Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » always knew.. » Always knew.. Ch.1

always knew..

21 okt 2012 - 19:47

1538

0

229



Always knew.. Ch.1

Ken je het gevoel dat je al weet wat er staat te gebeuren, dat je leven al gepland staat.. Je weet wat ik bedoel, Kiki had precies hetzelfde..

Ik was op weg naar huis na een drukke, vermoeiende dag. De radio stond hard en ik was zo goed mogelijk mee aan het zingen, zonder dat ik de woorden wist natuurlijk. Ik wist wel wat van de muziek die nu populair was, maar niet genoeg precies te weten wat ze zongen. Ach, niemand ziet of hoort me,dus ik blèrde lekker mee in mijn auto. Het is eigenlijk wel slecht dat ik de woorden niet ken, juist als je bedenkt dat het toch wel mijn werk is. Ik ben Kiki en ben net klaar met mijn HBO, ik ben op zoek naar werk in de entertainment industrie maar momenteel werk ik in een kledingzaak. Even wat anders, maar wel onwijs leuk. Vandaag had in na mijn werk nog een sollicitatie en dat ging niet zoals in had gehoopt, compleet anders zelfs.

Het begon met een standaard gesprek met de manager van het bedrijf. We hadden het over mijn eerdere projecten en wat ik verwacht in een baan. Ik vond het eigenlijk wel goed gaan, maar er werd me verteld dat de baas me graag nog wilde spreken. Er werd me gevraagd even te wachten. Nu zat ik dus in een kantoor in Amsterdam en had ik had een skype gesprek met de hoge baas in Engeland. De man tegenover me was een beetje zenuwachtig, maar ik snapte eigenlijk niet waarom. Ik zou juist toch zenuwachtig moeten zijn, het was mijn interview. ‘Ik moet u zeggen dat ik dit niet zo vaak doe. U bent de eerste waarvan het hoofdkantoor heeft gevraagd of er een skype gesprek kan worden gedaan,en dan ook nog met de hoogste baas. Ik weet niet of ik zo blij moet zijn met uw inzending, ik wil niet dat u met mijn baan er van door gaat!’. Hij lachte wat zenuwachtig, en ik was alleen maar meer in de war. Hij had toch mijn C.V. gelezen dat ik net van school kwam?

Het beeld ging van zwart naar beeld en ik zag dat de man voor me zijn stropdas nog even rechttrok en ik keek even naar beneden of mijn jasje nog netjes zat en m’n blouse in mijn rok. Ik glimlachte naar de man voor me en keek naar het beeld. Ik kon eerst niet helemaal zien wie er tegenover me zat, omdat de man nog in gesprek was met wat mensen om hem heen, maar al snel kwam de man in beeld en lachte naar me. Ik kon alleen maar met m’n ogen knipperen, okee hem had ik niet verwacht!! Ik werd uit mijn trance gehaald doordat de man op het beeld tegen me begon te praten. Ik stelde mezelf voor en al snel waren we aan het kletsen alsof we elkaar jaren kenden. Een beetje een vreemde ervaring vooral omdat het zo’n belangrijk persoon was. Misschien was dat wel mijn kracht. Ik had tijdens mijn opleiding het geluk stage te lopen bij een belangrijk productiebedrijf, waar één van de grootste producties van dat jaar werd gemaakt. Tijdens het project waren er veel bekende mensen waarmee ik moest werken, en allen van hen waren onder de indruk van de professionaliteit die ik bezat, maar ook het plezier wat ik in mijn werk had en dat naar buiten bracht. Ik kon met iedereen goed opschieten, en een lolletje hebben maar wist ook wanneer in mijn mond moest houden.

De man op beeld wende zich weer naar de man voor me en al snel ging het beeld weer op zwart. ‘Ik heb dit nog nooit meegemaakt, echt nog nooit…ik, Mr..…. Jij…….’. De man voor me schudde zijn hoofd en was even stil. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen en wachtte maar even voordat het gesprek weer werd voortgezet. ‘Ja, ja, je zal wel gemerkt hebben dat mijn baas zeer onder de indruk is van je, en ik ook nadat ik dit heb gezien. Ik heb hem nog nooit zo zien doen tegen iemand die hij net een paar seconden kent. Ik weet toevallig dat hij opzoek is naar iemand met een speciaal talent, en ik denk dat hij die gevonden heeft. Hij mailt mij vanavond even de gegevens maar ik mag je wel feliciteren met een baan’. Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Ik had niet verwacht hier weg te gaan met een baan. Ik wilde opstaan maar werd gevraagd weer even te gaan zitten. ‘Ik weet niet of het u duidelijk was, maar de baan betreft een baan in Londen, u zal daar horen wat uw precieze taak wordt maar ik heb wel vernomen dat het een hectische en veeleisende baan is. Ik moet u vragen of u zeker geïnteresseerd bent, zo ja of u dit contract met geheimhouding wil tekenen. Mocht u dat niet willen, dan dank ik u voor uw tijd en schud ik u de hand’. Ik bleef zitten en lachte naar de man. Ik wilde nog wel wat weten, zoals wanneer in werd verwacht in Londen, en of dat ik het contract eerst mocht doorlezen voordat ik het tekenende. Ik verliet de kamer met het niet getekende contract onder mijn arm, en een baan in Londen. Geen idee wat ik daar kan verwachten, maar alleen al wonen in Londen klinkt mij goed in de oren!

