snel knipperde ik ze weg, wat ervoor zorgde dat ze in kleine stroompjes over mijn wangen gleden.

‘Stay away from her please?’

Harry zijn stem was niet meer dan en fluistering, maar duidelijk te horen in de stille kamer. Collin bulderde een harde, boze lach en keek ons één voor één aan.

‘So don’t tell me you two are really in love? I haven’t see you share one single kiss! I don’t believe you two! You can’t fool me. I’m everywhere..’

Mijn emoties vlogen alle kanten op. Harry moest het weten.. Moest weten wat ik eigenlijk voor hem voelde, al vier jaar lang. Het kon me niets schelen of ik hiermee onze vriendschap verpestte. Het kon me op dit moment helemaal niets doen. Wat kon er mis gaan? Ik kon Harry verliezen, maar op dit moment leek dat me beter dan niets. We hadden geen idee wie of wat Collin was en wat hij voor krachten bezit. Het was één groot, ongelooflijk, bizar verhaal waar ik me met geen mogelijkheid uit kon lullen dit keer.

‘What do you want from us..?’

Ik klonk klein. Mijn arm bonkte en ik wilde naar huis. Naar Harry zijn bed en daarin wegkruipen. Ik had geen idee hoe mijn kamer eruitzag. Harry zijn kamer was ook die van mij op dit moment. Het was het enige wat ik als thuis kon bedenken.

‘Tell me you love each other and I’ll spare both of you. But be careful, I can feel it when someone’s lying. I can see your halo’s.’

Ik draaide me om naar Harry. Hij had moeite met alles hier. Moeite met het te geloven, het te verwerken, het te snappen. Ik voelde het. Ik zag het. Ik had precies hetzelfde probleem. Zijn ogen stonden vol onbeantwoorde vragen en toen hij me aankeek, zag ik niets anders dan wanhoop en emoties. Hij opende zijn mond om hem erna weer meteen te sluiten. Ik wist ook niet wat ik precies moest zeggen. Het lag allemaal zo verschrikkelijk ingewikkeld..

‘Oh come on folks! Stop being so dramatic and say the words!’

Collin draaide met zijn ogen en keek ons verveeld aan. Ik negeerde hem volkomen en pakte Harry zijn handen vast.

‘Hazz..’

Zijn ogen vonden die van mij en haakte zich vast.

‘Liz.. You know you’re my entire world, right? Just nod if you know..’

Ik knikte, zonder enig idee te hebben waar Harry heen wilde.

‘And you know I’d do anything for you, right? Nod again..’

Ik knikte weer. Harry zocht weer de juiste woorden.

‘But I believe that everything in life has a reason.. And..’

Hij sloot zijn ogen, haalde diep adem en keek me weer met dezelfde, prachtige groene ogen aan.

‘.. I think you’re my reason. Every time we’re together, I feel like myself. Like I can conquer the world. Like I can fly. I’m not going to try, but still.. You get my point.. I love you Liz Sophie Paper, with my entire being and beyond. With every tampon you buy me, with every..’

Ik liet hem niet uitpraten, maar rukte me los uit de stoel waar ik nog steeds inzat en drukte in een opwelling mijn lippen op die van Harry. Hij trok me meteen naar zich toe en liet me niet meer los. In plaats daarvan zette hij me op zijn schoot en sloot hij me in tussen zijn sterke armen en warme torso. Mijn adem schokte in mijn keel van de bom van emoties die zich binnenin mij spontaan liet ontploffen. Dit was iets wat ik al zo lang wilde doen, maar niet de ballen voor had gehad. Bij wijze van spreken dan, ik bedoel.. Ik ben nog steeds een meisje.. Afijn. Zoenen met Harry. Daar waren we gebleven. Het was werkelijk de fijnste, mooiste, tederste kus die ik ooit had gehad. Achter mij hoorde ik iemand zijn keel schrapen en met zijn handen klappen, als wijze van applaus.

‘Good job you two.. You just passed the test!’

Reacties: