Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Tortured souls - Zayn Malik » O10
Tortured souls - Zayn Malik
O10
10 | I promise
Door: unions
Onderdeel van: Tortured souls - Zayn Malik
Laatst bijgewerkt: 1 week geleden
Foto bij 10 | I promise
breed | medium | small [Kleinere Letters] [Grotere Letters]
Zayn zat op het randje van de zetel en zijn vingers treken voorzichtig over zijn armen. Zijn T-shirt lag op de grond en hij leek in zijn eigen wereld verzonken te zijn. Zowel gefascineerd als gechoqueerd staarde ik naar de talloze kleine witte littekens die fel afstaken tegen zijn donkerdere huid.
Voor enkele tellen stond ik daar, tot dat ik besefte dat hij degene was die mij had geroepen.
“Ehm Zayn, wat is er ?”ť
Zayns vingers trilden even bij het horen van mijn stem en toen hij opkeek zag ik de tranen glinsteren in zijn ogen. Hij haalde zijn schouders op en fronste zijn voorhoofd even terwijl hij zich wat verder in de zetel zette zodat hij zijn knieën kon optrekken.
Ik zette me naast hem neer, maar zorgde ervoor dat we elkaar niet aanraakte. Met de dekens nog steeds in mijn hand keek ik hem vragend aan.
“Ik wil naar huis.”ť
Ik zuchtte en keek hem verdrietig aan. Ik begreep zijn drang om naar huis te gaan, maar ik snapte niet dat hij zelf niet inzag dat het nog te vroeg was.
“Zayn dat-“
“Nee. Zeg me niet wat ik moet doen.”ť
Hij stond op en van de ene op de andere seconde stond zijn gezicht woedend. Hij balde zijn vuisten en verstijfd keek ik hem aan. Wat nu ? Moest ik iets doen of niet ?
“Zayn, luister even -“ Weer werd ik afgekapt en deze keer begon hij te roepen. Hij begon te schreeuwen dat hij gewoon weg wilde en hij niet snapte waarom ik hem weer gevangen hield en dat hij me beter had achtergelaten omdat hij dan de teleurstelling bespaard zou zijn gebleven. Zwaar ademend stond hij voor me en ik merkte dat ik zachtjes trilde, bang dat hij me zonder het zelf te beseffen iets zou aandoen.
“H-het sp-pijt me.”ť piepte ik zachtjes en ik slikte de brok in mijn keel weg. “Ik wilde alleen maar h-helpen en sorry.”ť Ik veegde de tranen die waren beginnen met stromen weg en stond ook op zodat we bijna op ooghoogte stonden. Niet wetend wat mijn volgende zet zou moeten zijn dwaalde mijn blik af naar Zayns borstkas en ik vroeg me verwonderd af hoe hij er eerst had uitgezien.
In de magazines leek hij altijd mager, maar toch gespierd en zijn lichaam had altijd een soort van sterkte uitgestraald. Alleen het eerste van die drie dingen bleef nu over en voor het eerst realiseerde ik me dat ik naar het flauwe overblijfsel van een persoon keek.
Degene die ik voor me had was Zayn Malik niet. Ik had een gebroken jongen voor me die iets vreselijks had meegemaakt en alleen maar naar huis wilde. Het enige wat hij wilde kon ik hem niet geven.
Zo voorzichtig mogelijk reikte ik naar Zayns hand terwijl ik zijn gezichtsuitdrukkingen goed in het oog probeerde te houden. Hij verstarde toen mijn vingers de zijne raakte, maar reageerde verder niet en opgelucht nam ik zijn hand wat beter vast.
“Morgen breng ik je naar huis. Dat beloof ik.”ť
Zayn staarde me even aan en knikte dan terwijl een kleine glimlach op zijn gezicht verscheen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.