De volgende dag had ik het contract doorgelezen en de laatste informatie ontvangen vanuit Londen. In werd binnen een maand in Londen verwacht, gelukkig werd verhuizing en vervoer vanuit daar geregeld. Het contract had ik ondertekend en op de post gedaan en had mijn contract opgezegd bij de kledingwinkel. Ondanks dat ik nog een maand had om alles te regelen wist ik dat ik nog veel moest doen. Mijn ouders had ik meteen de vorige avond gebeld, ik wist dat mijn moeder er moeite mee zou gaan hebben, ze vond het al erg dat ik 1,5 uur verder ging wonen in de grote stad, moet je nagaan in een ander land. Mijn vader was heel nuchter, en wilde alleen maar weten of ik er zin in had en het goed geregeld was. Vriendinnen waren al bezig met een feestje te plannen en tickets te boeken zodat ze me konden komen opzoeken. Beetje vroeg want ik had nog geen idee waar ik terecht zou komen. Ik had in de ochtend telefonisch contact gehad met het hoofdkantoor in Londen en wist dat ik later terug gebeld zou worden.

Ik was net aan het lunchen toen mijn telefoon weer ging. Ik herkende het nummer niet, maar ik zag dat het uit Engeland kwam. ‘Hi this is Kiki’, antwoordde ik. Ik hoorde wat gestommel op de achtergrond en wat gelach. ‘Hello, kkkkkkkkkiiiikkkkkkkkiiii?? Ik begon wat te lachen door de hoge vervormde stem die mijn naam uitstrekte. Ik wist dat ik een man aan de telefoon had maar hij klonk toch wel jong.’Yes, this is she. Who am I talking to? Ik hoorde wat stemmen roepen dat ze nu aan de telefoon wilde komen want ze wilde weten wie ik was. Ik had nog steeds geen idee wie ik aan de telefoon had, vooral omdat ik niemand kende in Engeland. ‘Hello?’, probeerde ik nog een keer. ‘Yes, hello, Kiki I wanted to know what you thoughts are of flying pigs?’. Ik begon nu keihard te lachen, serieus vliegende varkens? ‘Well it depends, can I ride it? If not, I would like to have them with some lettuce and tomato on a sandwich’. Ik hoorde gelach en geschreeuw dat ik was goedgekeurd op basis van mijn voorkeur voor eten, en een andere stem die schreeuwde dat ik leuk klonk en dat ik wel mee mocht vliegen op zijn……, de rest van de zin hoorde ik niet want dat werd verstoord door dat er abrupt werd opgehangen.

Ik wist niet wie ik aan de telefoon had gehad maar even later ging mijn telefoon weer. Dit keer wat het een ander nummer, dus ik besloot op te nemen. ‘Hello, this is Kiki’. Antwoordde ik weer, dit keer hoorde ik de stem van een vrouw die me vroeg aan de lijn te blijven voordat ik werd doorverbonden werd. Ik hoorde de stem weer van hoge baas, ‘Hi Kiki, did you receive any weird calls today?’, de stem vroeg of ik rare telefoontjes had ontvangen, ik vroeg me meteen af hoe hij dit wist. Ik was immers pas net gebeld. Ik antwoordde dat ik inderdaad een raar telefoontje had ontvangen, en beschreef kort aan hem het telefoontje. De man begon te lachen en ik verstond iets van ‘those boys..’, het gesprek ging verder over de laatste details van het contract, en dat ik over twee weken mijn tickets en sleutels zou ontvangen van het appartement wat ik zou gaan bewonen. Ik had het geluk dat ik twee weken voordat ik aan mijn nieuwe baan begon al naar Londen kon komen, en vertelde dat dan ook aan mijn nieuwe baas. ‘Good, let me know when you are here, we can schedule a meeting about your job’. Ik hing op en dacht nog even na over mijn nieuwe baan, maar al snel was ik zo druk bezig met werk dat ik het rare telefoontje al helemaal vergeten was.

Twee weken later was het zover en was ik op het vliegveld om naar Londen te vertrekken.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.